به گزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو»، داریوش سجادی با درج این تحلیل نوشت: ابراز ارادت اخیر مشاهیری از جنبش سبز نسبت به سردار قاسم سلیمانی را می‌توان مصداقی از همان جوزدگی مسبوق به سابقه دانست که اکنون منجر به آن شده تا فردی مانند «مسعود بهنود» در توصیف سردار سلیمانی متشبث به توصیف «سردار عارف» شود و «ابراهیم نبوی» نیز «سردار» را «آبروی ایرانیان» بنامد!
همکار سابق نشریات اصلاح‌طلب می‌افزاید: هرچند کمالات و فضائل و رشادت‌های سردار غیرقابل کتمان است اما در این میان آنچه که محل تحیر است ابتلای سبز‌ها یا تمارض سبز‌ها به نسیانی مصلحتی است. ظاهرا ایشان فراموش کرده‌اند سردار سلیمانی یک استثنا نیست. «سپاه پاسداران انقلاب اسلامی» برون دادش سردارانی از جنس سلیمانی است که به وقت مقتضی یا همان درایت و صلابتی که فتنه را در لبنان و سوریه و عراق سرکوب می‌‌کنند با همان صلابت کوبنده سنگ بر فرق فتنه در آشوب ۸۸ بودند.
مشاور سابق کروبی خاطرنشان کرد: ظاهرا حافظه تاریخی سبز‌ها بغایت نحیف است و به همین سرعت فراموش کرده‌اند خاستگاه «قاسم سلیمانی» همان جائی است که پیش از آن «سردار شوشتری» از آن روئیده و بالیده بود با این تفاوت که در ۸۸ وقتی «شوشتری» توسط «جنود‌الشیطان» تحت‌الامر «ریگی» به شهادت رسید غالب سبزهای جو زده به تناوب و تعدد و تکثر در وب‌سایت‌های خود بابت شهادت شوشتری به یکدیگر تبریک می‌گفتند (!) و اکنون مدیحه‌سرای سلیمانی شده‌اند.
سجادی تصریح کرد: ظاهرا سبز‌ها به همین سرعت فراموش کرده‌اند که سردار همان کسی است که با درایت و به استعداد دیگر همرزمانش در خطوط مقدم همان جبهه‌هایی مشغول سلحشوری است که پیش‌تر بابتش توسط «جماعت سبز» و با شعار «نه غزه - نه لبنان» مورد شماتت قرار می‌گرفتند! ملالی نیست. اما این بخش از سبز‌ها چنانچه مایل به سهیم شدن و سهم بردن از افتخارات سردارانی مانند سلیمانی با خاستگاه سپاهیشان هستند قبل از آن موظفند با ابراز برائت خود از شیطنت‌ها و شرارت‌های ۸۸شان، بستر بازگشت خود به آغوش عقلانیت را فراهم سازند.
منبع: کیهان
ارسال نظرات