به گزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو»، در حالی که طی سالهای اخیر عملکرد جناحی دست‌اندرکاران موسسه نشرو تنظیم آثار امام(ره) مورد اعتراض دلسوزان انقلاب قرار گرفته، اما متاسفانه باید گفت رنجنامه مرحوم حاج سید احمد خمینی یکی دیگر از قربانیان رویکرد سیاسی مسئولان این موسسه است.
پس از عزل آیت‌الله منتظری توسط امام‌خمینی در ششم فروردین ۱۳۶۸، هنوز برخی سوالات و ابهامات درباره چرایی این عزل در فضای جامعه وجود داشت. حاج‌احمد خمینی حدود یک ماه پس از عزل آیت‌الله منتظری نامه مفصل خطاب به او می‌نویسد و در آن تفصیلا درباره اقدامات آیت‌الله منتظری و اطرافیانش طی سالهای اخیر و واکنشها و تلاشهای امام سخن می‌گوید و به ذکر برخی اعترافات سیدمهدی هاشمی می‌پردازد. این روشنگری تاریخی مرحوم حاج‌احمدآقا با استقبال گسترده مردم و چهره‌های سیاسی روبرو می‌شود.
با گذشت بیست و چندسال از نوشتن این رنجنامه و در حالی که موسسه نشر و تنظیم آثار امام خمینی هرساله تعدادی کتاب جدید روانه بازار نشر می‌کند، طی اقدامی عجیب با عدم چاپ این نامه تاریخی دست به سانسور این سند مهم تاریخ انقلاب اسلامی زده است.
از رویارویی تا هم‌پیمانی
سالهای ابتدای دهه هفتاد که آیت‌الله منتظری با اظهارنظرهای گاه و بیگاه خود می‌کوشید مجددا خود را در عرصه سیاسی کشور مطرح کند، با موضع‌گیری اطرافیان امام و بیت ایشان روبرو می‌شد. اما پس از تکمیل استحاله چپهای خط امامی و طی سالهای بعد از روی کار آمدن دولت اصلاحات این زاویه به مرور کمتر شد. اشتراک در اهداف سیاسی باعث شد جریان حول آیت‌الله منتظری و بیت او، تعدادی از روحانیون هوادار او که در مجمع محققین و مدرسین جمع شده بودند، مجمع روحانیون مبارز و چپ های خط امامی دوآتشه دهه ۶۰ به وحدت استراتژیک برسند و با فراموش کردن گذشته، با هم همکاری کنند.
این وحدت استراتژیک و اشتراک مواضع سیاسی طی سالهای حاکمیت دوم خرداد و دولت های نهم و دهم هم ادامه یافت. طی این سالها آن طیف از جریان اصلاحات که طی سالهای قبل در برابر آیت‌الله منتظری و اطرافیانش قرار داشت با نادیده‌گرفتن طردشدن او توسط امام، در کنار او قرار گرفت و به تجلیل از او پرداخت. حتی چهرهای مثل عبدالله نوری که در سال ۶۷ و پس از عزل منتظری توسط امام دیوار حائل بیت او را با بولدوزر خراب کرده بود، به ترویج و تجلیل از او پرداخت و نمایندگان اصلاح‌طلب مجلس ششم به دیدار او رفتند. این هم‌پیمانی همچنان ادامه یافت و به طور خاص در سال ۸۸ هم پررنگ تر شد و با طرح دروغ تقلب، خط امامی‌های دهه۶۰ و اصلاحاتیان دهه ۷۰؛ منتظری را به عنوان پدر معنوی جریان فتنه به رسمیت شناختند، برای فوتش در آذر۸۸ داغدار شدند و سالهای پس از آن هم با چاپ ویژه‌نامه های متعدد به تجلیل از او پرداختند.
در طول این سالها تنها چیزی که گاهی موجب مرزبندی بین آنها می‌شد، طرح تهمت جعلی بودن نامه ۶/۱ امام خمینی مبنی بر عزل آیت‌الله منتظری بود. هرگاه چنین ادعایی از جانب آیت‌الله منتظری یا یکی از منسوبین و اطرافیانش مطرح می‌شد با عکس‌العمل موسسه نشر و تنظیم آثار امام مواجه می‌شد. هرچند که این اواخر و پس از انتشار برخی مصاحبه ها از سوی طرفین، خبرهایی مبنی بر تصمیم آنها برای عدم دامن‌زدن به ماجراهای سال ۶۸ و دوگانه بیت امام- بیت منتظری به گوش می‌رسد.
عدم چاپ رنجنامه ریشه در کجا دارد؟
موسسه نشر و تنظیم آثار امام طی اقدامی عجیب سالهاست «رنجنامه مرحوم حاج‌احمدخمینی خطاب به آیت‌الله منتظری» که در ۹/۲/۱۳۶۸ نوشته شده را چاپ نکرده و حتی این نامه مهم و تاریخی در فروشگاه‌های این موسسه و غرفه‌های آن در نمایشگاه کتاب نیز عرضه نمی‌شود.
گفتنی است آیت‌الله منتظری و تاریخ‌سازان اطراف او با جعل خاطرات و برخی نقل قولها علاوه بر مخدوش جلوه دادن محتوای این نامه، کوشیده‌اند این نکته را القاء کنند که مرحوم حاج‌احمدآقا پس از فوت امام از برخورد با آیت‌الله منتظری پشیمان شده بود؛ و این مساله را به برخی شخصیت‌های پیرامون حاج‌احمدآقا – که از قضا در زمره همپیمانان استراتژیک دهه اخیر آیت‌الله منتظری هستند- نظیر سید سراج‌الدین موسوی منسوب می‌کنند. مساله‌ای که نه تنها با واکنشی از جانب منسوبین به بیت امام و موسسه نشر و تنظیم همراه نبوده؛ بلکه متاسفانه عدم چاپ و توزیع رنجنامه مرحوم حاج‌احمدآقا توسط این موسسه راه را برای سوءاستفاده معاندان خط امام و یادگار ایشان و شایعه‌سازان هموارتر کرده است.
منبع: رجانیوز
ارسال نظرات