به گزارش گروه فضای مجازی« خبرگزاری دانشجو»، مرغ کفاشیان همیشه یک پا دارد و اگر هنوز هم اختیار تام در دستش باشد علاقهای برای تمدید قرارداد با کیروش ندارد. حالا این فلسفه که او طرحی برای استفاده از رقم قرارداد کیروش مبنی بر سرمایهگذاری در ساختار فوتبال و هزینه کردن در بخش پایهها دارد، بحثی جداگانه و علمی است ولی همیشه به همه ما ثابت شده هیچ مدیری در فوتبال نخواسته یا نتوانسته برای فوتبال پایهها هزینه کند حالا کالبد شکافی این عقیده رئیس فدراسیون به جای خود! داستان تمدید قرارداد کیروش پرونده تازهای نیست که بخواهیم دوباره به جریان بیندازیم ولی خبری که هفته قبل به گوش رسیده بود کمی ماجرا را پیچیده میکرد.
البته این مساله که اطرافیان رئیسجمهور یا خود رئیس دولت بخواهند از تیمهای ورزشی ملی در سطح کشور حمایت کنند نکته مهمی است ولی این مساله که داستان یک قرارداد ساده تا زمانی که تاییدیهاش از چند جا صادر نشود صورت نمیگیرد به هیچ عنوان به نفع فوتبال نیست. موضوعی که شاید میشد هفته گذشته نیز به آن پرداخت در گفتوگوی رئیس فدراسیون فوتبال با هفتهنامه تماشگران امروز علنی شد.
این گزارش یک حسن دارد و آن این است که اصل داستان و پشتپرده کشدار شدن قرارداد کیروش را میتوان در لابهلای حرفهای کفاشیان جستوجو کرد. تحلیل محتوای حرفهای کفاشیان نشان میدهد نسخه کارلوس کیروش در همان بازیهای جامجهانی پیچیده شده بود و به هیچوجه مدیران ورزش اعم از رئیس فدراسیون و وزیر ورزش علاقهای نداشتند این مرد پرتغالی چند سال دیگر هدایت تیم ملی را بر عهده داشته باشد و از همه مهمتر بیتوجهی به افکار عمومی است. بیتوجهی به سلیقه هواداران فوتبال که قشر کثیری از یک جامعه را تشکیل میدهند خیلی زود مشخص میشود، این سیاستی نیست که بشود آن را پنهان کرد. هر اندازه که کفاشیان و وزارت ورزش توپ را به زمین روزنامههای پرتیراژ ورزشی و دیگران برای حمایت از کیروش بیندازند و بعد هم منت بر سر مردم بگذارند که ما به خواسته آنها احترام گذاشتیم دست آخر رو میشود که اصل ماجرا از این قرار نبوده است.
حرفهای کفاشیان در این رابطه استدلالی است بر این ماجرا؛ «شرایط او که اعلام شد ما بیش از 10 جلسه با هیات رئیسه و نمایندگان وزارت ورزش، نخبگان و کارشناسان داشتیم. همه جوانب را بررسی کردیم، دیدیم بهتر است با کیروش مذاکره و او را به شرایط خودمان نزدیک کنیم. وقتی این خواستهها به نقطه اشتراک دو طرف رسید ناگهان وزیر ورزش انتقاد و اعلام کرد وزارتخانه، حمایتی از این قرارداد نمیکند.» این گفته کمی کفاشیان را ترسانده اما او در پس ذهنش عاملی میبیند که برایش امیدوارکننده است، پس مذاکرات به همان پشتوانه هنوز ادامه دارد. این عامل، علاقهای است که پسر رئیسجمهور به کارلوس کیروش دارد.
وقتی کفاشیان با این پرسش روبهرو میشود، میگوید: «البته هم پسر و هم برادر ایشان به کارلوس علاقه دارند، با او حرف زدند، عکس گرفتند و از این مربی حمایت میکنند. خب! این یک فرصت برای ما است که در امضای قرارداد استفاده کنیم.
فدراسیون به تنهایی نمیتواند همه هزینههای قرارداد را بدهد ما این پول را داریم اما اگر تمامش گردن خودمان باشد از باقی تیمهای ملیمان میمانیم. همین الان ببینید که عادل فردوسیپور و روزنامههای پرتیراژ ورزشی اصرار دارند که قرارداد کیروش تمدید شود. البته ما الان توانستیم قرارداد را به شکلی در بیاوریم که دیگر شرایط یکطرفه نباشد و همه چیز تحت کنترل باشد. خیلی از ایرادهای قبلی برطرف شده ولی باز هم باید دقت کنیم.» او میگوید اگر حمایت دولت نباشد و قرارداد سرمربی فقط به دلیل فشار افکار عمومی بسته شود، در بلندمدت به مشکل میخورند: «همین رسانهها با اولین باخت پدرم را در میآورند که چرا کارلوس را نگه داشتی، این قرارداد ترکمانچای است و هزار تا بهانه دیگر. پس ما باید با دقت زیادی کارمان را ادامه بدهیم که ضرر نکنیم. پسفردا رسانهها، مجلس، کارشناسان و خود مردم از ما گله نکنند. ما نیاز به حمایت دولت داریم و تنهایی دستمان بسته است.» این گفتوگو نشان میدهد کفاشیان با صراحت کلامیاش خیلی راحت میتواند دیگران را به دردسر بیندازد. متاسفانه در ورزش ما تنها امید مدیران چتر حمایتی دولت یا اطرافیانش است و این موضوع چیزی نیست که افکار عمومی به آن مهر تایید بزند. آیا حمایت میلیونها ایرانی از ماندن کارلوس کیروش برای وزیر و وکیل کافی نبود تا اینکه اطرافیان رئیسجمهور برای قرارداد کیروش پا پیش گذاشتند؟!
منبع: وطن امروز