الگوي شما کيست؟
انسان هميشه متأثر از اخلاق و رفتار ديگران است، گرچه خودش توجه نداشته باشد و خود را مستقل، آزاد و تأثير ناپذيز بداند.
معاشرت نمودن با انسان‌هاي مهذب، پاک و در صراط مستقيم سبب مي‌شود از اخلاق و صفات شايسته آنان الگو بگيريم.
سفارشات اکيد اسلام بر انتخاب دوست سالم و پرهيز از مصاحبت با فاسدها و دوستان نالايق، به همين منظور است يکي از مشکلات انبياء(ع) از جمله پيامبر اسلام(ص)، اين بود که مردم زمان آنان بت‌پرستي و سنت‌هاي زشت پدران و اجداد را معيار قرار مي‌دادند و مي‌گفتند: چگونه ما دين اجداد خود را رها کنيم و بر خلاف سنت آنان حرکت کنيم؟ انبيا پاسخ مي‌دادند حق بايد معيار عمل قرار گيرد، نه عمل اشخاص.
قرآن، الگوگيري را پذيرفته است، زيرا يک موضوع فطري است، خداوند، الگوها را چنين معرفي مي‌کند: به راستي که در زندگي ابراهيم و يارانش براي شما الگو و اسوه خوبي است.(ممتحنه/44)
و در جاي ديگر مي‌فرمايد: براي شما در زندگي رسول خدا(ص) اسوه خوبي است براي کسي که ايمان به خدا و روز معاد داشته باشد.(احزاب/2)
اگر قرار است زندگي، اخلاق و رفتار کسي را سرمشق زندگي خود قرار دهيد و در راه او برويد، زيباترين، کاملترين و بي‌نقص و بي‌عيب‌ترين شخصيت، حضرت خاتم‌الانبيا(ص) است.
در قيامت، انسان با رهبران و الگوهاي خود محشور مي‌شود و با آنان به سعادت يا شقاوت نائل مي‌گردد. از اين رو، قرآن و انبيا، هشدار داده‌اند که مراقب باشيد در زندگي به دنبال چه کسي راه مي‌افتيد و اعمال چه کسي را ملاک زندگي قرار مي‌دهيد؟
حضرت علي(ع) فرمود: هرکس خود را به شباهت قومي در آورد در زمره آنان در خواهد آمد.(نهج‌البلاغه، حکمت506)
به همين دليل، اسلام به مسلمانان دستور داده از بت‌پرستان، افراد جاهل، و دوستان ناباب دوري کنند و رفتارشان را تقليد نکنند.
امام صادق(ع) فرمود: خداوند به يکي از انبيا وحي کرد: به مردم بگو لباس دشمنان مرا نپوشند، غذاي آنان را نخورند و هم شکل دشمنان من نشوند که اگر در اين امور از دشمنان من تقليد کردند آنان نيز دشمنان من خواهند بود.(وسائل الشيعه، ج4)
امام علي(ع) فرمود: به اهل خير و خوبان نزديک شو تا از آنان به حساب آيي و از افراد فاسد و اهل شر دوري کن تا از آنان به حساب نيايي.(نهج البلاغه، نامه 31)