به گزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو»، سیدعبدالله احمدیقلعه با بیان این مطلب، اظهارکرد: مخدرهای شنیداری فایلهای صوتی هستند که با ارسال فرکانسهایی به گوش و در نهایت مغز منجر به ترشح آنزیمها و هورمونهایی میشوند که در صورت تکرار منجر به اعتیاد شده و علائمی شبیه به مخدرهای صنعتی و سنتی از خود بهجا میگذارند.
این روانشناس با اشاره به اینکه این فایلها توهمزا و شادیآور است، ادامهداد: در واقع این نوع اعتیاد فاجعه جدیدی میان جوانان اینترنتی است که مغز را تحت تأثیر قرار داده و شنونده را دچار سرخوشی، توهم، تشنج و حالات غیرطبیعی میکند.
وی در این رابطه تصریحکرد: در این راستا و برای تحت کنترل گرفتن چنین موضوعی بهتر است محیطهای مجازی مانند وایبر از حالت خصوصی خارجشده و تا حدودی از جانب والدین مورد محدودیت و کنترل قرار گیرد. این در حالی است که کنترل فرزند رنج سنی خاصی ندارد و در واقع والدین باید در تمام سنین روابط مجازی و حقیقی فرزند خود را به شکل نامحسوس کنترل کنند.
احمدی قلعه افزود: علاوه بر موارد عنوانشده، تخلیه هیجان افراد از طریق راههای هنجار زمینهساز اصلی در سوق نیافتن به سمت مخدر محسوب میشود. در این خصوص میتوان ورزش، پیادهروی، گردش، خرید و پر کردن اوقات فراغت با شرکت در مجامع عمومی و کلاسهای آموزشی را نام برد.
این روانشناس با اشاره به اینکه احساس مهمبودن و برخورداربودن از جایگاه اجتماعی خاص از علائم توهم شنیداری است، خاطرنشان کرد: متأسفانه از روزی که بازی و تفریحات سنتی جای خود را با لبتاپ و تبلت عوض کردند پدیدههای روانی جدید پا به جامعه معاصر و مدرن امروزی گذاشتند که مقابله با آنها توجه و اهتمام بیشتر والدین و افزایش روزافزون سطح آگاهی آنها را میطلبد.
منبع: باشگاه خبرنگاران