به گزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو» علی خیراندیش در پاسخ به پرسشی درباره دلیل ملغی شدن پروژه‌های پارس LNG و پرشین LNG ، اظهار داشت: این مساله که ما گاز را به چه قیمتی به پروژه‌های LNG بدهیم، بسیار تعیین‌کننده است.
وی با بیان اینکه قیمت خرید گاز از دولت در پروژه‌های LNG به چند عامل باز می‌گردد، ادامه داشت: قیمت فروش LNG، هزینه‌های عملیات، هزینه‌های حمل و امثال آن و یک فاکتور مهم به نام هزینه ساخت اولیه مجتمع که مجموع آنها اقتصادی بودن طرح را نشان می‌دهد از جمله این عوامل هستند.
مدیرعامل سابق ایران LNG افزود: اگر بخواهیم طرح اقتصادی باشد با فرض ثابت ماندن قیمت فروش و هزینه‌های دیگر به جایی می‌رسیم که قیمت اجرای طرح یا Capex بسیار در قیمتی که مجتمع می‌تواند گاز را از دولت بخرد، مؤثر می‌شود.
وی تصریح کرد: به عبارت دقیق‌تر هرچه پروژه را گران‌تر در بیاوریم مجبوریم گاز را ارزان‌تر بخریم تا طرح اقتصادی شود.
خیراندیش ادامه داد: مشکلی که بین پارس LNG و پرشین LNG با ایران پیش آمد، این بود که وقتی شل و توتال هزینه‌های اجرای مجتمع‌ها را که اعلام کردند از نظر اقتصادی به حدی این مجتمع‌ها را زیر سؤال برد که مجبور بودند قیمت گاز را به شدت پایین بیاورند و آن را ارزان بخرند تا مجتمع‌ها اقتصادی شود.
وی در پاسخ به این پرسش که هزینه‌های اعلام شده برای این طرح‌ها چقدر بود، گفت: برای پارس LNG، حدود 11.6 میلیارد دلار و برای پرشین LNG حدود 16.5 میلیارد دلار ارائه براورد شده بود.
وی با بیان اینکه برای پرشین LNG حدود 15 میلیون تن و برای پارس LNG حدود 10 میلیون تن ظرفیت تعریف شده بود، گفت: این یعنی هر کدام از این مجتمع‌ها مجبورند گاز را به قیمت‌هایی که ما انتظار داریم نخرند؛ به همین دلیل پیشنهاد می‌دادند که 20، 30 یا 40 درصد قیمت LNG پول گاز می‌دهیم.
مدیرعامل سابق ایران LNG افزود: وقتی می‌گویند 30 درصد قیمت LNG گاز را می‌خریم، با فرض اینکه قیمت LNG حدود 7 دلار باشد، پول گاز می‌شود 2.1 دلار در هر میلیون BTU.
وی اضافه کرد: اگر اشتباه نکنم سال‌های اول می‌خواستند 28 تا 30 درصد بدهند و سال‌های بعد به 40 درصد برسند این یعنی قیمت خیلی پایین است. 2.1 دلار در هر میلیون BTU یعنی زیر 8 سنت در هر متر مکعب.
وی با تاکید بر اینکه این 7 و خرده‌ای سنت هیچ اقتصادی برای ایران ندارد، تصریح کرد: اما راه حل چیست؟ راه حل این است که برآورد کنیم این قیمت‌های اجرا واقعی هستند یا نه.
خیراندیش اضافه کرد: نمی‌خواهم بگویم توتال و شل چه قصدی داشتند، چون درباره نیت‌ها نمی‌شود اظهارنظر کرد اما من در جریان ریز روش قیمت‌گذاری شل و توتال قرار دارم؛ چنانکه این شرکت‌ها قیمت‌هایی را برای ساخت مجتمع‌های LNG داده بودند که ضرایب متعددی در آنها اعمال شده بود. این ضرایب متعدد شامل انواع ریسک‌ها و مسائل جانبی و امثال آن بود.
وی با بیان اینکه وقتی قیمت ساخت مجتمع بالا رفت، طبعاً گاز باید با قیمت ارزان‌تری تحویل آنها داده می‌شد، گفت: نمی‌خواهم بگویم 7 سنت خوب یا بد است اما چون در کشور آمادگی تحویل گاز به این قیمت به شرکت خارجی وجود ندارد، هیچ‌گاه این پروژه‌ها اجرایی نمی‌شدند.
مدیرعامل ایران LNG با تاکید بر اینکه اگر باز هم توتال وارد شود و باز هم بخواهد چنین قیمت‌هایی بدهد، دوباره مخالفت جدی خواهد شد، گفت: پیمانکار خارجی هزینه‌های سربار یا Over head خود را می‌خواهد و بدون آن کار جمع نخواهد شد؛ باید تصمیم بگیریم، اما از نظر من با هزینه‌ای بین 6 تا 7 میلیارد دلار یا کمی بیشتر خیلی راحت پروژه‌‌ای مانند ایران LNG (با حجم 10 میلیون تن) اجرا می‌شود.
استفان میشل، مدیر بخش خاورمیانه و شمال آفریقای شرکت نفتی توتال فرانسه، در شهریور ماه سال جاری در گفت‌وگو با فارس گفته بود:«ما جزو 5 شرکت بزرگ نفتی در جهان هستیم و آماده ایم با لغو تحریم ها در همه حوزه‌ها نظیر تولید LNG، پتروشمی، و استخراج نفت در خشکی و فراساحل با ایران همکاری کنیم.»