آدرس غلط اصلاح طلبان از برجام؛
به گزارش گروه فضای مجازی خبرگزاری دانشجو، " امروز ما با جریان خطرناکی روبرو هستیم؛ ما امروز با جریان برجامیان و نابرجامیان روبرو هستیم. برجام تفکری نو برای اداره حکومت، تفکری عاقلانه و اصلاح‌طلبانه است؛ تفکری که می‌تواند دنیا را نسبت به این اسلام، ایران و فرهنگ ایرانی خوشبین کند." این بخشی از سخنان الیاس حضرتی، نامزد اصلاح طلب در سالن حجاب تهران در روز پنج شنبه است. "می‌گویند با برجام دولت برای ملت رفاه بیاورد، مگر ما برجام را آورده‌ایم؟ ما خادم مردم هستیم، برجام را خدا آورد."، و این هم بخش هایی از سخنان رئیس جمهور، حسن روحانی در مراسم تجلیل از دست‌اندرکاران برجام در 19 بهمن ماه است.
برجام اصطلاحی است که به برنامه جامع اقدام مشترک گفته می شود و پس از پایان مذاکرات هسته ای میان ایران و 1+5 به دست آمد. این مذاکرات پس از 12 سال در دولت روحانی روبه پایان رسید. اما چرا اصلاح طلبان در چند ماه اخیر و در آستانه انتخابات مجلس دهم و مجلس پنجم خبرگان از اصطلاح برجام و پیاده سازی آن در سایر حیطه ها، بهره می برند. اصولا جایگاه برجام در سیاست دخلی کشور کجاست و آیا می توان گفت برجام اصلاح طلبان، تنها جنبه تبلیغاتی دارد و برنامه ای پشت سر آن نیست؟
با نگاهی به تبلیغات جریان اصلاح طلب و حامی دولت، برجام به محور فعالیت های آنها تبدیل شده و استفاده از مدل برجام را در داخل به عنوان اولویت های اصلی خود در مجلس آینده بیان می کنند. از دیدگاه آنها برجامیان کسانی هستند که در همراهی با دولت توانستند به توافق هسته ای دست یابند و نابرجامیان نیز مشخصا منتقدان و مخالفان آن را نشانه رفته است. با وجود حجم گسترده تبلیغات اما تاکنون برنامه خاصی از آنها در این موارد ارائه نشده و تنها به کلی گویی می پردازند. در بهترین حالت، اصطلاح طلبان، تعریف و تمجید از خود را به صورت نفی جریان رقیب یعنی اصولگرایان، ارائه می کنند.
اما در زمینه کاربرد برجام در تبلیغات، اصطلاح طلبان از بیان چند نکته اساسی به عمد اجتناب می کنند. پیش از آنکه مذاکرات هسته ای در دولت یازدهم شروع شود و مشخصا آمریکا بیشتر از پیش در آن درگیر گردد، در اواخر دولت گذشته، علی اکبر صالحی، وزیر خارجه دولت وقت، اجازه مذاکره و راستی آزمایی آمریکا را از سوی مقام معظم رهبری دریافت می کند و در مسقط، پایتخت عمان گفتگوهایی درباره برنامه و مذاکرات هسته ای صورت می پذیرد. به دنبال بر روی کار آمدن حسن روحانی، تیم جدید، وظیفه پیگیری آن گفتگوها را بر عهده می گیرد و اختلافات میان ایران و آمریکا در قالب گفتگوهای 1+5، پس از دو سال به توافق هسته ای ختم می شود. توافقی که به دست آمد، نمی شد نام پیروزی را بر آن نهاد و ایران با قبول محدودیت های بسیار در حوزه هسته ای، توانست تعلیق شکننده تحریم ها را به دست آورد. بنابراین برجام یک عقب نشینی در حوزه ای محسوب می شود تا فضای اقتصادی را در کشور بهبود ببخشد.
از این رو برجام داری نقاط ضعف و قوتی است که بر اساس اضطرار به دست آمد ولی اصلاح طلبان و حامیان دولت نقاط ضعفش را نادیده می گیرند و تنها با "برجام برجام کردن"، در صدصد تلقین نوعی گفتمان ناقص و بدون پشتوانه در عرصه سیاست داخلی کشور هستند. بدین منظور انتخابات 7 اسفند را از یکسو انتخاب میان تندرو ها و میانه روها، نام گذاشته اند و از سوی دیگر، عینیت آن را در طرفداران برجام و مخالفان آن پی ریزی می کنند.
رویکرد به کارگیری مدل برجام در انتخابات و وعده استفاده از آن در سایر حوزه های اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی، همچنین از سوی رئیس شورای سیاستگذاری اصلاح طلبان، محمدرضا عارف در موقعیت های مختلف عنوان شده و حتی وی موضوع پیگیری رفع حصر سران فتنه را در مجلس دهم، در این قالب تعریف کرده است. برجام زدگی اصلاح طلبان در این ماه ها در حالی است که در سیاست خارجی، پرونده ای در جریان بود که به مروز زمان حالت بحرانی و رکود به خود گرفته بود و طرف مقابل نیز بر اساس خصومت و نه واقعیات برنامه هسته ای ایران، فشار و تحریم را اعمال کرده بود. پیاده سازی این مدل توسط اصلاح طلبان و حامیان دولت، این ذهنیت را در پی دارد که وضعیت کشور در حالت بحرانی است و طرف مقابل آنها نیز با خصومت و دشمنی در پی فشار بر آنهاست. القای چنین تصوری در فضای داخلی کشور توسط اصطلاح طلبان به شدت دنبال می شود و موضوعی چون برجام 2 نیز ادامه پروژه استحاله نظام، با استفاده از ابزارها و سازوکارهای مبتنی بر برجام هسته ای است.
با توجه به اینکه اصلاح طلبان در سنجش توانایی های خود تا به چه میزان دچار خطای محاسباتی شده اند، این نکته روشن است که بر طبل برجام کوبیدن در فضای هیجانی انتخابات، نمی تواند هیچ معیار روشن آگاهی بخشی داشته باشد و مخاطبان در این زمینه، تنها با کله گویی روبه رو می شوند و برنامه خاصی از برنامه های اصلاح طلبان در مقابل آنها قرار نمی گیرند. بر اساس این استدلال "چون برجام در دولت یازدهم به نتیجه رسید و فضای بین المللی و در نتیجه اقتصادی در کشور را بهبود بخشید، بنابراین برای ادامه این گفتمان باید مجلس دهم در اختیار اصلاح طلبان و حامیان دولت قرار گیرد. برجامیان می توانند در مجلس برجام هایی رقم بزنند! " راه حلی که اصلاح طلبان برای مشکلات داخلی ارائه می کنند، به معنای ادامه سیاست های دولت در سایر حوزه هاست و تنها هدف آنها برای رسیدن به مجلس، جاده صاف کنی برای لوایح و طرح های دولتی بدون برخورد با نگاه نقادانه در مجلس است. حمایت مسئولان دولتی نیز از لیست های مطرح شده توسط اصلاح طلبان نیز در همین راستا قرار دارد. حذف منتقدان و مخالفان برخی از اقدامات دولت در مجلس، مطلوب دولت و اصلاح طلبان است.
برهمین اساس که دولت در آستانه انتخابات و با تعجیل، برجام را وارد فاز اجرایی می کند، سرعتی که حتی طرف های غربی، انتظار آن را نداشتند و اصلاح طلبان و حامیان دولت نیز، در آن سوی ماجرا، با توجه به عملی شدن برجام، وعده و نوید برجام های دیگر را به افکار عمومی می دهند. این در حالیست که برخلاف آنچه که از اجرایی شدن برجام و تاثیر آن بر اقتصاد و خروج آن از رکود دهشتناک وعده داده شده بود، تاکنون خبری نشده و دولت به بهای راکد نگه داشتن بازارها، توانسته تورم را کنترل کند و این به بهای تعطیلی بسیاری از بنگاه های تولیدی تمام شده است.
بنابراین اصلاح طلبان و حامیان دولت، در زمینه برجام، آدرس غلطی می دهند تا ذهنیت مردم را در آستانه انتخابات از واقعیت های موجود گمراه سازند و همچنین، با پنهان کردن نقاط ضعف برجام هسته ای، سطح انتظارات را در سیاست داخلی در راستای برنامه های دولت قرار دهند. دولت در عین حالی که وعده رونق اقتصادی می دهد اما عملیاتی شدن آن را نیز به زمانی سپرده که مجلسی همسو با خود بر سرکار باشد.
منبع: فرهنگ نیوز
ارسال نظرات