وقتی مانکن زن، سوژه بی بی سی می شود
به گزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو»، اخیراً یکی از نویسندگان بی بی سی در مطلبی به بررسی موضوع زنان در کشور پرداخته است که در این مجال، نگاهی به بخش های مختلف این متن خواهیم داشت. این نویسنده آورده است:
"نسبت به گذشت سی و چند سال از...[ انقلاب اسلامی] ؛ همچنان رفتارهای تبعیض آمیز ادامه دارد که از نمونه های اخیر آن می توان به جداسازی کتاب‌های درسی بر اساس جنسیت، محرم سازی برخی مدارس دخترانه به شیوه ایجاد حیاط اندرونی، بریدن سر و سینه مانکن های زن، ممنوعیت نشستن زنان در ردیفی از صندلی ها که پشت سر راننده اتوبوس قرار دارد، ممنوعیت ورود زنان به ورزشگاه... اشاره کرد. تاریخ ایران نشان حکایت از آن دارد که روحانیت سنتی همیشه در حال جدال با تحصیل دختران بود و گرچه بعد از انقلاب مشروطه در این جنگ شکست خورد و تا انقلاب ۵۷ به حاشیه رانده شد، اما با بازگشت سنت‌گرایان به صحنه قدرت، شاهد عقب نشینی بیشتر زنان در جامعه بوده ایم و اجرای برنامه‌هایی چون تفکیک جنسیتی آخرین فاز حملاتی ست که طی سی سال گذشته علیه آنان طراحی شده است. با اجرای کامل تفکیک جنسیتی، سطح علمی دانشجویان دختر پایین‌تر خواهد آمد."
امروزه اکثریت قاطع دانشگاه های ایران را زنان تشکیل می دهند. این نشان از توجه حکومت در ایران به حضور زن در اجتماع و سیاست با توجه به الگوی آرمانی زن در اندیشه اسلام دارد؛ که کامل ترین نمونه آن را می توان در هیأت حضرت زهرا (س) متبلور دانست.
بازنمایی سرمشق حضرت زهرا (س) در عصر جدید چیزی است که توسط انقلاب اسلامی بازتولید شده است و زن باید بر طبق ایدئولوژی انقلاب اسلامی با حفظ شخصیت خود و پرهیز از خودنمایی، بازنمایی راستین و اصیل خود را داشته باشد . حضرت زهرا (س) در میان مردم - که شامل مردان نیز می شود – سخنرانی می کرد و مسأله فدک را به عنوان بهانه ای برای حمله به حکومت وقت طرح می افکند.
آمار موفقیت های علمی حوزه های اسلامی و نیز دانشگاه هایی مانند الزهرا و علامه طباطبایی تهران که تفکیک جنسیتی در آنها وجود دارد، دلیلی بر بطلان ادعای کسانی مانند نویسنده بی بی سی است . ممنوعیت حضور زن در ورزشگاه و ممنوعیت نشستن زنان در ردیفی از صندلی ها که پشت سر راننده اتوبوس قرار دارد را نمی توان تبعیض شمرد.
بلکه همه اینها از باب تکریم زن است و نه تحقیر او. نویسنده مزبور به گونه ای مضحک روحانیت – ضمن آنکه به اشتباه گفته که دراثر انقلاب اسلامی روحانیت سنتی قدرت را در دست گرفت، حال آنکه درست برخلاف این است و این روحانیت انقلابی بود که روی کار آمد و افکار خود را محقق ساخت - را مخالف تحصیل دختران معرفی کرده است، این در حالی است که هیچ شاهدی را برای مدعای خویش نمی آورد که برای مثال کدام دسته از روحانیون سنتی با تحصیل دختران مخالفند؟! و گویی تحصیل را تنها محصور به تحصیل دانشگاهی دانسته است! یعنی مطرح نساخته که آیا روحانیت سنتی که او می گوید – به فرض صحت – با تحصیل دختران در حوزه هم مخالفند یا خیر.
در ایران حوزه و دانشگاه فارغ از بحث های مشابهی مانند تفکیک جنسیتی، از نظر علمی و فرهنگی پس از انقلاب روند ادغام را به گونه ای اگرنه مطلوب، که به طرزی محمود و مناسب پیموده است . امروز، بسیاری از اساتید حوزه، همزمان اساتید دانشگاه نیز هستند و بالعکس.
عجیب تر از همه اینکه نویسنده بی بی سی حتی بریدن سر و سینه مانکن ها را نشانه تبعیض خوانده است. جای بسی شگفتی دارد که چگونه کسی می تواند این کار را که نشان از تقدس قایل شدن برای زن و حرمت نشان دادن به بدن او دارد، نشانه تبعیض علیه زن بداند. آیا اگر اندام زن تبدیل به کالا شود و از اندام او شبیه سازی های منفعت پرستانه تجاری ساخته شود، این به معنای اکرام زنان است ؟!
مشکل نویسندگان بی بی سی این است که به ندای فطرت که هیچ، حتی به ندای دلشان گوش نمی دهند. در عوض، به ندای تنشان گوش می دهند. جامعه و دنیای آنها «پاساژ تن» است. همه چیز حتی انسان در نگاه نولیبرالی چیزی برای مصرف است. وقتی پارادایم مسلط «مصرف» باشد، آنگاه نتیجه آن مصرفی شدن عشق خواهد شد.
این مصرفی شدن است که به زنان ضربه می زند. آقای نویسنده بی سواد بی بی سی. چرخه روابط بی نتیجه در جامعه کنونی نتیجه قطعی دورشدن از مبانی دینی و حجب و حجاب است نه بریدن سر و سینه مانکن ها. این ابزاری شدن است که زنان را به حاشیه می برد. این بی خانمانی روحی و بی سرپناهی و بی تکیه گاهی است که انسان امروزی، مرد و بیشتر زن را به حاشیه می برد، نه خانه نشینی. افکار امثال شما و اباحه گری است که عشق را برای خیل عظیمی از جوانان امروزی، رؤیایی دست نیافتنی کرده است. افکار شماست که خانه و خانواده را ویران می کند. امثال شما که زن را به یک مانکن فرو می کاهید.
معلوم نیست نویسنده بی بی سی با چه مبنایی تفکیک جنسیتی را در جهت زیرمجموعه کردن و به ذیل حوزه بردن دانشگاه پنداشته است؟ و نیز چگونه توانسته میان افت تحصیلی دختران و تفکیک جنسیتی رابطه ببیند؟ و چرا این رابطه را توجیه نکرده و برای آن هیچ دلیلی نیاورده است . در ادامه می گوید:
«در حال حاضر فضاهای آموزشی از فقدان استادان متخصص و کمبود امکانات آموزشی به شدت رنج می برد و اجرای طرح مذکور دامنه ی این فقر علمی و امکاناتی را گسترده‌تر خواهد کرد و بعید نیست که دختران دانشجو از همین امکانات محدود فعلی هم محروم شوند. با توجه بر سیطره فرهنگ مردانه بر بازار کار، زنان سهم اندکی در آن دارند و تحقق کامل طرح تفکیک جنسیتی همین آب باریکه را نیز از بین خواهد برد و سهم زنان از بازار کار کمتر و عده بیشتری از آنان خانه نشین خواهند شد.»
در پاسخ باید گفت که در ایران کمبود استاد نداریم – که حتی در بسیاری رشته ها مانند علوم انسانی که تعداد زنان در این بخش بیشتر است، مازاد نسبی هم داریم – و حال اگر به فرض کمبود استاد هم وجود داشته باشد، این نه تنها به زیان زنان که به زیان مردان نیز به همان اندازه خواهد بود . احتمالاً نویسنده بی بی سی پنداشته که اساتید را هم تفکیک کرده اند و کمبود استاد برای دختران را این گونه به ذهن تابناک خود آورده است!
منبع: فرهنگ‌نیوز
ارسال نظرات