به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، کی‌روش پیش از این بارها تهدید به استعفا کرده بود اما هر بار بنا به دلایلی از تصمیم خود منصرف می‌شد. این بار اما قصد تکراری او به سرانجام رسید. کی‌روش استعفا داد اما نه به تاریخ امروز. اعلام استعفا برای 11 اردیبهشت. چه نیازی است که کی‌روش از حالا برای آینده‌اش تصمیم می‌گیرد؟ آن هم روزی که قرار است انتخابات فدراسیون فوتبال برگزار شود!
برداشت اولیه از استعفای کی‌روش به تاریخ 11 اردیبهشت دریافت امتیاز از مسوولان است. سرمربی تیم ملی که درست یا اشتباه، حمایت مردم را پشت سر خود دارد می‌داند که با تهدید به استعفا می‌تواند مسوولان را به تلاش وادار کند و در نهایت هم به پول خود برسد و هم امکاناتی که برای موفقیت تیم ملی می‌خواهد.
استعفای کی‌روش با تیزهوشی و در مقطع حساسی رسانه‌ای شده. درست در روزهایی که علی کفاشیان تحت فشار قرار دارد و هر روز اخبار تازه‌ای از پایان فعالیتش در فدراسیون فوتبال شنیده می‌شود.
به نظر می‌رسد کی‌روش برای استعفا با کفاشیان هماهنگ است. بخصوص اینکه تاریخ 11 اردیبهشت را زمان کناره‌گیری‌اش از تیم ملی عنوان کرده.
مرد پرتغالی با توجه به محبوبیتی که باز هم درست یا اشتباه به دست آورده، شاه‌مهره انتخابات فدراسیون فوتبال خواهد بود. او در هر گروهی که باشد می‌تواند کفه ترازو را سنگین کند و این بهترین راهکاری است که هر یک از کاندیداها دنبالش می‌گردند. از اسلامیان گرفته تا علی کفاشیان. اگر به حرف‌های اسلامیان در ماه‌های گذشته نگاهی بیندازیم به این نکته پی می‌بریم که او ابتدا مخالف کی‌روش بود و سپس هواخواهش! علی کفاشیان نیز همینطور.
او اگر بماند کی‌روش هم به کارش ادامه خواهد داد و این بهترین مسیر برای هر دو است. کفاشیان همچنان ریاست خواهد کرد و کی‌روش هم به مبلغ قراردادش می‌رسد. دو سر برد برای سرمربی و رییس فدراسیون فوتبال. اتفاقی بهتر از این نمی‌تواند رخ بدهد. پس دلیل استعفا به تاریخ 11 اردیبهشت نیز مشخص شد. حمایت از ادامه ریاست کفاشیان و در نهایت اتفاق‌هایی که پیش‌بینی شده است.
اگر کفاشیان ماند با استعفای کی‌روش مخالفت خواهد کرد و اگر رفت کی‌روش دیگر نمی‌ماند. چون نمی‌تواند با رییس بعدی کار کند.
لابه‌لای این بحث‌ها، آنچه انگار اهمیتی ندارد، انرژی بر باد رفته سرمربی تیم ملی است. کارلوس کی‌روش که می‌گوید باید روی صندلی خودش بنشیند اما او را برای بحث‌های گوناگون از روی صندلی‌اش بلند می‌کنند، در واقع خود کار و بارش را رها کرده و وارد بازی انتخابات فدراسیون فوتبال شده است.
کار کی‌روش چیز دیگری است، او را درگیر بحث‌های فنی درباره تیم ملی می‌خواهیم، نه درگیر و دار این جدل‌های رسانه‌ای. کی‌روش اما خود را به دام این جدل‌ها انداخته و انگار دوست دارد از مسوولیت‌های خودش فاصله بگیرد، فاصله‌ای که دیگر عمیق شده. او به جای مربیگری در تیم ملی، به جای اینکه چهار چشمی لیگ را پایش کند، به سیاست‌ورزی روی آورده. این راه و رسم کی‌روش مبارک فدراسیون فوتبال باشد.
منبع: ایران ورزشی
ارسال نظرات