خاندان هزار توی آل سعود
به گزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو»، ساعت یک نیمه‌شب یکی از روزهای بهاری است و اینجا ساحلی در شهر جده. عده زیادی از جوانان در مقابل یک مرکز خرید جمع شده‌اند.
خودروهایی مدرن و کلاسیک در کنار هم پارک شده است. ناگهان دو خودرو با سرعتی بسیار زیاد از جاده مجاور مرکز خرید عبور می کنند و سر یک پیچ به حرکتی می پردازند که در اتومبیلرانی به آن drifting می گویند. این حرکت باعث ایجاد دود بسیار شدیدی در ناحیه چرخ ها شده و صدایی مهیب را ایجاد می کند. این یکی از تجمعات جوانان عرب برای اتومبیلرانی است که خبرنگار نیویورک تایمز آن را توصیف کرده است؛ تجمعاتی که ممکن است در دل شهر یا در میانه بیابان باشد اما محوریت آنها دو چیز است؛ جوانان و خودرو.
مساله رالی های جوانان عرب آن وقت تبدیل به یک مشکل برای حکومت عربستان سعودی می شود که خطرات این شیوه گذران اوقات فراغت را درک کنیم، شیوه ای که در آن هیچ بهره وری وجود ندارد و حتی می تواند باعث مشکلاتی برای این جوانان، خانواده آنها و دیگر شهروندان شود. مثل پرونده آقای قطیبی بیست و هفت ساله که سال 2005 بر اثر تصادف باعث شد سه نوجوان همراهش در این رالی مرگ از بین بروند و ابتدا به اعدام و بعدها با تخفیف مجازات به 20 سال حبس و 3000 ضربه شلاق محکوم شد.
اما ریشه چنین رفتارهایی چیست؟ نخستین مساله ای که به نظر می رسد بیکاری در میان جوانان عربستانی است. آمارها نشان می دهد نرخ بیکاری در میان جوانان عربستانی 28.3 درصد است.
در میان مردان جوان، این نرخ به 20.8 درصد می رسد. همین مساله عده ای را بر آن داشته که بگویند بیکاری دلیل اصلی چنین رفتارهایی است. البته در بیان چرایی بیکاری بالا در میان جوانان عربستانی باید گفت اگرچه عربستان کشوری ثروتمند است، اما ثروت خود را از یک بخش یعنی منابع طبیعی چون نفت و گاز به دست می آورد و از این رو فاقد عرصه های کلان صنعتی برای کار جوانان عرب است.
ضمنا جوانان عرب هم شان خود را از کارهایی چون رانندگی و کار در هتل ها بالاتر می دانند و مشاغل این بخش به طور عمده توسط کارگران مهاجر خارجی اشغال شده است. شاید بتوان گفت که این نظر در راستای نظریه ساختار فرصت ها در جامعه شناسی انحرافات هم قابل تحلیل و بررسی است؛ نظریه ای که معتقد است رفتار انحرافی در واقع نوعی تلاش برای گرفتن فرصت در جامعه ای است که در آن ادعا شود فرصت ها برای همه به طور برابر وجود دارد.
نکته دوم مساله ای است که توسط استاد انسان شناسی دانشگاه پرینستون آقای مونورت در گفت وگو با نشریه نیویورک تایمز بیان می شود. او معتقد است این جوانان اکثرا از بادیه نشین هایی هستند که زندگی تلخ و پرعذابی داشتند و حالا با آمدن به شهر، طبقه نوظهوری را تشکیل داده و چنین رفتارهای ضد اجتماعی از این طبقه به دور نیست.
نکته سوم در راستای همان مساله قبلی است. قدرت خرید در جامعه عربستان بسیار بالاست. آمارها نشان می دهد درآمد سرانه مردم عربستان بر شاخص قدرت خرید یا PPP حدود 31 هزار دلار در سال است و این در حالی است که خودروهای روز جهان با 20 هزار دلار آن هم به صورت اعتباری و اقساطی قابل خریداری است.
نگارنده در حرم نبوی با فرد شیعی همکلام شد که با وجود فرصت های نابرابری که در اختیار این مردم قرار گرفته است،70 درصد حقوق یک ماه خود را پس انداز می کرد! از این رو از همان جوان بادیه نشین بعید نیست که برای تفریح خود و به اتکای قدرت خرید بالای خود به خرید این خودروها و انجام آن گونه حرکات محیرالعقول روی بیاورد.
از همین جا باید به نکته چهارم رفت و آن نبود امکانات تفریحی مناسب است. در جامعه ای که بسیاری از تفریحات با استناد به فهمی از اسلام حرام شمرده می شود بعید نیست بازی با جان خود و دیگران به شکل یک تفریح دربیاید.
منبع: جام جم
ارسال نظرات