به گزارش گروه فضای مجازی« خبرگزاری دانشجو»، سید محمد غرضی بر این باور است كه همه موادمخدر سمی هستند و میگوید: حتی اعتیاد به تریاك كه نوعی مسكن است، باعث از بین رفتن سلولها شده و كشنده است. مواد صنعتی نیز بسیار خطرناك است. ضمن آن كه افزودنیهایی مانند خاك، آهك، فضولات، گچ و... را نیز به آن اضافه میكنند. این ناخالصی در موادمخدر باعث شده كه احتمال مرگ با یكبار مصرف هم افزایش یابد. در كل علت گرایش به موادمخدر ناخالص، این است كه مصرفكننده هیچ برنامهای برای زندگی خود ندارد، پس به موادمخدر ارزانتر روی آورده و خود را به قضا و قدر میسپارد.
یكی از نامزدهای یازدهمین دوره ریاست جمهوری با اشاره به گردش مالی موادمخدر، میگوید: حدود سالهای 1335 مبارزه با تریاك مطرح شد كه نتیجه آن اعدام قاچاقچیان بود. اما بعد از مدتی اجازه دادند معتادان تریاك را از داروخانهها تهیه كنند. این رویه تا سالهای انقلاب ادامه داشت. اوایل انقلاب روزی 30 هزارتومان به یك قاچاقچی میدادند تا مواد را از مرز افغانستان وارد كشور كند. امروزه برای این امر روزی 2-3 میلیون هزینه میكنند. این نشان میدهد كه سود هنگفتی در جا به جا شدن این مواد بوده و در آینده هم خواهد بود.
سید محمد غرضی با بیان این كه با شدیدتر كردن قوانین، قیمت موادمخدر هم افزایش یافت و باعث كاهش این مواد نشد، میافزاید: در شرایط اخیر هم موادمخدر صنعتی با قیمت ارزان و با كمترین زمان در اختیار جوانان قرار گرفته است. تجربه نشان میدهد كه اقدامات گذشته قانونگذاری مسئولان، دولت و... نه تنها مفید نبوده، بلكه عكسالعمل اجتماعی را هم به دنبال داشته است. خانواده قاچاقچیانی كه با اعدام، بیسرپرست شده و در معرض آسیب و معضلات اجتماعی بیشتری قرار گرفتند. ضمن آن كه با از دست رفتن اعتبار اجتماعی این خانوادهها، بچههایشان هم به سمت قاچاق موادمخدر سوق پیدا كردند. تجربه نشان داده؛ مبارزه با موادمخدر واجب اجتماعی است و تعزیر زیاد و قانون شدیدتر سلاح خوبی برای مبارزه با موادمخدر نیست.
این فعال سیاسی ادامه میدهد: زمانی كه درآمد افغانها از موادمخدر 4 میلیارد دلار بود، طرحی را در دولت مطرح كردم كه این هزینه را تقبل كنیم تا نخواهیم 40 میلیارد دلار برای مبارزه هزینه كنیم. اما به دلیل آن كه دولتها موقت هستند و این عدد و رقمها به چشمشان زیاد آمد، این طرح را رد كردند.
وزیر اسبق ارتباطات با بیان این كه مبحث موادمخدر یك معضل اجتماعی منطقهای است، میگوید: كشورهای ایران، افغانستان، پاكستان، میانمار، بنگلادش، روسیه و... با این معضل درگیر هستند. شنیدههای من حاكی از آن است كه در روسیه به دلیل افزایش درآمد سرانه، مصرف موادمخدر افزایش چشمگیری داشته است. بنابراین به نظر میرسد؛ رویكرد اجتماعی كردن مبارزه با موادمخدر كه وزیر كشور در پیش گرفتهاند را باید در كشورهای دیگر هم گسترش دهیم و آن را طی برنامه 5 یا 10 ساله در سطح منطقه اجرایی كنیم.
سید محمد غرضی در ادامه میافزاید: مشكل اصلی جوانان ما عدم اشتغال، كمی امید به آینده، عدم توانایی تامین هزینههای زندگی، عدم تخصص و... است. ما در چند سال اخیر هم در جامعه شاهد بودیم؛ بعضی از تحصیلكردههایمان به دلیل آن كه جامعه خریدار تخصصشان نبود، دچار ناامیدی شده و به سوی موادمخدر گرایش پیدا كردند.
وی در راستای اجتماعی كردن مبارزه با موادمخدر، تاكید میكند: در حال حاضر تخصصهایی كه برای جوانانمان تعریف شده معمولا دانشگاهی و مدركی است. جوانان تا 27-28 سالگی درس میخوانند و بعد از آن باید دنبال شغل بدوند در حالی كه در دنیا این رویكرد عوض شده و بازار اشتغال است كه به دنبال جوانان میگردد. باید تخصصی به جوانهایمان آموزش دهیم كه در جامعه مشتری داشته باشد و مردم نیازمند آن تخصص باشند. باید راههای اصولی را در پیش گرفت وگرنه اثر حرف و نصیحت خیلی كم است.
سید محمد غرضی بر این باور است كه همه موادمخدر سمی هستند و میگوید: حتی اعتیاد به تریاك كه نوعی مسكن است، باعث از بین رفتن سلولها شده و كشنده است. مواد صنعتی نیز بسیار خطرناك است. ضمن آن كه افزودنیهایی مانند خاك، آهك، فضولات، گچ و... را نیز به آن اضافه میكنند. این ناخالصی در موادمخدر باعث شده كه احتمال مرگ با یكبار مصرف هم افزایش یابد. در كل علت گرایش به موادمخدر ناخالص، این است كه مصرفكننده هیچ برنامهای برای زندگی خود ندارد، پس به موادمخدر ارزانتر روی آورده و خود را به قضا و قدر میسپارد.
این فعال سیاسی میافزاید: دولت باید سازمانهایی مانند آموزش و پرورش، دانشگاهها، صنعت و تجارت و... را مكلف كند در مجموعه عوامل اجتماعی دقت نظر داشته و در امر تولید نیروی كار متخصص و شغلهای آیندهدار فعال باشند. تدبیر كار فقط در اشتغال فعال است و لاغیر.
منبع: باشگاه خبرنگاران