به گزارش گروه علمی «خبرگزاری دانشجو»، کوپلیمر ABS به سبب قیمت ارزان و خواص مکانیکی خوب، به عنوان یک پلیمر صنعتی پرکاربرد شناخته میشود. از مهمترین خواص این ماده میتوان به فرایندپذیری آسان و مقاومت شیمیایی آن اشاره کرد. با این حال، یکی از اصلیترین عیوب و موانع این کوپلیمر برای کاربردهای مهم، میتوان به مقاومت حرارتی نسبتاً پایین و اشتعالپذیری اشاره کرد.
استفاده از نانوذرات و پخش مناسب آن در ماتریس پلیمر آلی، به منظور دستیابی به مقاومت حرارتی مطلوب از اهدافی بوده است که محققان دانشگاه کاشان در تحقیقات اخیر آن را دنبال کردند.
تا به حال پژوهشهای گستردهای به جهت افزایش مقاومت حرارتی پلیمر ABS انجام گرفته است. معروفترین دیرسوزکنندههایی که برای این ترکیب استفاده شده، ترکیبات هالوژندار آلی هستند که علیرغم تاثیرگذاری بالا، دارای معایب عمده زیست محیطی هستند.
به همین دلیل استفاده از آنها توسط سازمانهای مدافع محیط زیست محدود شده است. به نظر میرسد استفاده از نسل جدید افزودنیها، یعنی نانوذرات برای افزایش مقاومت در برابر حرارت و شعله، راهکار مناسبی باشد.
در این طرح از نانوذرات مس سولفید، که سطح آن توسط ترکیب آلی دوست تیوگلیکولیک اسید اصلاح شده، در پایه پلیمری به کار رفته است. این نانوذرات همانند سدی، از پلیمر در برابر حرارت، شعله و نفوذ اکسیژن محافظت کرده و سرعت تخریب و تبخیر آن را در برابر حرارت کاهش میدهند. درضمن جایگزینی نانوذرات مس سولفید با ترکیبات هالوژندار آلی، کاهش آلودگی محیط زیست را نیز در پی خواهد داشت.
به عقیده این محققان پلیمرهای ساخته شده با این خصوصیت، اگر حتی در برابر شعله مقاومت نکنند، قطعا سرعت انتشار آن را کاهش داده و زمان را برای نجات افراد و خاموش کردن آتش افزایش میدهند. لذا طرحهای این چنینی مورد استفاده در ساخت اتومبیلها، پوشش داخلی انواع مکانها، انبارهای حاوی مواد اشتعالپذیر و منازل (فرش و پارچه) خواهد بود.