به گزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو»، در حالی که طیف افراطی در حزب مشارکت، سازمان مجاهدین (انقلاب)، مجمع روحانیون و کارگزاران به همراه گروهک‌های ضد انقلاب در ۸ ماهه فتنه نقش‌آفرین بودند، علی تاجرنیا در مصاحبه با ایسنا و درباره فتنه ۸۸ گفت: واقعیت مطلب این است که باید بین اصلاح‌طلبان و کاندیدای اصلاح‌طلب تفکیک قائل شد؛ در واقع کاندیدای اصلاح‌طلبان در سال ۸۸ برای حضور در انتخابات خاتمی بود، آمدن موسوی به عرصه انتخابات به طور طبیعی استراتژی اصلاح‌طلبان را تغییر داد. تصور می‌کنم بخش عمده‌ای از اتفاقات سال ۸۸ به شخص مهندس موسوی برمی‌گردد نه به مجموعه اصلاح‌طلبان، البته ناجوانمردانه نباشد، ما در یک برهه از زمان از این فرد دفاع کردیم. اما اینکه مهندس موسوی در شب قبل از انتخابات اعلام کند که با توجه به ارزیابی‌ها من رئیس جمهور شدم، این ربطی به اصلاح‌طلبان نداشت؛ این برداشت خود آقای مهندس موسوی بود. به طور شفاف‌تر اصلاح‌طلبان در انتخابات ۸۸ به خاطر یک کار مرامی و جوانمردانه]؟! [وارد این اتفاق شدند. ما نمی‌توانیم اتفاقات سال ۸۸ را محصول نگاه و تفکر اصلاح‌طلبی بدانیم. طبیعتاً ما در شرایط عادی قرار نداشتیم.
عضو فراکسیون مشارکت در مجلس ششم ادامه داد: تصور می‌کنم اصلاح‌طلبان اگر باختند شجاعتش را داشتند که بگویند ما باختیم و معتقدم اتفاقات سال ۸۸ از منظر ما قابل ارزیابی و نقد نیستند چون بخش عمده تصمیم‌ساز و تصمیم‌گیر در شرایط ویژه و خاص قرار داشتند و آن اتفاقات که رخ داد محصول گفت‌وگو و تصمیم‌گیری اصلاح‌طلبان نبود.
تاجرنیا مدعی شد اصلاح‌طلبان در چارچوب نظام و قانون اساسی عمل می‌کنند اما توضیح نداد که آیا القای احتمال تقلب در ۶ ماهه قبل از انتخابات و سپس دعوت به آشوب خیابانی در کنار مقابله با رأی مردم می‌تواند کمترین نسبتی با رفتار در چارچوب قانون و نظام داشته باشد.
وی در تعریف اصلاح‌طلبی نیز گفت: اصلاحات، یعنی قابل تغییر دانستن همه چیز. این اصلاً به منزله نفی قوانین کلی نیست بلکه می‌گویم این موضوعات قراردادی‌اند؛ البته در حال حاضر امروز اصلاح‌طلبان کلیه چارچوب نظام و ساختار قانون اساسی را در کشور پذیرفته‌اند و بر مبنای آن فعالیت می‌کنند. طبیعتاً اصلاح‌طلبان کسانی هستند که ترجیح دادند در چارچوب همین نظام و قانون اساسی با وجود ایرادات و مشکلاتی که ممکن است وجود داشته باشد فعالیت سیاسی کنند؛ خط قرمز اصلاح‌طلبان استقلال کشور و عدم وابستگی به بلوک‌های قدرت است، این به معنای نفی آنان و عدم پذیرش اثرگذاریشان در مسائل جهانی نیست.
افراطیون مدعی اصلاح‌طلبی در دوره دوم خرداد شعار عبور از قانون اساسی و خروج از حاکمیت سر دادند و بعد‌ها در سال‌های ۷۸ و ۸۸ عملاً به این ادعای عبور از قانون عمل کردند ضمن اینکه به خاطر خیانت‌های زنجیره‌ای، علی‌الدوام بااعلام حمایت و پشتیبانی سران آمریکا و انگلیس - و در فتنه سبز سران اسرائیل- قرار گرفتند.
منبع: کیهان
ارسال نظرات