به گزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو»مدتهاست اقتصاد ایران با رکود دست و پنجه نرم می‌کند و امیدوار است که با رفع تحریم‌ها گشایشی در کسب و کار واحدهای تولیدی و بخشهای مختلف اقتصادی ایجاد شود.
اما آن‌طور که رئیس جمهور محترم به‌تازگی تأکید کرده‌اند نباید به ایجاد رونق با لغو تحریم‌ها و اجرایی شدن برجام هم امیدوار باشیم چراکه طبق اذعان ایشان ریشه رکود در نفت و کاهش قیمت آن است!
با این حال آنچه این روزها بر کسی پوشیده نیست رکود و کسادی بازاری‌هاست؛ کافی است این روزها پای صحبت کسبه بازار بنشینید، آنها در کلام اول به‌طور مشترک از وضعیت راکد بازار گله می‌کنند و بلافاصله این سؤال‌ها را مطرح می‌کنند: رکود کی تمام می‌شود؟ چرا رونق به بازار برنمی‌گردد؟!
تشدید رکود موجب شده تا بسیاری از واحدهای تولیدی تغییر وضعیت داده و یا تعطیل شوند؛ همراستا با واحدهای تولیدی رکود در مشاغل واسطه‌ای نیز اثراتی را به‌همراه داشته است. این تغییرات در هر صنف به‌صورت خاصی نمایان می‌شود. در این گزارش به صنف پوشاک اشاره خواهیم کرد.
گزارش‌های میدانی و مشاهدات خبرنگاران تسنیم همزمان با تشدید رکود در جامعه حکایت از کاهش قدرت خرید مردم و افزایش بُنجُل فروشی‌ها در مناطق مختلف پایتخت دارد و علت آن هم این است که مهمترین بازنده دوره رکود تولید است.
زمانی که تولید به حاشیه می‌رود واسطه‌گری اوج می‌گیرد که در این زمان با توجه به کاهش قدرت خرید مردم، مشاغل واسطه‌ای (فروش کالاهای با کیفیت پایین و قیمت ارزان) افزایش می‌یابد که مهمترین آسیب آن باز هم به تولید می‌رسد.
برای درک این موضوع کافیست به مراکز خرید و بازار مراجعه کنید، گذری در این مراکز نشان می‌دهد که بازار کالا و پوشاک این روزها پر شده از مغازه‌هایی که پوشاک چینی (اکثراً لباس زنانه و بچه‌گانه) را با قیمت‌های 10، 15 و 25هزار تومان به مردم می‌فروشند.
تکثر این مغازه‌ها صدای هم‌صنفی‌هایشان را هم درآورده ولی معترضان هم اعتراف می‌کنند در بازار کالا آن‌هم در این رکود سود فقط در لباس بچه‌گانه و زنانه است!
امیر قدیمی‌نژاد رئیس اتحادیه بنکداران و طاقه‌فروشان پارچه در همین ارتباط می‌گوید: ورود بی‌رویه پوشاک از کشورهای همسایه یکی از علل بسیار مهم در از بین بردن صنعت نساجی کشورمان است.
وی اما یکی از علل افزایش واردات بی‌رویه پوشاک را ارزش افزوده می‌داند و می‌گوید: ارزش افزوده‌ای که از سیر تکمیلی پارچه در کشور ما گرفته می‌شود، سبب ایجاد هزینه‌های کمرشکن تولید شده است و به همین دلیل تولید پارچه در کشور برای تولیدکنندگان به‌صرفه نیست و آنها ترجیح می‌دهند نقدینگی خود را در واردات پوشاک از کشورهای دیگر به کار ببرند.
قدیمی‌نژاد با اشاره به اینکه استفاده از پارچه‌های تولید داخل در کشور به‌صرفه نیست، گفت: هزینه‌های تولید پارچه در کشور بسیار زیاد است و به همین دلیل تولیدکنندگان نقدینگی موجود خودشان را برای واردات پوشاک که سبب ارزانتر تمام شدن قیمت کالا می‌شود، به کار می‌برند.
رئیس اتحادیه بنکداران و طاقه‌فروشان پارچه همچنین این را می‌گوید که مردم هم به‌دنبال ارزانی کالا و همچنین کیفیت بالای کالا هستند به همین دلیل از کالاهای وارداتی استقبال می‌کنند.
گفت‌وگو با فعالان اقتصادی نیز این را تأیید می‌کند که قیمت تمام‌شده تولید در کشور ما بسیار بالاست و تولیدکنندگان داخلی تمایلی به افزایش تولیدات خود ندارند. از همین رو ترجیح می‌دهند پوشاک (معمولاً بی‌کیفیت) خارجی را وارد کرده و با قیمت ارزانتر به مردم بفروشند.
کسادی بازار پوشاک به‌حدی بوده که امسال مغازه‌دارها از دستفروشها پیشی گرفته‌اند چراکه تا پیش از این ماه آخر و روزهای پایانی سال بازار دست‌فروشی رونق فراوانی پیدا می‌کرد و همین موضوع موجب نارضایتی مغازه‌دارها شده بود ولی امسال از چند ماه قبل مغازه‌دارها با تغییر کاربری و فروش اجناس چینی ارزان‌قیمت عرصه را بر دستفروشها تنگ کرده‌اند.