به گزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو»، در ادامه این گزارش می‌خوانید: یکی از شبهات مطرح راجع به انقلاب و امام راحل (ره)، عدم تحقق وعدۀ امام راحل مبنی بر «مجانی کردن آب و برق»، به مردم است.
ادعا می‌شود که امام، در ۱۲ بهمن ۱۳۵۷در بهشت زهرا (س) به مردم وعده داد که به شما آب و برق مجانی می‌دهیم و به این وسیله و با وعده‌های غیر واقعی درصدد فریب و همراه نمودن مردم بر آمدند. امری که با سیرۀ امام (ره) اصلاً قابل جمع نمی‌باشد و این مسأله برای دوست داران و یاران امام، امری بسیار ناراحت کننده و سؤال برانگیز است.
عده‌ای از منتقدین نیز معتقد هستند اصلاً اصل چنین وعده‌ای از لحاظ کار‌شناسی صحیح نیست و همان بهتر که محقق نشد. چرا باید توزیع انرژی رایگان باشد؟ آنهم برای مردم ما که این قدر در مصرف بی‌رویه کارنامۀ غیر قابل قبولی دارند! و معتقدند اصل وعدۀ مذکور یک وعدۀ غیر کار‌شناسی و ناپخته می‌باشد.
اما چند نکته در پاسخ به این مسأله:
۱) به ادعای منتقدین و مخالفین، این سخنان پس از پیروزی نهضت است. شاه فرار کرده است، امام با استقبال بی‌نظیر و عاشقانۀ میلیون‌ها نفر، پس از سال‌ها تبعید به ایران آمده است. مردم چنان شوق و شوری به امام دارند که از مهرآباد تا بهشت زهرا به دنبال ماشین امام می‌دوند، با قطع پخش تلوزیونی سخنرانی امام، در بسیاری از شهر‌ها مردم از عصبانیت تلوزیون‌ها را می‌شکنند و به خیابان می‌ریزند. رژیم شاه و دولت مقوایی بختیار، در حال غرق شدن دست و پا می‌زند و هرگز امیدی به موفقیت رژیم گذشته نیست.
بااین مقدمه روشن می‌شود که امام با این وعده‌ها انقلاب را به پیروزی نرسانده و توده‌ها را برای انقلاب اسلامی مورد نظر خود بسیج ننموده است چرا که قبلا این اتفاق (پیروزی انقلاب) افتاده است. پس مردم با وعده‌های آب و برق مجانی و قیام نکرده‌اند. اما این شبهه به جای خود باقی است که امام این وعده را برای به شور و شوق درآوردن مردم، و حمایت آنان در ادامۀ راه، بیان فرموده باشند!
حالا بپردازیم به مستندات و اصل سخن امام راحل و توضیح آن. سوال اول این است که:
چه کسی اولین بار این وعده را به مردم داد؟
این وعده (مجانی کردن آب و برق) به هیچ عنوان در بهشت زهرا، یعنی در ۱۲ بهمن ۱۳۵۷ از طرف امام بیان نگردیده است! از بسم الله سخنان امام تا والسلام آن چنین جمله‌ای وجود ندارد که عده‌ای ادعا می‌کنند چرا سخنان کامل امام در بهشت زهرا پخش نمی‌شود؟! (متن کیهان وقت در سایت‌ها موجود است از بسم الله تا والسلام)
اولین بار این وعده در تاریخ ۸ اسفند ۱۳۵۷ توسط سخنگوی دولت موقت، عباس امیر انتظام با قیدی قابل تأمل اعلام می‌گردد: «برای کم درآمد‌ها آب و برق مجانی می‌گردد.»
با بررسی‌ها بعمل آمده مشخص می‌گردد که امام سه بار راجع به آب و برق مجانی سخن گفته‌اند؛
مقطع اول این سخن نه در بهشت زهرا، که در پیام ۱۴ ماده‌ای نهم اسفند سال ۵۷، قبل از ترک تهران به مقصد قم با توجه به وضعیت حاکم بر کشور و بالا رفتن انتظارات مردم و قول و قرارهای بعضی سران و رهبران انقلاب بعد از اعلام دولت موقت، خطاب به ملت ایران می‌فرمایند:
«من به دولت راجع به مجانی کردن آب و برق و بعضی چیزهای دیگر فعلا برای طبقات کم‌بضاعتی که در اثر تبعیضات خانمان برانداز رژیم شاهنشاهی دچار محرومیت شده‌اند و با برپایی حکومت اسلامی به امید خدا این محرومیت‌ها برطرف خواهد شد، سفارش تاکید نمودم که عمل خواهد شد.» (صحیفه امام، ج۶، ص۲۶۲)
با فاصله یک‌روزه از پیام قبلی، در بدو ورود به قم (۱۰ اسفند ۵۷) در سخنرانی مدرسه فیضیه فرمودند: «ما علاوه بر اینکه زندگی مادی شما را می‌خواهیم مرفه بشود، زندگی معنوی شما را هم می‌خواهیم مرفه باشد. شما به معنویات احتیاج دارید. معنویات ما را بردند این‌ها. دلخوش نباشید که مسکن فقط می‌سازیم، آب و برق را مجانی می‌کنیم برای طبقه مستمند، اتوبوس را مجانی می‌کنیم برای طبقه مستمند، دلخوش به این مقدار نباشید. معنویات شما را، روحیات شما را عظمت می‌دهیم؛ شما را به مقام انسانیت می‌رسانیم.» (صحیفه امام، ج۶، ص ۲۷۳)
مجددا روز بعد (روز جمعه ۱۱ اسفند ۵۷) در کتابخانه مدرسه فیضیه (خطاب به خبرنگار روزنامه اطلاعات) می‌فرمایند: «هر چه زود‌تر باید مشکل مسکن برای بی‌خانمان‌ها و فقرای ایران حل گردد و برای هر خانواده، مسکن مورد نیازشان تأمین شود، آب و برق برای فقرا و بی‌بضاعت‌ها باید مجانی گردد. به نظر من بیشتر انقلابیون واقعی یعنی آن‌ها که نیروی عظیم و کوبنده این انقلاب بودند، مردم غیر مرفه بودند. کسانی که بیشترین کشته‌ها را دادند و با نیروی ایمان واقعی و اعتقاد راسخ، باعث پیروزی انقلاب شدند، همان کسانی بودند که به هیچ وجه اشرافی و مرفه نبودند و از طبقه پابرهنه بودند.» (صحیفه امام، ج۶، ص ۲۹۷)
در سخنان حضرت امام (ره) دو نکتۀ مهم به چشم می‌خورد. اول اینکه این وعده، وعده‌ای موقتی است اولین بار امام (ره) از کلمۀ «فعلا» استفاده می‌کنند و بدین صورت، جواب یکی از سؤال‌ها حل می‌شود که می‌گفت توزیع رایگان انرژی به مردم، امری غیر کار‌شناسی است. چرا که امام چنین تفکری ندارد و ناظر به فقر و سختی فعلی وعده‌ای را مطرح می‌سازند نه یک سیاست اقتصادی دائم و البته امام در سخنرانی ۱۰ اسفند تأکید می‌کنند که هدف ما این مسائل نیست بلکه هدف اصلی ما از انقلاب رشد رفاه معنوی شماست و شما به این رایگان شدن برای مستضعفان دلخوش نباشید.
دوم اینکه این وعده در هر سه مرتبه برای مستمندان ذکر شده است نه عموم مردم که این هم تحقق یافت. تحقق آن به این گونه بود که میزان مشخصی از مصرف تا مدت‌ها بعد از انقلاب رایگان بود و افزایش مصرف نسبت به آن میزان معین هزینه داشت، ضمن اینکه برای تحقق وعده‌های اقتصادی امام (ره) حساب صد امام- کمیتۀ امداد امام خمینی- بنیاد مسکن- بنیاد مستضعفان- جهاد سازندگی و... راه اندازی گردید و با بضاعت خود به سرعت به سامان دادن وضعیت معیشتی، بهداشت و بی‌سرپناهی فقرا در سراسر کشور پرداخته شد به گونه‌ای که پدیده‌های زشت و ناراحت کننده‌ای در عرصۀ کلان شهر‌ها مانند حلبی آباد‌ها (شهرک‌هایی که خانه‌های آن از حلب‌های مصرف شده و تخته چوب و نایلون ساخته می‌شد و فقرا با زن و بچۀ خود در آن زندگی می‌کردند!) زندگی‌های خرابه نشینی و... از چهرۀ شهر‌ها زدوده شد.
البته این‌ها همه با در نظر گرفتن این است که دشمنان داخلی و خارجی هرگز نگذاشتند امام راحل و دولت‌های زمان ایشان، یک روز را با آرامش به رهبری دینی و مادی و معیشتی مردم بپردازند.
یک روز کودتای نوژه، یک روز غائلۀ کردستان، یک روز خلق عرب، یک روز ترکمن صحرا، بار دیگر دمکرات آذربایجان، این‌ها با هزینه‌های جانی و مالی به سختی حل می‌شد، هشت سال جنگ ویرانگر آغاز می‌گردید! و البته همۀ این‌ها در شرایط تحریم‌های سخت اقتصادی باید مدیریت می‌شد، عمر رهبری امام راحل به روزهای سختی گذشت که دشمن هر روز منتظر سقوط اصل این انقلاب بود اما امام امت با تمام گرفتاری‌ها ذره‌ای از محرومین غافل نبود و دستگاه‌ها و مراکز مرتبط در حال لبیک به فرمان حمایت از مستضعفین بودند و البته باید به رهبری امام و قاطبۀ مسئولین آفرین گفت که تا انت‌ها آرزوی سقوط اقتصادی و پشت کردن مردم به انقلاب و نظام را به گورستان آمال و آرزوهای دشمنان این ملت فرستادند.
منبع: جهان نیوز
ارسال نظرات