به گزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو»، فرشاد مؤمنی در مصاحبه دیگری نسبت به برخی مواضع مدیران نفتی انتقاد کرد و گفت: اگر کسانی که امور فنی و اجرایی نفت را برعهده داشتند و خلأ ناشی از وجود استراتژی را پر می‌کردند صلاحیت‌های علمی و فنی داشته باشند و در جای خود و در جایگاهی که متناسب با صلاحیت‌هایشان است، قرار بگیرند، جایگاه بسیار رفیع و ارزنده‌ای دارند. اما مقوله طراحی استراتژی از حیطه وظایف و صلاحیت‌های آن‌ها به کلی فاصله دارد. به خاطر دارم که به محض اینکه این توافق به صورت مقدماتی امضا شد و بیانیه مشترک بیرون آمد، یکی از واکنش‌ها این بود که وزیر نفت که امور اجرایی نفت را برعهده دارد، با شادمانی اعلام کرد که ما افزایش چشم‌گیر تولید را در دستور کار قرار خواهیم داد. من همان زمان این سؤال را مطرح کردم که واقعاً بررسی شده چنین کاری به صلاح کشور هست یا نیست؟ چون همه ما می‌دانیم که شرایط بازار نفت و نوع این بازار به گونه‌ای است که با تغییرات کوچک در بخش عرضه یا تقاضا، نوسانات بسیار بزرگ اتفاق می‌افتد.
وی ادامه می‌دهد: وقتی که این مقام مسئول اجرایی این قدر سهل‌انگارانه، شتاب‌زده، غیرکار‌شناسی و احساسی چنین صحبتی را مطرح کرد، من دوباره به یاد این مشکل بنیادی افتادم. الان هم که به صورت عمومی مطرح می‌کنم، با این امید است که حداقل در چارچوب تلاش‌هایی که برای تدوین و تصویب برنامه ششم توسعه کشور صورت می‌گیرد، ما تکلیف را روشن کنیم.
مؤمنی گفت: در واقع وقوف روش‌شناختی به جایگاه نفت در فرآیند توسعه ملی و اعتنا و اهتمام به مسأله ظرفیت جذب اقتصاد ملی اثرگذار بود؛ مسایلی که متأسفانه زیر سایه برنامه شکست خورده تعدیل ساختاری که همه چیز را می‌خواست به دست نامرئی بازار احاله دهد، فراموش شد و در دوره تعدیل بی‌سابقه‌ترین ناکارآمدی‌ها، فساد‌ها، اتلاف‌ها و اسراف‌ها را مشاهده می‌کردیم. فلسفه وجودی اجازه عمل کردن آزادانه به نیروهای بازار در سطح نظری این است که ما را به سمت تخصیص بهینه منابع پیش ببرد، اما آنچه که عملاً اتفاق افتاد، ضد آن فلسفه وجودی بود.
منیع: کیهان
ارسال نظرات