حضور سینمای ایران در جشنواره‌های خارجی به چه بهانه‌ای
به گزارش گروه فضای مجازی« خبرگزاری دانشجو»، انقلاب اسلامی در هنگامه پیروزی هرگز خود را درون مرزهای ایران محصور نمی‌دانست و رهبر کبیر آن بر این اعتقاد بودند که ضروری است این انقلاب به جهان اسلام در وهله اول و برای مستضعفان جهان در وهله دوم صادر شود.
برای همین منظور و با توجه به فرهنگی بودن انقلاب اسلامی، حضرت امام خمینی(ره) و رهبر حکیم انقلاب اسلامی، اصل مهم در صدور انقلاب اسلامی را «صدور فرهنگی» عنوان فرموده‌اند.
پس از انقلاب اسلامی دشمن همیشه قصد داشته چهره بیرونی انقلاب و موفقیت‌های جمهوری اسلامی را به گونه دیگری نشان دهد و در این بین ابزار سینما به عنوان قوی‌ترین ابزار مورد استفاده قرار گرفته است و در این بین شاهد ساخت و نمایش مغرضانه فیلم‌های سینمایی و سریال‌هایی چون «بدون دخترم هرگز»، «300»، «الکساندر»، «سنگسار ثریا»، «آرگو»، «هوملند» «گلاب» و... بوده‌ایم. اینکه دشمن چنین اقدامی برای تخریب تصویر ایران و انقلاب اسلامی انجام دهد عجیب نیست اما اینکه با پول جمهوری اسلامی و بیت‌المال مسلمین فیلمی ساخته شود و در خارج به نمایش درآید و تصویر ایران را تخریب کند، عجیب است.
این اتفاق اما چندین سال است ادامه دارد؛ از ساخته شدن فیلم «دایره» تا «پرده» جعفر پناهی همه از جمله این فیلم‌ها بوده است، چه؛ این موج پس از فتنه 88 بیشتر هم شده است.
اما در بسیاری از موارد مسؤولان فرهنگی مساله را به منتقدان می‌سپردند تا آنان منتقد باشند و مسلما در برابر آنها کسانی بودند که به هر دلیل نگاهی مثبت به فیلم‌های سیاه‌نمایانه تولید داخل داشتند و این مصافی رسانه‌ای بود که نتیجه می‌داد. امسال اما قضیه فرق دارد؛ ۲ فیلم سینمایی «قصه‌ها» و «عصبانی نیستم» ساخته رخشان بنی‌اعتماد و رضا درمیشیان به اصرار سازندگانشان به مساله «حوادث انتخابات 88» - به گفته آنان - و به روایت صحیح‌تر «فتنه 88» می‌پردازند و به‌رغم مخالفت مجلس، دولت به دنبال اکران آنها بود. این ۲ فیلم اما تاکنون به جشنواره‌هایی چون برلین، لندن، آسیا - پاسیفیک، شانگهای، ابوظبی، ونیز و تورنتو فرستاده شده و در کنار فیلم‌هایی چون «گلاب»، «رز سرخ»، نسخه دوم فیلم «300» و ده‌ها فیلم و مستند ضدایرانی به تلاش غرب برای ارائه تصویر سیاه از ایران کمک کرده‌اند. چه؛ اصحاب هالیوود دیگر حجتی برای پاسخ به اتهام ساختن فیلم غیرواقعی از ایران دارند و تنها براحتی اشارتی به این فیلم‌ها درباره ایران می‌کنند و مخاطب ناآگاه جهانی را با خود همراه می‌کنند.
نمونه این امر روایت روزنامه النهار لبنان از اکران فیلم «قصه‌ها» در ابوظبی است که می‌نویسد: «قصه‌ها برملاکننده زشتی‌های جامعه ایرانی است، این فیلم مجموعه‌ای از فیلم‌های کوتاه است که بازتابی واقعی از جامعه ایران است که در آن سرخوردگی، اعتیاد، عشق و سوءاستفاده جنسی دیده می‌شود!»
حال این سوال پیش می‌آید که دستگاه‌های فرهنگی ایران به دنبال چه هدفی در خارج از کشور و چه‌بسا در داخل کشور هستند؟
آیا آنها به دنبال ارائه تصویر و پیام فتنه 88 به جهانیان هستند و می‌خواهند بگویند آنچنان که فتنه‌گران می‌گویند «جمهوری اسلامی به آنها ظلم کرده است؟!» یا می‌خواهند نشان دهند آنچه به نام «حوادث پس از انتخابات سال 2009» نزد غربی‌ها شناخته می‌شود، چیزی جز دخالت دستگاه‌های اطلاعاتی قدرت‌های مداخله‌گری چون انگلستان و آمریکا در ایران نبوده است؟
آیا آنها می‌خواهند تصویری نشان دهند که مدعی شود ایران پس از بیش از 3 دهه همچنان در وضعیتی چون پیش از انقلاب اسلامی است و پیشرفتی در عرصه‌های مختلف نداشته است؟ یا می‌خواهند نشان دهند جمهوری اسلامی که در بسیاری از عرصه‌های علمی و فناوری به موفقیت رسیده است، چیزی جز حرکت اسلامی، آن را به چنین جایی نرسانده است؟
شاید بسیاری بگویند باید به حضور فرهنگی سینمای خود در جهان افتخار کنیم اما بگذارید به فرمایشات حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای درباره حضور فیلم شریف و نه سیاه‌نمای «بچه‌های آسمان» در اسکار نگاه کنیم:
«ما خبر داریم که همین مجموعههای جهانی، از جمله کَن - حالا که اسمش را آوردید - و بعضی از جشنواره‌های دیگر، واقعاً دارند کار می‌کنند؛ اینها هدف دارند. اینها دوست دارند از حضور هنرمند برجسته ایرانی در آنجا، در جهت سیاسی، یک استفادهای ببرند. حالا من نمیدانم فیلم آقای مجیدی را چقدر اکران می‌کنند، چقدر در جلو چشم مردم میگذارند. بله! در جشنواره احترام می‌کنند. من آن وقتی علاقه آنها را به هنرمند خودمان باور میکنم که این فیلم را ترویج کنند؛ جلو چشم مردمشان بگذارند و در تلویزیون‌شان نشان بدهند، در سینماهای‌شان نمایش بدهند؛ این کارها را یا نمیکنند یا خیلی کم می‌کنند. لذا وقتی تشویق و تقدیر فقط به سالن جشنواره و سکوی جایزه جشنواره منحصر است،
آدم خیلی باورش نمیآید که نیت‌شان
- به قول ماها - زیاد خدایی باشد. بالاخره نیات سیاسی هست. عجیب هم نیست». (بیانات رهبر حکیم انقلاب در دیدار جمعی از کارگردانان سینما و تلویزیون/ 23 خرداد 85)
منبع: وطن امروز
ارسال نظرات