به گزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو»، با تغییر دولت و ریاست جمهوری حسن روحانی، علی جنتی پا به عرصه فرهنگ گذاشت و خانه سینما را در مراسمی همزمان با روز ملی سینما بدون انجام تشریفات لازم در بازگشایی که حکم تعطیلی آن صادر شده بود، بازگشایی کرد، بدون آنکه از مناقشات، چالش‌ها و اختلاف نظرهای رؤسای پیشین سازمان سینمایی مطلع باشد. با تحلیل مناقشات طی سال‌های 88 تا 92، قبل از استقرار دولت یازدهم به‌خوبی روشن است که عمده چالش سازمان سینمایی شمقدری با خانه سینما گرفتن آرایش سیاسی است و عمده چالش‌ها و تقابل‌ها دلیلش سیاست‌ورزی باطل و مواجهه با حاکمیت در قالب یک نهاد ظاهرا صنفی است. علی جنتی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی آگاهی دقیق و جامعی از چالش‌های سیاسی در سطوح مختلف خانه سینما نداشت. حتی مطلع نبود که عنوان «جمهوری اسلامی» از بند بند اساسنامه خانه سینما حذف شده است. عدم آگاهی مورد اشاره را می‌توان در اظهارنظر اولیه ایشان جست‌وجو کرد. جنتی از همان ابتدای حضورش با اظهارنظر درباره مسائلی نظیر فعالیت 2 خانه سینما، نشان داد با مناسبات صنفی- سینمایی آنچنان آشنا نیست.
در زمانی که صحبت از بازگشایی خانه سینما و واگذاری آن به صنوف قانونی بود، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی درباره تشکیل 2 خانه سینما صحبت کرد اما پس از این اظهار نظر وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، فرهاد توحیدی رئیس هیات مدیره خانه سینما در اظهار نظری گفت: وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی مسائل مربوط به سینما را به آقای ایوبی واگذار کردند و از نظر ما موضوع کاملا روشن است؛ از نظر حیطه کار صنفی، از خانه سینما یکی بیشتر نمی‌تواند وجود داشته باشد. بعد از این اظهارنظر، ایوبی تاکید کرد: «نظر آقای وزیر هم این است که یک نظام جمهوری اسلامی، یک ایران باعظمت و یک خانه سینما و البته خانه‌ای برای همه سلیقه‌ها، همه ذوق‌ها و همه سینمای ایران داشته باشیم».
با مروری بر اظهارات توحیدی به‌خوبی درخواهیم یافت که وی و همفکرانش به‌راحتی می‌توانند ایوبی را مدیریت کرده و به خواسته خود در حوزه فرهنگ برسند و فعالیت‌های سیاسی خود را در این حوزه از سر بگیرند. همه جامعه سینما از تشکل‌های صنفی انتظار دارند مشکلات اعضای صنف‌شان را پیگیری کنند اما پس از گذشت یک سال و اندی از بازگشایی خانه سینما دوباره شاهد فعالیت‌های سیاسی این خانه هستیم اما این فعالیت‌های سیاسی کاملا جهت‌دار و در مسیر تفکر حاکم بر خانه سینماست. جالب است وقتی طلایه‌دار جبهه روشنفکری با انتشار ویدئوی صحبت‌هایش به دفاع مقدس توهین می‌کند، احساسات جامعه را جریحه‌دار می‌کند و موجی از اعتراضات بویژه در میان سینمایی‌ها به راه می‌اندازد، هیچ اظهارنظری از سوی خانه سینما را شاهد نیستیم و رئیس سازمان سینمایی هم برای توجیه این اظهارات سراغ بیان احساسات خود رفته و تاکید کرد: «حسم این است که کیارستمی به دفاع مقدس عشق می‌ورزد» و در نهایت نیز کیارستمی که به دفاع مقدس توهین کرده است، از ملت شهیدپرور ایران عذرخواهی نمی‌کند. در این شرایط حساس و بحرانی هیچ یک از همفکران فرهاد توحیدی در هیات‌رئیسه خانه سینما هیچ اظهارنظری نمی‌کنند و تنها برای رفع تکلیف گزارشی از فعالیت‌های سینمای دفاع مقدس را به صورت گزارش مکتوب در سایت خود قرار می‌دهند اما وقتی کمیسیون فرهنگی مجلس از دغدغه‌های خود برای اکران فیلم‌هایی چون «عصبانی نیستم» و «قصه‌ها» سخن به میان می‌آورد، خانه سینما هدفمند پا به عرصه می‌گذارد. اخیرا همایشی با عنوان «تعدد مراکز تصمیم‌گیری در اکران فیلم‌ها» را امیرحسین علم‌الهدی، «ع- ر»(رئیس سازمان سینمایی پرده‌نشین) به همراه سرشاخه‌های اصلی خانه سینما قرار است برگزار کنند که هدف این همایش مواجهه مستقیم با کمیسیون فرهنگی مجلس به شمار می‌رود. این کمیسیون بارها اعلام کرده است مخالف نمایش دو فیلم قصه‌ها و عصبانی نیستم با موضوع حمایت از فتنه 88 است. طبق آنچه اخیرا در رسانه‌ها منتشر شده این کمیسیون بارها با حجت‌الله ایوبی به صورت مکتوب نامه‌نگاری کرده و او را از اکران این دو فیلم بازداشته است اما پرده‌نشینان سیاسی یادشده، عدم نمایش دو فیلم یادشده را یک موضوع حیثیتی مطرح کرده‌اند و قصد دارند از این اختلاف‌نظر بهره‌برداری سیاسی کنند.
امیرحسین علم‌الهدی که علمدار پرچم عدم نمایش 6 فیلم در حوزه هنری بود امروز در مقابل نگاه و خط‌مشی حوزه قرار گرفته و دبیری همایش «تعدد مراکز تصمیم‌گیری در اکران فیلم‌ها» را برعهده می‌گیرد. موضوع این همایش درباره فیلم‌های دارای پروانه نمایش است که به مشکل در اکران برمی‌خورند اما سوال اینجاست چگونه علم‌الهدی در یک برهه از زمان از فعالیت حوزه در عدم نمایش فیلم‌های مساله‌دار (که با نگاه حوزه هنری مغایرت دارند) حمایت می‌کند اما امروز در جبهه مقابل قرار گرفته است؟!! علم‌الهدی از حوزه هنری به هر دلیلی-که هیچگاه مدیران حوزه هنری به آن اشاره مستقیم نکردند ـ خارج شده است و این بار اقدام به برگزاری همایش تعدد مراکز تصمیم‌گیری در اکران فیلم‌ها کرده است و در این همایش قرار است از فیلم‌هایی که حامی فتنه هستند دفاع شود!
و سوال اینجاست چرا خانه سینما از این حرکت سیاسی حمایت می‌کند؟ مگر رسالت این نهاد انجام امور صنفی نیست؟ خانه سینما طی یک سال گذشته به عنوان یک تشکل صنفی کدام فعالیت صنفی را برای اعضای خود انجام داده است. جز یک بیمه که با دریافت مبالغی از اعضا آنها را بیمه کرده است کدامیک از وظایف صنفی خود را به‌درستی انجام داده است؟ صنوف سینمایی برای بقا باید در ارتباط با مسؤولان فرهنگی کشور نیازهای خود را شفاف بیان کنند. در این یک سال چگونه این فرصت برای رؤسای هیات مدیره به‌درستی فراهم شده و آیا مشکلات صنفی تا حدودی برطرف شده است؟ مدیران خانه سینما نمی‌پذیرند که با فعالیت‌های سیاسی خود از رسالت حقیقی که همان رسیدگی به امور صنفی است، بازمانده‌اند و مدام این جمله را تکرار می‌کنند که منتقدان خانه سینما این خانه را به فعالیت سیاسی متهم می‌کنند. رئیس هیات مدیره در صحبت‌های متعدد از منتقدان خانه سینما می‌خواهد مصداق فعالیت سیاسی خانه سینما را اعلام کنند. دلیل از این روشن‌تر که در شرایطی که کمیسیون فرهنگی نگران اکران دو فیلم با موضوع فتنه و علیه نظام است و به وزارت ارشاد تذکر می‌دهد، خانه سینما به میان آمده و دقیقا در نقطه مقابل فعالیت کمیسیون فرهنگی قرار گرفته و ارشاد را در مقابل خانه ملت قرار داده است.
حال نکته قابل توجه اینکه یکی از مدیران فرهنگی (ع- ر) که در صف اول سیاستگذاری‌های سازمان سینمایی کشور قراردارد این بار نیز در صف اول سیاسی‌کاری خانه سینما قرار گرفته است و با همفکرانش همایشی را تدارک دیده تا ارشاد را در مقابل کمیسیون فرهنگی قراردهد. فاز دوم سیاسی‌کاری خانه سینما رسما با ارائه نامه کانون کارگردانان کلید خورد. در این نامه که توسط سازمان سینمایی منتشر شد، آمده است: متاسفانه مدتی است شاهد فشارهای روزافزون بر شما و سازمان سینمایی درباره اکران چند فیلم سینمایی هستیم. فشارهایی که عمدتا توسط جریان‌های حاضر و غیرمسؤول و خارج از روال طبیعی اعمال میشود. باور ما این است که حفظ شأن و جایگاه مدیران سینمایی وابسته به پایداری آنها بر قوانین و تصمیمات اصولی است که اتخاذ کرده‌اند. عدم نمایش فیلم‌هایی که دارای پروانه نمایش از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی می‌باشند به دلیل سلایق عده‌ای معدود صرفا باعث تزلزل جایگاه مدیریتی شما و ایجاد جو ناامنی در فضای سینمایی کشور میشود. ما مصرانه از شما می‌خواهیم با اجرای صریح قانون و پایداری بر تصمیمات‌تان و عدم تمکین در برابر خواسته‌های فراقانونی، فضایی امن و آرام را برای سینماگران این مرز و بوم فراهم کنید که در این مسیر کانون کارگردانان سینمای ایران در کنار شما خواهد بود.
روابط عمومی سازمان سینمایی با انتشار این نامه قصد دارد این نکته را به مجلس یادآور شود که کانون کارگردانان پشت سازمان سینمایی است و مجلس در این حوزه باید عقب‌نشینی کند. غافل از اینکه سردمداران سیاسی‌کاری در خانه سینما به‌درستی ماهیت خود را یک سال پس از بازگشایی به نمایش گذاشتند و اهداف خود را از تحصن جلوی در خانه سینما و اردوهای خیابانی برای رسیدن به مقصود (بازگشایی بی‌چون و چرای خانه سینما) به نمایش گذاشتند.
هوشمندی کمیسیون فرهنگی در رصد فیلم‌های سینمایی و متاسفانه عملکرد غلط مدیران سازمان سینمایی و حمایت‌های خانه سینما از ایوبی برای به ثمر رسیدن اهدافشان، اعلام برگزاری همایش «تعدد مراکز تصمیم‌گیری در اکران فیلم‌ها» و انتشار نامه کانون کارگردانان، خبر از این مهم می‌دهد که خانه سینما قصد دارد رئیس سازمان سینمایی را مدیریت کرده و وزارت ارشاد را در مقابل مجلس قرار دهد.
باید مراقب بود با کلید خوردن سیاسی‌کاری خانه سینما و برگزاری همایش و نامه کانون کارگردانان به رئیس سازمان سینمایی، بار دیگر درصدد فراهم آوردن خوراک برای شبکه‌های معاند نشویم. حجت‌الله ایوبی این بار باید به‌درستی عمل کند و رسالت خود را در حوزه سینما هزینه تلاش برای دو فیلم حامی فتنه نکند. کمیسیون اصل 90 به این ماجرا ورود کرده و خواستار توقیف دو فیلم «عصبانی نیستم» و «قصه‌ها» شده است. حتی اگر اعضای شورای پروانه نمایش رئیس سازمان سینمایی را به استعفا تهدید کنند او باید به‌درستی تصمیم بگیرد و مصالح سینمای کشور را فدای مصالح یک جناح یا گروه که پیش از این با مطامع سیاسی خود یک بار باعث بسته شدن خانه سینما شد، نکند و مصلحت سینما و نظام جمهوری اسلامی را در نظر بگیرد. ایوبی باید دقت کند در تصمیم‌گیری‌های خود مراقب توطئه‌های دشمنان نظام و سوءاستفاده آنان از جامعه هنری باشد. سینما متعلق به برخی مدعیان مدیریت در حوزه صنفی نیست، سینما به اهالی آن در سراسر کشور تعلق دارد و نباید نگاه جناحی به آن داشت.
منبع: وطن امروز
ارسال نظرات