به گزارش گروه فضای مجازی« خبرگزاری دانشجو»، بی تردید، یکی از سنّت‌های مهم شیعی، عزاداری برای شهادت امام حسین (ع) است قیام امام حسین (ع) چنان تأثیری در استمرار حرکت شیعه داشته که در این باره گفته شده است: « اِنَّ الاسلامَ عَلویٌ، و التّشیّعُ حسینی»اسلام، علوی است و تشیّع، حسینی. در احادیث دینی ما ثواب زیادی برای عزاداری امام حسین(ع) روایت شده که در ادامه به چند مورد آن اشاره می‌کنیم.پیامبراکرم (ص) در خصوص اینکه آتش عشق حسینی هرگز خاموش نمی‌شود، می‌فرمایند: برای شهادت حسین علیه السلام، حرارت و گرمایی در دل‌های مؤمنان است که هرگز سرد و خاموش نمی‌شود.
پیامبر اکرم (ص) در حدیث دیگری فرموده‌اند: فاطمه جان! روز قیامت هر چشمی گریان است، مگر چشمی که در مصیبت و عزای حسین گریسته باشد، که آن چشم در قیامت خندان است و به نعمت‌های بهشتی مژده داده می‌شود.
امام رضا (ع) فرموده‌اند: هر گاه ماه محرم فرا می‌رسید، پدرم (موسی بن جعفر علیه السلام) دیگر خندان دیده نمی‌شد و غم و افسردگی بر او غلبه می‌یافت تا آن که 10 روز از محرم می‌گذشت، روز دهم محرم که می‌شد، آن روز، روز مصیبت و اندوه و گریه پدرم بود.
امام سجاد (ع) فرمودند: هر مؤمنی که چشمانش برای کشته شدن حسین بن علی علیه السلام و همراهانش اشک‌بار شود و اشک بر صورتش جاری گردد، خداوند او را در غرفه‌های بهشتی جای می‌دهد.
امام علی (ع) فرموده‌اند: خداوند برای ما، شیعیان و پیروانی برگزیده است که ما را یاری می‌کنند، با خوشحالی ما خوشحال می‌شوند و در اندوه غم ما، محزون می‌گردند.
منبع:
جامع احادیث الشیعه، ج 12، ص 556
بحارالانوار، ج 44، ص 293
امالی صدوق، ص 111
ینابیع الموده، ص 429
غررالحکم،ج 1، ص235
منبع: فرهنگ نیوز
ارسال نظرات