به گزارش خبرنگار ورزشی «خبرگزاری دانشجو»، عادل فردوسی پور که به عنوان سخنران در همایش آسیب شناسی مربیگری در فوتبال ایران حضور داشت، در این همایش گفت: همانطور که از لژیونرها لذت میبردیم، از حضور مربی ایرانی در سطح بالا هم لذت خواهیم برد. شناسنامه اصلا معیار خوبی نیست. ایرانی یا خارجی بودن متر مناسبی برای سنجش مربیان نیست. راحت مدرک دادن به مربیان در ایران حفاظی که برای مربیان خارجی وجود دارد از بین میبرد.
وی افزود: همه از اینکه امثال منصوریان وارد عرصه مربیگری شدهاند و موفق هستند خوشحال هستیم. نکته تاسفبرانگیز این است که روابط پشت پرده باعث میشود مربی ناموفق باز هم تیم داشته باشد. چرا نباید مربیان ایرانی در کشورهای آسیایی مربیگری کنند؟ پاسخ به این سوال کاملا روشن است و میفهمیمم چرا مربیان ما لژیونر نمیشوند.
تهیه کننده برنامه 90 ادامه داد: مربیان بزرگ دنیا به مخاطبان خود اهمیت میدهند و برای پیشرفت تلاش میکنند. چه اشکالی دارد مربیان ایرانی هم روی زبان انگلیسی کار کنند. این کار باعث میشود کانال باز شود و مربیهای ما هم بتوانند از ایران بروند. گزینههای داخلی ما برای مربیگری تکرارشونده هستند و سیستم فوتبال ما به مربیان جوان اعتماد نمیکنند. میزپرستی مدیران ما باعث شده به مربیان جوان اعتماد نشود. مردم همیشه در نظرسنجیهای برنامه 90 به مربی خارجی رای میدهند. خود مربیان باید ببینند چرا این مسئله به وجود آمده است. باید ببینیم در کشورهای صاحب فوتبال چطور به مربیان مدرک مربیگری داده میشود و آن را روند داخلی مقایسه کنیم.
فردوسی پور اظهار داشت: مربیان ما مصاحبههای شبیه بهم انجام میدهند اما رابطه مربی و رسانه در کشورهای صاحب فوتبال دو طرفه و مناسبت است. مربیان در آن کشورها همیشه پاسخگو هستند. مربیان در ایران از رسانهها استفاده میکنند تا فضای عمومی را کنترل کنند. حضور غیرضروری مربیان در رسانههای غیرمرتبط باعث ایجاد حاشیه میشود. حمایت بیمورد از یک مربی از طرف رسانهها کاملا قابل تشخیص است و مشخص میشود فساد وجود دارد. یادم هست بازیکنی مصدوم بود و فردای بازی برای او نوشته بودند بهترین بازیکن زمین بوده است. یکی از رسالتهای رسانه نقد بیغرض و بیکاستی مربیان است.