به گزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو»، فرشاد مومنی استاد دانشگاه علامه طباطبایی تصریح کرد: وقتی آقای روحانی به ریاست دولت یازدهم انتخاب شد، واکنش مردم نسبت به این تغییر تصحیح انتظارات عقلایی بود، اما متاسفانه رئیس بانک مرکزی و بخشهایی از دولت با هر انگیزه و دلیلی در برابر این روند اصلاحی مقاومت و ادعا کردند برای آنها ثبات نرخ ارز مهمتر از قیمت آن است. در حالی که این دولت باید در ابتدا بنا بر اصول علمی صبر میکرد تا اثرات آینده هراسانه از نرخ ارز بیرون رود و بعد ثباتبخشی را در دستور کار قرار دهد. البته دولت یازدهم در زمینه ثبات نرخ ارز نیز بعدها بر وعده خود پابرجا نماند و این خود به کانون نگرانی از منظر اقتصاد سیاسی تبدیل شد. زیرا عدم وفای به عهد نشاندهنده این است که صرفنظر از نیت افرادی که در مدیریت اقتصادی کشور حضور دارند، اقتصاد علیه رفاه عمومی و مصالح تولیدی و به نفع بخشهای غیرمولد شکل میگیرد. به عقیده من این موضعگیری نادرست هزینه بزرگی بود که این دولت به خاطر کماطلاعی یا بازی خوردن از همراهان آنها اتخاذ کرد و با یکی از بیسابقهترین رکودها مواجه بودیم.
وی ضمن تحلیلی که از سوی روزنامه شرق منتشر شده تأکید میکند: نکتهای که باید پس از انتخاب راهبرد مدنظر دولت قرار گیرد، پایبندی عملی به برنامه محوری است. به این معنا که دولت با نشان دادن بلوغ فکری بپذیرد آن چیزی که قدرت چانهزنی کشور را در مذاکرات افزایش میدهد و بقای کشور را تضمین و امنیت ملی کشور را حفظ میکند، از جنبه اقتصادی بنیه تولید ملی است و در این چارچوب دولت باید به تجربه بالغ بر ۱۸ماهه گذشته خود مراجعه کند. بارها شخصا از همان آغازین روزهایی که بخشهایی از دلارهای بلوکه شده ایران آزاد شد، به دولت پیشنهاد کردم تا برای این منابع به نسبت اندک آزاد شده برنامه تعریف کند، اما بدون برنامهریزی برای این امر، اشتهای سیریناپذیر رانتجویان و خصلت روزمرگی غیرمتعارفی که دولت قبلی برای این دولت به جای گذاشته بود باعث شد تا این منابع آزاد شده خرج شود بدون آنکه کوچکترین دستاوردی برای جامعه به همراه داشته باشد. دولت باید توجه کند اگر این توافق هستهای نهایی شود اما برای عامه مردم دستاورد عملی نداشته باشد، مردم به لحاظ روانی درباره مسیر صحیح سیاست خارجی دچار تشویش خواهند شد.
مومنی میافزاید: دولت باید دو اقدام تصحیح نگرشی نیز در سطح خود دولت صورت دهد. نخست تصحیح دیدگاه رئیسجمهور است که پس از توافق ژنو مطرح شد. روحانی بسیار سهلگیرانه در سخنی که با مردم داشت گفت دولت کار خود را انجام داد و اکنون زمان ایفای وظیفه فعالان اقتصادی است. در همان زمان از موضع کارشناسی این مساله را با رئیسجمهور در میان گذاشتم که اگر این حرف یک نکته ناشی از خوشحالی ناگهانی باشد اشکالی ندارد، اما اگر این گفته محصول مشورت با مشاوران اقتصادی وی باشد سخن بسیار خطرناک و نگرانکنندهای است.
این اقتصاددان تصریح میکند: تصحیح نگرشی که دولت به شدت به آن نیاز دارد این است که دولت جسته و گریخته اشاره کرده که اگر ماجرای هستهای سامان یابد، خارجیها برای سرمایهگذاری به ایران میآیند و اقتصاد ایران را به سامان میرسانند. این نگرش بسیار نادرست است و واقعیتهای تاریخی اقتصادی خلاف آن را نشان میدهد.
مومنی در پایان تأکید کرد: گمان نکنند که برخورد احساسی و هیجانی بدون برنامه با دلارهای آزاد شده و سرمایه خارجی جذب شده نجاتدهنده است، بلکه نجات در گرو اصلاح ساختار نهادی بر محور مصالح عامه مردم و بخشهای مولد خواهد بود.
منبع: کیهان