پرسپولیس و برانکو، فراتر از یک تیم/ تاکتیک و جوانی «رمز موفقیت» سرخ‌پوشان

گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو سید مهدی محمدیان ، «پرسپولیس و برانکو» ؛ دو اسمی که تا بدین جای لیگ و در کنار هم بسیار درخشان ظاهر شده اند و بعد از چندین سال ناکامی و افول، دوباره در خور اسم باشگاه فوتبال بازی می کنند و رنگ موفقیت را به خود دیده اند؛ تیمی که به اذعان کارشناسان زیبا و جذاب فوتبال بازی می کند و حرف های زیادی برای گفتن دارد.

سرخپوشان پایتخت در لیگ امسال بعد از شروعی ناامید کننده و سپس غم از دست دادن کاپیتان فقید خود، کم کم شروع به اوج گرفتن کردند؛ اما برخلاف اعتقاد برانکو ایوانکوویچ زمانی که این تیم در رتبه دوازدهم جای گرفته بود و او قول قهرمانی می داد، حتی خوشبین ترین هواداران این تیم هم پیش بینی چنین نتایجی را نمی کردند و یوم البدتر را برای تیمشان متصور می شدند؛ با این وجود اما شاهد پیشرفت روزافزون پرسپولیس بودیم و رفته رفته رویاها رنگ حقیقت به خود گرفت.

در تیم، دیگر خبری از حاشیه های همیشگی نبود و انگیزه و جوانی تبدیل به اکسیر موفقیت قرمزهای پایتخت شده بود؛ در کنار زمین هم یک مربی باتجربه و بادانش تیم را رهبری می نمود که در طول بازی چیزی جز آرامش به تیم تزریق نمی کرد.

موفقیت پرسپولیس در این فصل را می توان مدیون عوامل بسیاری دانست که همگی آن ها تبدیل به نقطه عطفی در این فصل برای سرخپوشان شده است؛ دانش و تجربه سرمربی کروات و کادر فنی تحت امرش، انگیزه و جوانی تزریق شده به تیم، هماهنگی و یک دست بودن بازیکنان و از همه مهم تر ثبات در کادر مدیریتی(قابل توجه دکتر گودرزی و دوستان) و بسیاری از عوامل دیگر دست به دست هم داده اند تا پرسپولیس این فصل را به جرأت بتوان با کیفیت ترین و تاکتیکی ترین تیم لیگ دانست.

برانکو؛ هم مربی، هم روانشناس

پرسپولیس در ابتدای فصل به قدری متأثر از حواشی و اتفاقات درون و بیرون باشگاهی بود که امید زیادی به آرامش این تیم بحران زده نبود؛ اما برانکو با صبر و آرامشی مثال زدنی، هم حاشیه ها را مدیریت کرد و هم از لحاظ بار فنی روز به روز در تیم خود تغییر ایجاد کرد؛ انجام بازی های روی زمین و اجتناب از ارسال توپ های هوایی بی هدف، رد و بدل شدن پاس های زیاد و موثر بین بازیکنان، رفع مشکل گل زنی مهاجمان، دوندگی بالای بازیکنان در زمین و تاکتیک پذیری آن ها، همگی از تغییرات تاکتیکی مشهود در پرسپولیس برانکو تا بدین جای فصل بود.

پرسپولیس در برابر تیم های مدعی در این فصل بسیار عالی کار کرده و برخلاف تصورات و پیش بینی های قبلی، از لحاظ تاکتیکی چیزی از تیم های صدرنشین کم نداشته و در اکثر مواقع دربرابر مدعیان قد علم کرده است.
به عنوان مثال در بازی این تیم برابر استقلال خوزستان مدعی و صدرنشین، فرا تر از انتظار ظاهر شد؛ بسیاری از کارشناسان بر این باور بودند که تیم خوزستانی که تا قبل از این بازی برای تیم های مدعی چون ذوب آهن دردسر ساز شده بودند و از طرفی با 4 گل خورده بهترین خط دفاع لیگ را داشتند، پرسپولیس را هم زمین گیر خواهند کرد؛ اما این شاگردان برانکو بودند که با ارائه یک بازی منطقی و منظم و استفاده حداکثری از موقعیت ها، با پیروزی دو بر صفر تیم صدرنشین عبدالله ویسی را دست خالی راهی خوزستان کردند.

انگیزه، فاکتور مهمی است که پرسپولیس برانکو از آن برخوردار است و تا بدین جای لیگ به خوبی از آن بهره برده اند؛ داربی هفتاد و چهارم میان سرخابی ها، اهمیت انگیزه را به خوبی نشان می دهد؛ سکان هدایت قرمزها در آن بازی را مصطفی دنیزلی بر عهده داشت و تا اواسط نیمه دوم از رقیب سنتی خود عقب بود؛ در ادامه اما با دو تعویض از سوی دنیزلی و ایجاد انگیزه مضاعف و تغییر روند بازی، در نهایت این پرسپولیس بود که با نتیجه سه بر دو و در کمال ناباوری پیروز میدان شد؛ در این فصل هم پرسپولیس در دو دیدار خود برابر استقلال تهران و پدیده مشهد، با انگیزه ای مثال زدنی توانستند در دقایق پایانی شکست را با تساوی عوض کنند.

یکی دیگر از مشخصه های پرسپولیس در این فصل که به عنوان یک رکورد هم از آن یاد می شود، گلزنی سرخپوشان در همه 17 بازی این فصل بوده است؛ رکوردی شگفت آور که تا بدین جای لیگ توانستند 25 بار دروازه حریفان را بازکنند و درپی آن مهدی طارمی با 11 گل زده، آقای گل لیگ محسوب می شود.

پرسپولیس جوان

یکی از تغییرات عمده نسبت به فصول گذشته، کاهش میانگین سنی بازیکنان و جوان شدن تیم می باشد که در نتیجه آن می توان دوندگی و طراوت بالای بازیکنان را حتی در دقایق انتهایی بازی هم مشاهده کرد.

وجود بازیکنانی نظیر محمد انصاری جوان و خوش آتیه، احمد نوراللهی، رامین رضاییان، امید عالیشاه، مهدی طارمی، علی علیپور و ... می تواند کابوس مدافعان حریف در دقایق انتهایی بازی شود؛ به عنوان مثال همانطور که در بازی اخر این تیم برابر استقلال خوزستان مشاهده گردید، در 15 دقیقه پایانی بازی برخلاف خوزستانی ها، بازیکنان پرسپولیس همچنان شاداب به نظر می رسیدند.

خط دفاعی؛ نقطه ضعف بزرگ
برخلاف خطوط میانی و حمله که تا پایان هفته هفدهم عملکرد مناسب و قابل قبولی را از خود برجای گذاشته اند، خط دفاعی سرخپوشان آمار ضعیفی را به ثبت رسانده است؛ قرمزهای پایتخت تا بدین جا با 18 گل خورده، چهارمین خط دفاع ضعیف لیگ را داراست و این مسئله به تیمی که اندیشه قهرمانی در سر دارد، می تواند ضربه سنگینی وارد کند و برخلاف عملکرد خوب مهاجمان، باعث از دست رفتن امتیازات شود.

پرسپولیس تحت هدایت برانکو در حال حاضر با انجام 17 بازی و کسب 29 امتیاز در رده پنجم جدول قرار گرفته و با این نحوه بازی و آرامش و ثبات موجود، امید زیادی به رسیدن به صدر و در نهایت قرمانی در لیگ دارد؛ اتفاقی برانکو چه در زمانی که تیمش در رده دوازدهم بود و چه الان که در رده پنجم است، همیشه آن را خاطرنشان می کند.