به گزارش گروه فضای مجازی« خبرگزاری دانشجو»، گوشت تازه را جلوی چشمانتان شقه می کنند و در چرخ گوشت می اندازند، گوشت چرخ شده را با پیاز و کمی نمک و ... این روزها کبابی هایی در شهر تهران و دیگر شهرهای کشور آغاز به کار کرده اند که تمام مراحل تهیه کباب را جلوی چشم مشتری انجام می دهند. اما آیا باید از چنین پدیده ای استقبال کرد یا به شدت نگران شد؟"تقلب" واژه ای است که این روزها شنیدنش چندان هم عجیب نیست، شیر و ماست پُرچرب تقلبی که به جای چربی طبیعی حیوانی از روغن پالم در آن استفاده شده است، کباب کوبیده هایی که به جای گوشت گاو و گوسفند در آن آلایش (سنگدان و پوست) مرغ و نان و خشک و آشغال گوشت ریخته اند، خودروهایی که وقتی از کارخانه تحویل می گیرید تازه باید به فکر تعویض قطعاتش باشید، اخیراً هم مشخص شده برخی از شرکت های راهسازی در آسفالت جاده ها از قیر تقلبی استفاده می کنند تازه این فهرست همه تقلب‌های مرسوم در کشور نیست.
وقتی وزیر بهداشت می گوید: بسیاری از چربی‌های شیر به خاطر روغن پالم است نه بخاطر چربی طبیعی شیر و مردم بدانند که هزینه را برای چه شیری پرداخت می‌کنند و یا رئیس اتحادیه صادرکنندگان فرآورده های نفت، گاز و پتروشیمی صراحتاً از استفاده قیر تقلبی توسط برخی از تولید کنندگان خبر می دهد باید بدانیم اوضاع بیش از آنچه فکر می کنیم نگران کننده است.
تقریباً همه ما داستان مرد شیرفروشی را که آب در شیر می کرد و به مردم می فروخت و در نهایت یک روز سیل او را با خود برد را شنیده ایم، آیات قرآن کریم درباره هشدار به کم فروشان را خوانده ایم ( وَیْلٌ لِلْمُطَفِّفِینَ ) و می توانیم درباره مضرات کم فروشی و تقلب ساعت ها سخنرانی کنیم.
فکرش را بکنید کار به جایی رسیده که دیگر حتی به غذای ملی خودمان هم نمی توانیم اعتماد کنیم و باید به چشم خودمان ببینیم که آشپز چه برایمان تدارک دیده است.
این روزها به راحتی می توان داروی تقلبی به مردم فروخت، سیگار تقلبی کشید، عطر تقلبی زد و حتی خاویار تقلبی از کشور چین وارد ایران کرد و با بسته بندی ایرانی به مردم فروخت. برندهای لباس تقلبی که دیگر خودش داستانی است.
حتی اخیراً یکی از خوانندگان نسبتاً مشهور با ارکستر مفصل تقلبی اش در یک سالن تقلبی جلوی تماشاگران تقلبی کنسرت هم داده و فیلمش را هم می فروشد! با چنین اوصافی به نظر می رسد با مشکلی ملی و چنان فراگیر سروکار داریم که به دلیل گستردگی حیرت انگیزش متولی خاصی هم ندارد اما از سوی دیگر این سوال از دولت محترم مطرح می شود که پس از یکسال آیا هنگام آن فرا نرسیده که کمی هم به فکر تقویت دستگاههای نظارتی بیفتد؟
دستگاه هایی که اگر کارشان را به درستی انجام می دادند امروز شاهد چنین وضعیتی در کشور نبودیم.
وظیفه نظارت و بازرسی از نهادهای صنفی و حساب کشی از کم فروشان و متقلبان با با چه نهادی است؟ چه احساسی به شما دست می دهد وقتی آگهی دیپلم تا دکترای تضمینی را روی دیوار می بینید؟ پرونده فوتبالیست هایی که با کارت های پایان خدمت جعلی در لیگ بازی کرده اند و قراردادهای نجومی بسته اند به کجا رسید؟
شاید بد نباشد در کنار همه شعار دادن ها و دعواهای سیاسی کمی برای ترمیم اعتماد ازدست رفته وقت بگذاریم و باور کنیم با این رویه ای که پیش گرفته ایم تنها پایه های فرهنگ ایرانی – اسلامی و تولید ملی را نابود می کنیم. سهل انگاری که در نهایت دودش به چشم همه خواهد رفت.
منبع: افکار نیوز
ارسال نظرات