به گزارش گروه فضای مجازی« خبرگزاری دانشجو»، ادعا نمیکنیم که هنوز هم کسانی هستند «تهاجم فرهنگی» را باور نکردهاند، اما معتقدیم آن دسته از کسانی که هنوز حداقل تردیدی در تهاجم گسترده فرهنگی دارند، کافی است به رفتار امروز جامعه ما درباره امر خیر ازدواج نیمنگاهی کنند، آن وقت همین اندک تردیدشان هم تبدیل به یقین خواهد شد؛ رفتار امروز جامعه ما در باب ازدواج بدون تردید، تحت تأثیر تهاجم فرهنگی اینگونه شده است، چرا که اگر هدف نهایی تهاجم فرهنگی را در سست کردن مبانی اعتقادی و «استحاله جهانبینی» افراد جامعه ببینیم، آن وقت، خواه و ناخواه، یکی از نتایج طبیعی این هدف نهایی، بهوجود آمدن رفتارهای نادرست در رابطه با ازدواج خواهد بود. خلاصه اینکه در امر ازدواج، اساسیترین راهکار این است که باید با تقویت بینش الهی و ایمان به وعدههای الهی، اثرات نگاه ظاهرگرایانه و مادی تهاجم فرهنگی غرب را خنثی کرد و باور داشته باشیم که درصورت انجام آنچه ما مکلف هستیم، خداوند متعال هم به وعدههایش عمل خواهد کرد. اما در کنار ایمان به وعدههای حق الهی، میتوان از «نگاه واقع بینانه» قرآن و «راهکار عملی» قرآن در رابطه با امر ازدواج نیز صحبت کرد؛ راهکارهای عملی قرآن را برای شکلگیری آسان و بدون استرس ازدواج، در چند مورد زیر بیان میکنیم:
1- «استفاده از ظرفیت خانوادهها»:
باید بسیار توجه کرد که در فرهنگ قرآن، موضوع ازدواج جوانان، به عهده «خانوادهها» قرار داده شده است؛ یعنی قرآن کریم، نیامده جوانان را مخاطب قرار دهد که شما باید ازدواج کنید، بلکه خطاب قرآن به خانوادههای جوانان است و شکلگیری ازدواج 2 بیهمسر را، از خانوادهها طلب کرده است. اما چرا خانوادههای امروز جامعه، چنین نقش بسیار مهمی را ایفا نمیکنند؟ چه میشود اگر همچنانکه یک پسر مجرد و یک دختر مجرد که در دوران مجردی، توسط خانوادههایشان تغذیه میشوند، همین روند تا مدتی پس از ازدواج این 2 نفر هم توسط خانوادهها ادامه یابد تا به تدریج، 2 جوان بتوانند روی پای خودشان بایستند؟!
2- «ملاکهای اساسی ازدواج»:
اگر در جامعه فعلی ما، «دارایی» ملاک ازدواج است، اما در فرهنگ قرآن، «توانایی» ملاک است؛ اگر جوانی امروز قصد ازدواج داشته باشد، اولین مانعی که در مسیرش قرار میدهند، میزان داراییاش اعم از مال و مسکن و شغل است درحالی که قرآن معتقد است اینکه جوان «قدرت کار» داشته باشد، برای ازدواج کافی است و لازم نیست که از همان ابتدا، «کار» داشته باشد.
3- «رزق مشروط»:
خداوند متعال سنتها و قواعدی دارد که برای تحقق وعدههایی که به بندگان میدهد، باید بنده براساس آن قواعد، گام بردارد؛ درست است که خداوند متعال وعده داده است که در صورت ازدواج، زوج را از فضل خودش بینیاز میکند، اما باید توجه داشت که برای تحقق این وعده، چند شرط وجود دارد: شرط اول اینکه باید در مسیر زندگی، «تقوا» را فراموش نکرد؛ «تقوا» که وصیت اول و آخر پیامبران است به شکل عجیبی، موجب گشایش در زندگی میشود. شرط دوم اینکه انسان، باید اهل سعی و تلاش باشد؛ باید حرکت کرد و در همین مسیر حرکت و تلاش است که خداوند روزی انسان را قرار داده است.
4- امتحانات الهی:
شاید یکی از دلایل اینکه توقعات خانوادهها و بعضی از جوانان بالاست، توجه نداشتن به امتحانات الهی باشد؛ وعده قطعی خداوند است که همه شما را با تنگی رزق و سختیهای دیگر، امتحان خواهم کرد؛ اگر همه بدانند که برخی از تنگیهای اقتصادی و سختیهای زندگی، ناشی از امتحانات و ابتلائات الهی است و در زندگی با چنین سختیهایی مواجه خواهند شد، سطح توقعاتشان را معقول خواهند کرد و خود را آماده پذیرش این سختیها میکنند و همانطور که خداوند خواسته، «مقاومت» میکنند.
منبع: وطن امروز