به گزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو»، امير محبيان در یکی از شبکه های مجازی نوشت: تحليل را بگذاريم بعد از شفاف تر شدن اطلاعات.
ولي اين گردهمايي استقبال از ظريف به جهات عديده كار خام و غلطي بود.
١. جمع كردن حدود چهل پنجاه نفر در يك شهر ده دوازده ميليوني براي استقبال نه تنها احترام نيست بلكه معناي خوبي ندارد.
٢. در زحمات آقاي ظريف ترديدي نيست ولي كار تيمي را شخصي كردن با شناختي كه ازدكتر ظريف دارم مطلوب او هم نيست. به عبارتي زيادي جهان سومي است.
٣. مقايسه آقاي ظريف با دكتر مصدق در امر هسته اي ضمن احترام به دكتر ظريف قياس مع الفارق است.
٤. مهمتر از همه برگزاري استقبالي اينچنين علامتي كاملا غلط به غرب مي دهد. آن سياست نداني كه اين برنامه را به هر دليلي برپا كرده شايد نداند كه معناي اين جشن و پايكوبي آنست كه ايران به نتايجي فراتر از انتظارش دست يافته و غربي ها را به اين نتيجه مي رساند كه پس ظرفيت اعمال فشار بسيار بيش از اين بوده كه انجام شده است. عقل حكم مي كند كه در اين شرايط به گونه اي رفتار كنيم كه ظريف در ادامه مذاكرات طلبكار باشد نه بدهكار لذا بگويد مردم من بيشتر انتظار دارند نه آن كه از خوشحالي به خيابان ريختند. گمان مي كنم اگر از ظريف نظرخواسته مي شد حتما مخالفت مي كرد. به ورود وزراي خارجه ساير مذاكره كنندگان بويژه آمريكا به كشورشان نگاه كنيد. به استقبال كدامين اينچنين رفتند؟اين علامت قدرداني نيست. ملت قدردان فرزندان خويش هست اين علامت دادن غلط به دشمن است. كار هنوز تمام نشده است.مثالي مي زنم ؛ گمان كنيد به خريد خانه اي رفته ايد. پس از چانه زني هاي فراوان و پس از فشارها و نامردمي هاي فروشنده بخيل و فرصت طلب قيمتي گفته شد. قبل از آن كه قراردادي امضا شود شما اظهار شادي كرده و شيريني پخش كنيد. آيا جز آنست كه فروشنده فرصت طلب اين را علامت آن مي داند كه هنوز جاي افزايش قيمت و دبه كردن هست. مگر نگفته اند با نگاه استغنا به معامله برو چه رسد كه در اين معامله فعلي كمتر ضرر خواهيم كرد والا سودي نيست.