به گزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو»، از موضوعات مهم در برجام، عدم تعهد جدی آمریکا به لغو تحریم‌ها است به گونه‌ای که این کشور تمام موضوعات را به حقوق داخلی خود منوط کرده است، بسته به اینکه کنگره متن مذاکرات وین را تایید کند یا تأیید نکند، شرایطی به وجود می‌آید که راه برگشت‌پذیری برای ایران ندارد و تنها تعهدی که آمریکا به ایران می‌دهد، حسن‌نیت در کنار نهایت تلاش است!
طبق ترجمه وزارت خارجه، در ماده 26 برجام آمده است: «ایالات متحده، با حسن‌نیت، نهایت تلاش خود را برای دوام این برجام و پیشگیری از ایجاد تداخل در تحقق متمتع شدن ایران از لغو تحریم‌های مشخص شده در پیوست دو به عمل خواهد آورد. دولت ایالات متحده، در چارچوب اختیارات قانونی رئیس‌جمهور و کنگره، از بازگرداندن یا تحمیل مجدد تحریم‌های مشخص شده در پیوست 2 که اعمال آنها را وفق این برجام متوقف کرده است، خودداری می‌نماید، فارغ از فرآیند حل و فصل اختلافات پیش‌بینی شده در این برجام... آمریکا همچنین درباره قوانین ایالتی نیز هیچ تعهدی به ایران نداده است و ممکن است اجرای برجام براساس قوانین ایالتی در آمریکا، دچار مشکل شود و تنها قولی که آمریکا به ملت ایران می‌دهد، تشویق ایالت‌های مختلف در راستای اجرای برجام است...
در ماده 25 برجام هم آمده است: «چنانچه قانونی در سطح ایالتی یا محلی در ایالات متحده مانع از اجرای لغو تحریم‌های مشخص شده در این برجام شود، ایالات متحده، با در نظر گرفتن تمامی اختیارات موجود، گام‌های مقتضی را به منظور تحقق اجرای مزبور اتخاذ خواهد نمود. ایالات متحده به طور فعال، مقامات در سطح ایالتی یا محلی را تشویق خواهد کرد که تغییرات در سیاست ایالات متحده منعکس شده در لغو تحریم‌های وفق این برجام را در نظر داشته و از اقداماتی که با این تغییر در سیاست همخوانی ندارد خودداری نمایند».
حال باید به این سوال پاسخ دهیم که چگونه باید واشنگتن و ایالات وابسته به حکومت آمریکا را متعهد به اجرای برجام کنیم و اگر تشویق‌های اوباما یا رئیس‌جمهور بعدی برای اجرای برجام برای ایالات آمریکا کفایت نکرد، چه اقدامی باید انجام شود و چه کسی جوابگوی عقب‌ماندگی ایران از تحقیق و توسعه خواهد شد؟
منبع: کیهان
ارسال نظرات