به گزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو»، «شورای آتلانتیک» هفته گذشته نشستی را با عنوان «آینده تهدید سایبری ایران» برگزار کرد. «آندرتا توانر» و «جی دی ورک»، کار‌شناسان ارشد حفاظت و تحلیل اطلاعات و «باربارا اسلاوین» کار‌شناس ارشد بخش جنوب آسیای این اندیشکده در این جلسه حضور داشتند و درباره توانایی‌های سایبری ایران بعد از حمله «استاکس‌نت» به تأسیسات هسته‌ای نطنز بحث و گفت‌وگو کردند. به عقیده این کار‌شناسان، ایران بعد از حمله این بدافزار به برنامه غنی‌سازی خود در سال ۲۰۱۰، توانایی سایبری خود را به میزان قابل ملاحظه‌ای افزایش داده و از یک کشور درجه ۳ در این خصوص به کشوری تبدیل شده است که تهدید قابل توجهی محسوب می‌شود.
آمریکا و رژیم صهیونیستی ۵ سال قبل، با این ویروس به سانتریفیوژهای تأسیسات غنی‌سازی نطنز حمله کردند تا آن‌ها را از کار بیندازند. کار‌شناسان نشست شورای آتلانتیک همچنین افزودند: «استاکس نت به نوعی عامل بیداری سایبری ایران بود و این کشور به این نتیجه رسید که ایجاد توانمندی‌های ملی سایبری باید گام بعدی باشد.» اسلاوین، کار‌شناس بنام این اندیشکده با اشاره به ادعا‌ها و اخباری مبنی بر حمله هکر‌ها به تأسیسات نفتی «آرامکو» در عربستان سعودی، شرکت گازی «راس‌گس» متعلق به قطر و بانک‌های آمریکا در سال ۲۰۱۲، تأکید کرد: «ماجرای استاکس‌نت به ما آموخت که اقدامات ما تبعات خاص خودش را دارد و قبل از حمله به زیرساخت‌های کشورهای دیگر باید بسیار محتاط باشیم چون آن‌ها می‌توانند عکس‌العمل نشان دهند.
گزارش اندیشکده آتلانتیک حاکی است واکنش ایران به استاکس‌نت، میلیون‌ها دلار برای بخش مالی ما هزینه داشت و احتمالاً اگر ایرانی‌ها تحریک شوند، می‌توانند صدمات جدی‌تری وارد کنند.»
یکی از کار‌شناسان این جلسه درباره یکی دیگر از ابعاد توان سایبری کشورمان گفت: «ایران در عملیات نفوذسایبری خود عمدتاً اسرائیل را هدف گرفته است اما در دسامبر سال ۲۰۱۴ و حین مذاکرات هسته‌ای ایران، بخشی از این عملیات متوجه اهداف دیپلماتیک در منطقه شد. توانایی سایبری ایرانی‌ها دو وجه عمده دارد: آن‌ها می‌توانند اطلاعات گردآوری کنند و در عین حال از قابلیت‌های خود برای اجرای دستور کارهای سیاسی خود در خاورمیانه بهره بگیرند.»
منبع: کیهان
ارسال نظرات