به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، استقلال طبق برنامه‌ای که اعلام شده، دوشنبه‌ای که از راه می‌رسد، یعنی پس فردا بازی عقب افتاده‌اش در لیگ را باید مقابل نفت برگزار کند، سپس در جام حذفی مقابل فولاد قرار می‌گیرد.
چنانچه برتری در بازی با نفت حاصل شود و آبی‌ها تمام قوای‌شان را در این بازی فوق حساس به کار گیرند، تیم مظلومی صدرنشین لیگ خواهد شد و در حالی که تنها شش هفته از لیگ گذشته، بدل می‌شوند به مدعی اصلی قهرمانی.
از سوی دیگر طبق برنامه‌ای که اعلام شده استقلال باید چهارشنبه در جام حذفی رخ در رخ فولادی قرار بگیرد که این روزها به سبب باخت‌های پی‌درپی در وضعیت بحرانی قرار دارد و بی شک می‌آید تا در جام حذفی شانس‌هایش را زنده نگه دارد.
بعید نیست که آبی‌ها توفیق یابند در روزهای مانده تا بازی با فولاد، زمان برگزاری این بازی را تغییر دهند تا شاید به لحاظ قوای جسمانی با مشکلاتی که ممکن است به دلیل برگزاری دو بازی دشوار در 48 ساعت به وجود آید، روبه‌رو نگردند اما زمزمه‌هایی مبنی بر تغییر نکردن زمان برگزاری بازی فولاد شنیده می‌شود که اگر اینچنین باشد استقلال باید در عرض دو روز، دو بازی بزرگ با نفت تهران و فولاد خوزستان برگزار کند.
هر مربی در این نقطه قرار بگیرد برای خود اولویت‌هایش را تقسیم‌بندی می‌کند. برای مظلومی هم این فضا متصور است و سرمربی استقلال تا روزهای باقیمانده می‌کوشد برای خود اولویت را مشخص کند. یک حساب و کتاب ذهنی در این باب می‌گوید که پرویز این فصل تمام توانش را به کار خواهد گرفت تا در لیگ به قهرمانی برسد.
دلیل هم کاملا روشن و واضح است. اگر استقلال او دوباره قهرمان جام حذفی شود، به سبب آنکه در فصل یازدهم هم به این عنوان نائل شد، دستاوردی برای وی محسوب نمی‌شود. مظلومی را به این دلیل همان فصل از استقلال کنار گذاشتند که نتوانست قهرمانی لیگ را برای استقلال به ارمغان آورد. مظلومی می‌داند که اگر این فصل هم جام لیگ را از دست بدهد نه تنها فصل بعد هیچ شانسی برای نشستن روی نیمکت نخواهد داشت، بلکه برای همیشه از لیست ذهنی مدیران بیرون خواهد رفت. به همین جهت مظلومی باید به دنبال جام لیگ باشد تا جامی که پیش‌تر نیز تجربه‌اش کرده بود. این رویکرد که مظلومی جام حذفی را جدی‌تر از جام لیگ دنبال کند ممکن است منجر به از دست رفتن موقعیت صدرنشینی در لیگ شود. بنا بر این تفکر، بازی با نفت تهران باید برای استقلال و مظلومی اولویت باشد و در راستای رسیدن به آن اهدافی که لازمه تداوم ماندنش در این تیم است، به دست آوردن جام حذفی را در اولویت قرار ندهد. استقلال شاید در این برهه که با بردهای پی در پی در وضعیت روحی روانی مطلوبی قرار گرفته بتواند حتی در هر دو بازی به توفیق برسد؛ به این معنا که دوشنبه نفت را شکست دهد و به صدر جدول برسد و اگر برنامه بازی‌ها تغییر نکند، چهارشنبه‌ای که از راه می‌رسد، فولاد را هم در تهران مغلوب کند اما ادامه این روند، برای استقلال مقدور نیست و در روزهای فرسایشی که تعداد بازی‌ها افزایش می‌یابد و به روزهای پایانی لیگ نزدیک می‌شویم، به دست آوردن دو جام مقدور نخواهد بود مگر آنکه استقلال دو تیم با انگیزه پدید آورد که طی پانزده دوره‌ای که از لیگ برتر گذشته، هیچ تیمی نتوانسته تا روز پایانی در دو جام قهرمان شود. نمونه بارز آن نفت تهران است.
تیمی که فصل پیش به فینال جام حذفی رسید و در لیگ نیز تا روز پایانی مدعی قهرمانی بود و در همان حال در لیگ قهرمانان آسیا پی‌درپی می‌برد و به مراحل بالا هم رسید. نفت اما هیچ‌گاه نتوانست جامی به چنگ آورد که این ناکامی محصول اولویت‌بندی نشدن اهداف است. علی منصور اگر فصل پیش هدف را روی یک جام می‌گذاشت در زمره مربیانی قرار می‌گرفت که توفیق به دست آوردن جامی را در فوتبال ایران یافته‌اند. از او اما اکنون هرگز به‌عنوان مردی که جامی به دست آورده یاد نمی‌شود و هرگز در ویترین جام‌گیران فوتبال ایران نمی‌گنجد.
ماجرای مظلومی اما تفاوت دارد. پرویز یک جام را در دست لمس کرد و در فصلی که پی‌درپی مصدوم داد و ستاره‌هایش از لیست بیرون رفتند، در نهایت موفق شد که جام حذفی را به چنگ آورد، هر چند انتظارها از او دستیابی به جام لیگ بود که در نهایت کامیابی که انتظار می‌رفت را نداشت. در این فصل اما ماجرا به کلی تفاوت می‌کند و هیچ کس از مظلومی انتظار رسیدن به جام حذفی را ندارد. مربیگری مظلومی وقتی شیرین خواهد شد که او جام لیگ را به دست آورد که البته باید پیش از آن برنامه‌ای منسجم با گارانتی‌های لازم را روی کاغذ بیاورد و سپس به دنبال اهداف برود.
منبع:ایران ورزشی