به گزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو»، وبلاگ دران نوشت:
در برابر دریای نعمت و رحمت الهی انسان باید در هر حال شاکر درگاه دوست باشد که همواره وی را با سختیها و مشقات و راحتیها و آسایش و خوشیها میآزماید؛ اصولاً خوشیها و ناخوشیها با همدیگر نیکو و دلچسبند. ناخوشیها و خوشیها تمام میشود اما آنچه میماند آن است که آدمی در مقابل این وضعیت چگونه امتحان پس داده است و خدا چه نمرهای در پایان برگهاش گذاشته است؛ یادمان باشد «ان مع العسر یسرا».
شما را به تماشای تصاویری دعوت میکنم از شالیزارهای برخی از روستاهای شاندرمن و ماسال. این روزها وقتی قدم در جادههای روستایی شهر ماسال و شاندرمن میگذاری عطر دلاویزی مشامت را مست میکند، تأمل که میکنی میبینی نسیمی خنک از دو سوی جاده میوزد و با آن برنجستانهای این دیار همچون اقیانوسی ژرف با موجهای زیبایی به رقص ملایم درآمدهاند.
خوب که دقت میکنی میبینی به قول تالشان این شالیزار است که «دَرَم دَرَم» میکند نه موجی از دریای پارس یا پهنه نیلگون خزر.
عکسهای این مجموعه به صورت تصادفی از روستاهای ورمیه، مرکیه و مهدیخان محله در ماسال و سیاهمرد و چماچار در شاندرمن انتخاب شده است. شما را به حظ بصری آن دعوت میکنم: