اعتراف اوباما به ناتوانی و خطای محاسبه روحانی
به گزارش گروه فضای مجازی خبرگزاری دانشجو، در حالی که رئیس جمهور برای چندمین بار گفت کشور در مسیر خطرناک جنگ قرار داشت و با برجام آن را برطرف کردیم، باراک اوباما اذعان کرد آمریکا از جنگ‌های قبلی پشیمان است و قادر به دخالت نظامی حتی در سوریه نیست.
آقای روحانی دیروز در ساری گفت: تاریخ به ما خواهد گفت که ملت ایران در این مقطع تاریخی چه کار عظیم و بزرگی را به ثمر رساندند، شما در تاریخ پیدا کنید، اتفاق نیفتاده که کشوری را شورای امنیت به فصل هفت ببرد و در مسیر خطرناک جنگ و فشار قرار دهد و آن کشور با استدلال و ایستادگی از آن مسیر خارج شود.
روحانی پیش از این هم گفته بود ما سایه و شبح جنگ را از سر کشور برداشتیم.
همزمان با این اظهارات باراک اوباما در مصاحبه با شبکه تلویزیونی سی‌بی‌اس گفت: اولویت شماره یک آمریکا باید حفظ امنیت مردم آمریکا باشد. اولویت شماره دو این است که آماده باشیم هم به شکل دیپلماتیک اقدام کنیم وهم هر جا که بتوانیم از مخالفان میانه‌رو حمایت کنیم و هم روسیه و ایران را متقاعد کنیم به اسد برای انتقال سیاسی در سوریه فشار بیاورند. اما سعی می‌کنیم خودمان را درگیر جنگ در سوریه نکنیم.
وی افزود: اوضاع در افغانستان را مثال می‌زنم. ما حدود 13 سال است در افغانستان هستیم و اوضاع در افغانستان هنوز هم دشوار است، این در حالی است که ما هزینه زیادی برای افغانستان صرف کردیم و هنوز هم هزاران نیرو در آنجا داریم. شما انتظار دارید مسئله سوریه در عرض یک سال حل شود.
راه حل سوریه در نهایت این نیست که آمریکا مشتی نیروی نظامی در آن کشور مستقر کند.
اوباما افزود: با اعزام نیرو به خاورمیانه عده بیشتری از آمریکا- هزاران نفر- کشته می‌شوند. ما هم اکنون حضوری گسترده در منطقه خاورمیانه داریم. ما در آنجا شمار زیادی پایگاه نظامی داریم. ما در آنجا ناوهای هواپیمابر داریم. خلبانان ما در سراسر آسمان آن منطقه پرواز می‌کنند. ما هم اکنون به تقویت نیروهای عراقی کمک می‌کنیم. مسئله‌ای که بسیاری از این منتقدان هرگز به آن پاسخ نداده‌اند این است که نفع آمریکا در چیست؟
اوباما گفت: اگر تنها معیار این است که صد یا دویست هزار نیروی دیگر به سوریه اعزام کنیم یا دوباره به عراق برگردیم یا شاید به لیبی یا یمن نیرو اعزام کنیم، و هدف ما این باشد که نه فقط پلیس بلکه حاکم منطقه نیز باشیم، این استراتژی بدی است. اگر ما این اشتباه را دوباره تکرار کنیم، تأسف‌آور خواهد بود.