به گزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو» «دردسرهای عظیم ۲» در کنار «پایتخت۴» مجموعه های مناسبتی بودند که ادامه فصل های قبلی شان بوده و مردم با کاراکترها و کلیت قصه و حال و هوای این سریال های آشنا بودند و ادامه داستان این کاراکترها و دنبال کردن ماجراهای جدیدشان برایشان جذاب بود. در کنار این دو مجموعه البته سریال دیگری به نام «گاهی به پشت سر نگاه کم» هم پخش می شد که هم بخاطر نا آشنا بودن مضمون و محتوا و هم بخاطر زمان بد پخش مورد استقبال مخاطبان در ماه مبارک رمضان قرار نگرفت و پخش آرام و بی حاشیه ای داشت.
«دردسرهای عظیم ۲ » ادامه ماجرای های زندگی پر فراز و نشیب لطیف همکار و همسایه های مهربانش بود که این بار با ورود یک نوزاد زندگی شان دستخوش تغییر می شود. در سری اول سریال دروغ مصلحتی لطیف به فیروزه خانم (ماجرای عشق دورغینش به بهار) و زنده شدن مرده ای در آمبولانس بهشت زهرا و ورودش به زندگی لطیف و در فصل دوم نیز ورود نوزاد و به مخاطره افتادن شغل و برهم خوردن نامزدی لطیف و بهار و مشکلاتی که برای مادرشوهر و پدر شوهر فیروزه خانم به وجود می آید، بدنه ماجراهای اصلی سریال را تشکیل می دادند.
واقعیت این است که ملات داستانی و پیچ و خم های دراماتیک در «دردسرهای عظیم ۱» بسیار بیشتر از برادر کوچکترش بود. در «دردسرهای عظیم ۲» که مشخصا با تولیدی توام با عجله همراه بوده شاهد گاف های تصویری، داستانی و حتی حقوقی هستیم و فیلمنامه کاملا در سطحی پایین تر از «دردسرهای عظیم ۱ » قرار می گیرد. در «دردسرهای عظیم ۲» داستان ورود ناخواسته نوزادی دردسر آفرین به زندگی لطیف و حواشی که این ورود به وجود می آورد عملا پتانسیل کشش داستانی برای سریالی ۲۶ قسمتی را نداشته و سازندگان سریال متوصل به ورود کاراکترهایی جدید و ماجراهایی تازه کرده اند که به اندازه ماجراهای کاراکترهای «دردسرهای عظیم۱ » قابل توجه و جذاب نیستند.
هرچند داستانک های فرعی مثل عشق ارسلان به آرزو و دعوای همیشه پرکشش عروس و مادر شوهر در فیلم ها و سریال ها کمی روند کند قصه را تعدیل کرده و باعث می شود سریال در هر قسمت با ماجرایی تازه برای مخاطب همراه شود اما گسستگی این قصه ها از هم باعث شده است سریال قوام و استحکام داستانی فصل اول را نداشته باشد.
اگر از عدم دقت در حفظ رکوردها در سریال مانند عوض شدن لباس نوزاد و جابجا شدن وسایل خانه در یک سکانس که شاید به نظر مخاطبان چندان مهم نباشد بگذریم به دعوی حقوقی در سریال می رسیم که قابل چشم پوشی نیست. در حقیقت ماجرایی نگهداری کودک توسط افراد غریبه که قانون حدس می زند ممکن است پدر و مادر واقعی نوزاد باشند محلی از اعراب ندارد و در صورت پیدا شدن نوزادی در ماشین یک شهروند حتی با وجود ادله ای سست مانند نامه و عکس هم قانون اجازه نگهداری به یابنده نداده و کودک تا روشن شدن هویت تحت سرپرستی قوه قضائیه خواهد بود.
در کنار تمام ایرادهایی که به سریال «درسرهای عظیم ۲» گرفته می شود که اغلب شان هم ناشی از همان تولید سریع و عجله وار هستند، نباید نکات مثبت سریال را نادیده گرفت. بازی های مجموعه بسیار خوب و یکدست هستند، فیلمبرداری سریال خوب است و قاب بندی هایی که از آن خانه قدیمی و با صفا می بینیم نشان از سلیقه و دقت در فیلمبرداری دارند، همچنین در «دردسرهای عظیم۲» مانند فصل قبل، کمک و همدلی و اهمیت به خانواده و همسایه ترویج می شود که جای خوشنودی دارد.
منبع: سینما پرس
شماهام فقط بلدین گیر بدین. مخاطب لذت می بره ازین فضای طنز حتی اگه غیرواقعی باشه. مردم به اندازه کافی تو زندگیشون مشکلات و سختی دارن همینکه یه برنامه شادی برای چند دقیقه مشغله ذهنیشون رو ازشون دور کنه براشون غنیمته. همین اداها رو در میارید که ملت ب ماهواره پناه میبرن دیگه. نویسنده این متن اسم خودشون نقاد فیلم میدونه حتما؟ برای نقد فیلم با ژانر خونوادگی یکم تو جامعه بگرد بعد دست ب قلم شود. دشت به قلمم نشدی عیبی داره کسی ازت توقع نداره :)