به گزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو»، آموزه های اسلام هیچ عملی را بدون دلیل توصیه نمی کند و حتما برای آن دلیلی منطقی دارد از جمله این موارد نمازهای مستحبی است که توصیه به آن بدون فلسفه نیست.
حضور قلب اصلی ترین عامل پذیرش نمازهای ما از جانب خداوند است که اگر نباشد نماز همچون کالبد بدون روح است و تاثیری ندارد، از این رو، آموزه های دینی بر این مهم تاکید دارند.
پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: «خداوند نماز بنده اى را كه دلش در كنار بدنش حضور ندارد، نمى پذيرد.»
امیرمومنان علی (ع) درباره حضور قلب می فرمایند: «هيچ يك از شما با كسالت و خواب آلودگى به نماز نايستد و به خودش نيز فكر نكند؛ زيرا در پيشگاه پروردگارِ عزّ و جلّ خويش قرار دارد. بنده را همان مقدار از نمازش نصيب است كه با توجّهِ قلبى او همراه باشد.»
امام صادق (ع) نیز در این باره فرموده اند: «هر كه نماز گزارد و به نمازش [با دل] رو كند و با خودش فكر نكند و در نماز سهو و غفلت نكند تا وقتى كه به نماز رو دارد خداوند به او رو مى كند. گاه باشد كه نيمى از نماز يا يك سوم آن، يا يك چهارمش و يا يك پنجم آن پذيرفته مى شود. به نمازهاى مستحب از آن رو دستور داده شده است تا آن مقدار از نمازهاى واجب را كه پذيرفته نشده، تكميل (جبران) كند.»
نماز توام با بی توجهی به دنیا و مافیها دارای برکات و ثمراتی است که روایات بر آن تصریح دارند.
پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: «هر كه دو ركعت نماز بگزارد و در آن دو ركعت به هيچ امرى از امور دنيا فكر نكند، خداوند گناهانش را مى آمرزد.»
امام صادق (ع) نیز در این باره فرموده اند: «هر كه دو ركعت نماز بخواند و بداند در آنها چه مى گويد، نمازش كه تمام شد گناهى ميان او و خداوند باقى نماند.»
منبع : مشرق نيــوز
ارسال نظرات