کد خبر:۳۴۹۵۵۸
ایجاد نا‌امنی فکری با آمارهای اغراق آمیز شوک آور
در روزهای اخیر سیاه نمایی‌های جنسی با آمارهای تکان دهنده‌ای از سوی انجمن حمایت از کودکان و مجلس نا‌امنی کاذبی با خود به همراه آورده است و جز ایجاد ترس و انزوای اجتماعی عده‌ای و جسارت عده‌ای دیگر نمی‌تواند تاثیر چندانی در بهبود مشکلی ایفا کند.
به گزارش گوره فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو»، پرداختن به مسائل اجتماعی به دلیل تاثیر گذاری آن بر روی بافت‌های گسترده‌ای در جامعه از حساسیت ویژه‌ای برخوردار است که باید کار‌شناسان بر روی آن‌ها توجه بیشتری داشته باشند و قبل از احساس خطر اجتماعی تدبیری مناسب توسط این افراد و ارگان‌ها اندیشیده شود.
اوایل مرداد ماه شاهد تیتری تکان دهنده بر روی صفحه برخی خبرگزاری‌ها وسایت‌ها، راجع به آمار بالای آزار جنسی دختران ایران بوده‌ایم.
در این مطلب آماری به نقل از یک عضو انجمن حمایت از حقوق کودکان اعلام شد: «۳۲ درصد دختران راهنمایی و دبیرستان تجربه کودک آزار جنسی داشته‌اند و به طور کل نیمی از جمعیت دختران تجربه آزار جنسی داشته که در مکان‌هایی مانند پل هوایی، اتوبوس، و در فضاهای بی‌دفاع شهری اغلب توسط یک مرد غریبه صورت گرفته است.»
هرچند که این آمار و ارقام نامشخص در حالی صریح اعلام شد که به گفته این عضو انجمن حمایت از حقوق کودکان هنوز هیچ نهادی به عنوان بانک اطلاعاتی برای ثبت اطلاعات کودک آزاری در کشور وجود ندارد. و این همان نکته ایست که درصد‌های بیان شده را زیر سوال برده و صحت آن‌ها را خدشه دار کرده است.
در این گزارش آزارهای جنسی اینگونه تعریف شده است که با تعرض به قلمرو بسیار خصوصی بدن صورت می‌گیرد و هر کدام از آزار‌ها بسته به شدت و مدت زمان آزار و اینکه آزارگر چه کسی بوده عوارضی با شدت و شکل‌های متفاوت دارد.
این تعریف نشانگر آن است که حاد‌ترین شیوه آزار مد نظربوده است و همین موضوع درستی آمار‌ها را بیشتر زیر سوال می‌برد.
در این ماه در سایت‌های مختلفی این خبر بازنشر داده شد و حتی مورد تحلیل قرار گرفت و در نظر سنجی‌ها در مورد این نتایج، شاهد ناباوری خوانندگان و برداشت نوعی سیاه نمایی و اغراق از این گزارش بوده‌ایم.
جایگاه ایران را می‌توان در سایت www. nationmaster. com که به مقایسه کشور‌ها در زمینه‌های مختلفی می‌پردازد بررسی کنیم.
در این سایت در مورد تجاوز به عنف، ایران در بین ۸۴ کشور، هیچ جایگاهی ندارد و همین مقایسه بیشتر تعجب ما را از ارائه آمارهای مطرح شده توسط رسانه‌های داخل برانگیخته است.
هنگامی که آماری فاحش نادرست منتشر شود، توجه همگان به جای اصل موضوع، به حواشی غیرقابل استناد و آسیب زا پیش خواهد رفت.
فاش کردن آمارهای غیر دقیق و غیر رسمی مسائل مهم اجتماعی جز ایجاد ترس و انزوای اجتماعی عده‌ای و جسارت عده‌ای دیگر نمی‌تواند تاثیر چندانی در بهبود شرایط ایفا کند.
انتخابات اعضای هیات مدیره انجمن حمایت از حقوق کودکان۲۹ مرداد برگزار می‌شود. که توقع می‌رود با بینشی دلسوزانه افراد بر این سمت نشسته و تمام هم و غمشان سلامت روح و روان کودکان و آسیب شناسی‌های صحیح باشد.
کار‌شناسان و دلسوزان حوزه اجتماعی که تلاش و زحمت فراوانی ر ا در رسیدگی به این موضوعات متحمل می‌شوند، باید تلاش خود را در راستای پیشگیری و درمان به صورت دقیق برنامه ریزی کنند.
لازم به ذکر است که زیر سوال بردن اصل وجود چنین معضلی در جامعه خود معضل است بلکه باید توجه داشت موضوعات اجتماعی که مورد توجه کمتری قرار گرفته‌اند را نباید به پای آمار و ارقام‌های نامعلوم ریخت و فرصت پرداختن درست به اصل موضوع را به دلیل ظهور حواشی ناشی از آمار نادرست، به کلی در جامعه گرفت و خطوط قرمز احتمالی آن را برای آینده پررنگ‌تر کرد.
و باید توجه داشت بزرگنمایی‌ها، به همان اندازه آسیب رسان است که کتمان و ناچیز شمردن آسیب‌های اجتماعی. شاید لازم باشد همهٔ رسانه‌ها تلاش خود را برای تذکر به پخش و رواج آسیب‌های آمارهایی که معلوم نیست به چه شیوه‌ای به دست آمده اطلاع رسانی کنند.
در واقع بیان بعضی از آمار‌ها در سطح عمومی جامعه یک آسیب‌شناسی نیست بلکه نوعی دامن زدن به مشکلات است.
در آخر باید به همزمانی انتشار آمار تکان دهنده مجلس از روابط جنسی با این آمار‌ها اشاره کرد و این موارد با نسبت افراطی دادن به برنامه‌هایی که برای ایجاد محیط امن برای زنان تدبیر داده می‌شود در تضاد است.
تمام این موارد مقدمه‌ای بود برای بررسی استنباطی آسیب‌های اجتماعی و پیگیری درمان آن‌ها توسط کار‌شناسان قبل از انتشار آن در سطح عمومی.
منبع: ایران اسلامی
لینک کپی شد
گزارش خطا
۰
ارسال نظر
*شرایط و مقررات*
خبرگزاری دانشجو نظراتی را که حاوی توهین است منتشر نمی کند.
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگیلیش) خودداری نمايید.
توصیه می شود به جای ارسال نظرات مشابه با نظرات منتشر شده، از مثبت یا منفی استفاده فرمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابهی دارند، انتشار نمی یابد.