فوتبال ناپاک

به گزارش گروه فضای مجازی« خبرگزاری دانشجو»، خبرها حکایت از این داشت که یک فوتبالیست لیگ برتری که سابقه پوشیدن پیراهن تیم ملی را نیز دارد، به دلیل استفاده از مواد مخدر توهم‌زا مدعی شده که منزلش مورد دستبرد سارقان قرار گرفته که با مراجعه ماموران نیروی انتظامی به غیر از برخی مواد مخدر، سرنخ دیگری در منزل این ورزشکار یافت نشد!

البته مطرح شدن بحث استعمال مواد مخدر از سوی فوتبالیست‌ها موضوع جدیدی نیست و کاملا مسبوق به سابقه است که با اهداف مختلفی صورت می‌گیرد و مهم‌ترین آن کاهش وزن است. استعمال شیشه بین فوتبالیست‌ها برای پایین آوردن وزن در سال‌های اخیر به شکل چشمگیری رواج پیدا کرده و آمار و ارقامی که ارائه می‌شود، نگران‌کننده است. مباحثی که در گذشته مطرح می‌شد حکایت از استعمال تفریحی مواد مخدر از سوی برخی فوتبالیست‌ها داشت اما شواهد و قرائن امروزی حکایت از اعتیاد به این مواد مخدر دارد.  این بار حرف از پایین آوردن وزن با استفاده از ماده مخدر شیشه است که فوتبالیست‌ها برای رسیدن سر وزن مناسب و کم کردن کیلوهای اضافی از این ماده استفاده می‌کنند تا چشم مشتریان فصل نقل و انتقالات را به خودشان جلب کنند.

ظاهرا استفاده از مواد مخدر برای وزن کم کردن برای اولین بار است که در دنیا توسط فوتبالیست‌های ایرانی ابداع می‌شود، ابداعی که احتمالا معضل بدتری از دوپینگ در ورزش ایران خواهد بود. ظرف چند سال اخیر بارها و بارها دیده شده که بازیکنانی با اضافه وزن زیاد برای تست دادن در تمرینات تیم‌ها حضور پیدا کرده و مدعی شده‌اند با تمرینات اختصاصی و فشار خیلی زود به سر وزن می‌رسند و این اتفاق ظرف یک ماه افتاده است! اما تغییرات ظاهری و رفتاری بازیکنان این واقعیت پنهان را به اثبات رسانده که شیشه عامل وزن کم کردن این بازیکنان بوده است.  نمونه دیگر استفاده از ماده مخدر شیشه حکایت از این داشت که در اردوی یکی از تیم‌های تهرانی که در خارج از پایتخت برگزار می‌شد، یکی از بازیکنان تیم برای رسیدن به شرایط وزنی مناسب در اتاق خود، شیشه مصرف می‌کرد! یکی از بازیکنان سابق تیم ملی درباره استعمال دخانیات برخی فوتبالیست‌ها می‌گوید: آنقدر از این موارد در میان فوتبالیست‌ها دیده‌ام که گفتنش برایم سخت است. حتی دوستان نزدیکم در تیم‌های مختلف موادهایی مصرف می‌کردند که نمی‌توانم بگویم.

متاسفانه درباره مصرف مواد مخدر خیلی چیزها در طول سال‌هایی که بازی ‌کردم، دیدم تا حدی که از گفتنش سرم درد می‌گیرد! یکی از دلایل اصلی استفاده از ماده مخدر شیشه و شیوع آن بین ورزشکاران، مصرف راحت و بازدهی بالای آن است.  «آمفتامین» به دلیل قیمت ارزانش به راحتی قابل تهیه است و برخلاف موادمخدر دیگر موقع استفاده بوی آنچنانی هم ندارد. ضمن اینکه استفاده از آن به دلیل سادگی در هر جایی امکان دارد. درباره فوتبالیست‌ها بیشتر مکان‌های استفاده در اتاق‌ها و حتی ماشین‌های شخصی‌شان بوده است. این ماده علاوه بر اینکه بر روح و روان فوتبالیست تأثیر دارد، روی تغییرات وزنی بدن نیز بسیار مؤثر است. البته زمان شروع کم کردن وزن در افراد گوناگون با توجه به شرایط بدنی متفاوت است. بعضی بازیکنان بلافاصله و بعضی‌ها با مدت زمان بیشتری پس از استعمال شروع به کم کردن وزن می‌کنند البته در فوتبالیست‌ها به دلیل وضع مالی خوبشان با خورد و خوراک مناسب می‌توان جلوی تابلو شدن ظاهر را گرفت و به همین دلیل آنان رغبت بیشتری به استفاده از این ماده نشان می‌دهند.  با این حال مواردی داشتیم که به دلیل اعتیاد شدید دچار مشکلات روحی - روانی شدید شده‌اند. اغلب مربیان لیگ برتری روی این نکته تأکید دارند که شاگردانشان به دلیل وضع مالی خوب مدام در پارتی‌های شبانه و میهمانی‌های مجردی شرکت می‌کنند و آنجاست که برای اولین‌بار با مواد مخدری مثل شیشه آشنا می‌شوند. این مواد مخدر بدون توجه به عوارض جانبی‌ به دلیل لذت‌هایی که در افراد به وجود می‌آورد، بار اول به صورت تفریحی و بعد به صورت اعتیاد از سوی ستاره‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد.

جالب اینکه اینگونه موارد بیشتر در بین فوتبالیست‌هایی دیده می‌شود که برای بازی در باشگاه‌های طرف قرارداد مجبور می‌شوند شهر خود را ترک کنند و در شهری دیگر به صورت مجردی زندگی کنند.  به‌عنوان مثال در مشهد طی چند سال گذشته شایعات زیادی درباره بازیکنان غیر بومی تیم‌های لیگ برتری این شهر شنیده شد که در یکی، دو مورد باشگاه‌ها مجبور به اخراج این بازیکنان البته با بیان دلایل دیگر شدند. آنچه مسلم است اینکه نمی‌توان وجود چنین اپیدمی‌ای را انکار کرد اما با توجه به اثبات سخت اینگونه موارد، ورود به حیطه آن برای مراجع ذی‌صلاح تا جمع نشدن مدارک کافی مقدور نیست. همین دلیل هم می‌تواند یکی از دلایل مهم استفاده فوتبالیست‌ها از اینگونه مواد باشد. به هر حال آزمایشی هم مخصوص مشخص شدن این نوع اعتیاد فعلا در باشگاه‌ها و فدراسیون‌ها انجام نمی‌شود و تنها راه اثبات، گیر افتادن ورزشکاران هنگام استعمال است که آن هم با توجه به روابط پشت پرده موجود در اینگونه پرونده‌ها خیلی

مؤثر نیست.  اگرچه با دیدن نمونه‌های موردی نمی‌توان همه اهالی فوتبال را به آلودگی متهم کرد اما وقتی با مدیران و مربیان باسابقه همکلام می‌شویم، همه آنها از چند نمونه نام می‌برند. عدم نظارت بر زندگی شخصی بازیکنان و حرفه‌ای نبودن آنها باعث شده برخی افراد حد و مرزی را برای خود به‌عنوان یک ورزشکار تعیین نکنند و حتی به اعتیاد روی بیاورند. متاسفانه اعتیاد به مواد مخدر در بسیاری موارد زندگی شخصی فوتبالیست‌ها را نیز به مخاطره انداخته و حتی منجر به طلاق شده است. 

لطفعلی پورکاظمی، رئیس فدراسیون پزشکی - ورزشی درباره استعمال مواد مخدر از سوی فوتبالیست‌ها می‌گوید: «متاسفانه این مسائل در میان فوتبالیست‌ها وجود دارد و حتی برخی را اخیرا دیدم که با مصرف ماده‌ای به نام «متا آمفتامین» که یک نوع شیشه است، گول خورده‌اند و نمی‌دانستند که مواد مخدر مصرف می‌کنند. متاسفانه باید اعتراف کرد خبرها حکایت از اشتغال بازیکنانی در لیگ برتر فوتبال ایران دارد که به‌صورت همزمان مواد مخدر هم مصرف می‌کنند. بدون شک نتیجه‌گرایی تیم‌ها و باشگاه‌ها و درآمدهای نجومی فوتبال یکی از عوامل اصلی این اتفاقات تاریک و پنهان فوتبال ایران است که شاید برای برخی غیرقابل باور باشد. فوتبالیست‌هایی که به‌واسطه زندگی غیرحرفه‌ای و در اختیار داشتن پول‌های هنگفت از مسیر اصلی خود خارج می‌شوند، قدم در راهی می‌گذارند که کاملا مه‌آلود است و خیلی زود آنها را به ته خط می‌رساند؛ درست مانند آنچه برای علی اکبریان، بازیکن سابق استقلال و پرسپولیس رقم خورد و در یک چشم بهم زدن، مارادونای فوتبال ایران را تا آستانه اعدام پیش برد. متاسفانه ضعف باشگاه‌ها در ترویج مسائل فرهنگی، عدم رسیدگی درست و برخورد مناسب با نابهنجاری‌های اینچنینی، یکی دیگر از عوامل ترویج بلای خانمانسوزی چون اعتیاد است که روز به‌روز در فوتبال ایران ریشه می‌دواند و بازیکنان بیشتری را به کام خویش فرومی‌برد.

منبع: وطن امروز