صنعت پرورش ميگو، از جمله حوزه هايي است كه به دليل برخورداري از بازار صادراتي مناسب و موقعيت رو به توسعه در سبد غذايي خانواده هاي ايراني، ظرفيتي قابل توجه براي ارزآوري و اشتغالزايي به ويژه در جنوب كشور به حساب مي آيد.
به گزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو» اگرچه طی سال های اخیر پرورش دهندگان میگو در استان هایی چون خوزستان، بوشهر و هرمزگان توانستند با دستیابی به بازارهای صادراتی موفقیت های قابل توجهی بدست آوردند اما صنعت میگوی ایران در عین حال با مشکلات متعددی دست و پنجه نرم می کند. تولید هر کیلوگرم میگو رقمی معادل 10 هزار تومان هزینه دارد و به دلیل بالا بودن هزینه های تولید میگو، پرورش دهندگان این محصول برای تامین سرمایه در گردش نیازمند تسهیلات بانکی و حمایت مستمر بانک ها هستند، امری که متاسفانه به درستی محقق نمی شود و پرورش دهندگان میگو نمی توانند به موقع وام و تسهیلات بانکی مورد نیاز خود را از بانک های عامل بویژه بانک کشاورزی دریافت کنند.
هدایت الله میرمرادزهی، عضو هیأت رئیسه کمیسیون کشاورزی، آب و منابع طبیعی مجلس، با انتقاد از عملکرد ضعیف دولت در حمایت از تولید میگو در کشور، می گوید: شکست پیاپی طرح های حمایتی از صنعت میگو، از بی برنامگی در این بخش حکایت می کند و نابودی این صنعت در کشور را نشانه گرفته است.
وقتی دولت پا پس کشید
خبرنگار ما در همین زمینه با یکی از پرورش دهندگان موفق میگو در استان هرمزگان گفت و گو کرده است. احمد درویشی که تحصیلاتش را به صورت تخصصی در رشته پرورش میگو به سرانجام رسانده، درباره نحوه ورودش به این عرصه و کیفیت برنامه ریزی دولت برای حمایت از صنعت میگو، می گوید: "پرورش میگو از حدود 12 سال قبل در هرمزگان رواج یافت. در آن مقطع دولت با مشاهده وضعیت مناسب صادرات میگو پس از انجام کار کارشناسی اقدام به واگذاری زمین های مستعد پرورش میگو به افراد واجد شرایط کرد و قول داد تا با پرداخت تسهیلات امکان احداث استخرهای پرورش میگو را فراهم کند. اما با شیوع یک بیماری و نیز ایجاد مشکل مقطعی در بازار صادرات دولت به صورت ناگهانی این عرصه را رها کرد و زمین های واگذار شده به همان صورت باقی ماند."
بانک کشاورزی ریالی تسهیلات نداد
او می افزاید: "پروژه احداث استخرها در میناب به دلیل فقدان نقدینگی و سرمایه لازم به مدت 7 سال متوقف ماند تا اینکه پس از مطرح شدن بحث اقتصاد مقاومتی و حمایت از تولید طی چند سال اخیر، مجددا امیدواری در دل علاقمندان به این عرصه پیدا شد. شخصا برای دریافت تسهیلات بانکی به بانک های سپه و کشاورزی مراجع کردم اما با وجود برخورداری از 10 هکتار زمین، این بانک ها مدعی بودند که طرح پرورش میگو توجیه اقتصادی ندارد و ریالی تسهیلات پرداخت نکردند. حتی شیلات استان هم در نامه ای خطاب به این دو بانک تاکید کرد که طرح پرورش میگوی اینجانب توجیه اقتصادی دارد اما هیچ فایده ای نداشت."
احمد درویشی خاطرنشان می کند: "اوضاع به همین منوال ادامه داشت تا اینکه متوجه شدم بسیج سازندگی سپاه میناب از طرح های تولیدی اقتصاد مقاومتی حمایت می کند. با مراجعه به بسیج سازندگی منطقه خودمان موفق به دریافت 75 ملیون تومان تسهیلات شدم و با پولی که خودم داشتم، در مجموع با رقم 100 میلیون تومان کار احداث 3 استخر یک و نیم هکتاری را در فاز اول آغاز کردم. سرانجام سال گذشته موفق به لارو ریزی و برداشت محصول شدم که خدا را شکر سود مناسبی در پی داشت و ان شالله به زودی کار احداث استخرهای جدید را شروع خواهم کرد."
کسب 30 درصد سود خالص توجیه اقتصادی ندارد؟!
این فعال اقتصادی درباره مزیت های استان هرمزگان برای پرورش، تصریح می کند: "میگو در دمای بین 8 تا 40 درجه سانتی گراد زندگی می کند. هر دوره پرورش میگو 6 ماه زمان می برد. در اکثر نقاط کشور حتی در استان بوشهر فقط یک بار در سال می توان اقدام به لارو ریزی و پرورش میگو کرد اما استان هرمزگان به دلیل شرایط ویژه آب و هوایی که دارد، امکان لارو ریزی در دونوبت را فراهم می کند که باعث افزایش دوبرایری تولید و سود حاصل از آن می شود. از هر استخر یک و نیم هکتاری حداقل 6 تن میگو برداشت می شود و هر کیلو میگو حدود 15 هزار تومان در حال حاضر به فروش می رود. یعنی من در هر دوره لاروریزی 18 تن میگو برداشت می کنم و از فروش آن 270 میلیون تومان پول بدست می آورم که حداقل 30 درصد آن سود خالص است. ضمن اینکه برای 7 نفر به صورت مستقیم اشتغالزایی صورت گرفته است. حالا تصور کنید که بانک های عامل می گفتند پرورش میگو توجیه اقتصادی ندارد!"
مردم میگو را با قایق ظرف 40 دقیقه به دوبی می برند!
این تولید کننده موفق درباره بازار صاراتی میگو می گوید: "صنعت میگو نیازمند صنایع تبدیلی و کارگاه های فراوری این محصول است تا با قیمتی بهتر و بسته بندی مناسب قابلیت صادرات پیدا کند. در حال حاضر به دلیل فقدان این امکانات، میگو به صورت فله ای به فروش می رسد. از منطقه ما ظرف 40 دقیقه با قایق می توان به دوبی رسید، جوانان هرمزگانی میگو را از ما می خرند و خودشان را با قایق به دوبی می رسانند و میگوها را می فروشند و درآمد خوبی هم دارند. البته این کار خطراتی در پی دارد اما اگر انجام نشود با انباشت محصول، قیمت میگو بسیار کاهش می یابد و ضرر می کنیم. واقعیت این است که این شیوه از صادرات اصولی نیست و دولت باید فکری به حال این وضعیت بیاندیشد."
چرخه تولید میگو در هرمزگان بومی است
احمد درویشی در عین حال خاطرنشان می کند: "چرخه پرورش میگو در استان هرمزگان کاملا بومی است. در هرمزگان چندین مزرعه تکثیر لارو وجود دارد و غذای مناسب میگو را نیز به راحتی می توان تهیه کرد. غذای میگو ترکیبی از پودر ماهی، کنستانتره، ذرت، جو و آرد است که بر اساس جیره غذایی مشخص و علمی تهیه می شود و البته بیشترین هزینه برای تولید میگو در بخش تهیه غذای آن صرف می شود. از آنجایی که هیچ ماده شیمیایی در ترکیب غذایی میگوهای پرورشی وجود، کیفیت این میگوها بسیار نزدیک است به میگوهای طبیعی که از دریا صید می شوند."
او درباره خواص میگو خاطرنشان می کند: "میگو روز به روز جای بیشتری در سبد غذایی خانواده ها باز می کند که اتفاق مبارکی برای سلامت مردم است. میگو فسفر بسیار بالایی دارد و کیفیت پروتئین آن از گوشت قرمز، گوشت سفید و حتی از ماهی هم بهتر است. مصرف میگو می تواند انواع سرطان ها از بین ببرد."
هیچ تحرکی از دولت مشاهده نمی کنیم
احمد درویشی درباره اقتصاد مقاومتی و جایگاه صنعت پرورش میگو در این عرصه، می گوید: "در بحث اقتصاد مقاومتی و حمایت از تولید واقعا کم کاری صورت می گیرد. فرمایشات رهبر انقلاب درباره اهمیت اقتصاد مقاومتی هر روز از تلویزیون، رادیو و مطبوعات به گوش مردم می رسد اما در عمل مسئولان کاری نمی کنند. دولت باید برای تحقق اقتصاد مقاومتی همت کند اما ما در منطقه میناب هیچ تحرکی از دولت مشاهده نمی کنیم. در منطقه میناب فقط بسیج سازندگی و سپاه زیر بال و پر تولید کننده ها را گرفته اند. بسیج سازندگی میناب از ابتدای سال 94 تا امروز 3 میلیارد تومان وام برای حمایت از تولید و اشتغالزایی پرداخت کرده و خیلی از پرورش دهندگان میگو را که زمین خورده بودند، دوباره احیا کرده است. اگر روزی دولت به صورت جدی وارد عرصه اقتصاد مقاومتی شود و مو به مو به فرمایشات رهبری عمل کند، مطمئن باشید وضعیت اشتغال و تولید در کشور متحول می شود."