به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، بررسی جدول مدال‌های المپیک نشان می‌دهد آنها به خوبی به اهداف خود در این زمینه رسیده بودند. اما بعد از مدتی مثل دوستانشان در شوروی فهمیدند فوتبال تا چه حد ضروری است.
با روی کار آمدن رییس جمهور جدید، ژی جین پینگ اوضاع کمی دگرگون شد. این سیاستمدار که سومین فرد قدرتمنتد جهان است، در اولین سفرش به بریتانیا به جای بازدید از اماکن سیاسی این کشور، در همان روز اول به ورزشگاه اتحاد در شهر منچستر رفت. او در ورزشگاه خانگی من‌سیتی با آگوئرو سلفی گرفت و از کل امکانات این ورزشگاه جدیدالتاسیس بازدید کرد. ژی جین پینگ پیش از سفر پاییز گذشته به بریتانیا، در مصاحبه ای گفته بود: «بزرگترین آرزوی من برای فوتبال این است که تیم های چینی بتوانند به بهترین های دنیا تبدیل شوند. فوتبال می تواند نقش مهمی در تقویت قوای جسمی مردم باشد و همچنین الهام بخش آنها برای افزایش روحیه جنگندگی.»
این دیدار رییس جمهور چین استارت یک پروژه عظیم بود. پروژه‌ای که در ژانویه 2016 از آن رونمایی شد و تنی چند از ستارگان بزرگ و نه‌چندان پا به سن گذاشته فوتبال اروپا راهی سوپر لیگ چین شدند. البته این پروژه چند سال قبل و با روی کار آمدن مارچلو لیپی در نقش سکان‌دار گوانگژو آغاز شد؛ اما رسما از ژانویه 2016 ابعاد وسیع آن برای عموم مردم به نمایش درآمد.
ژی جین پینگ که علاقه اش به فوتبال را هیچ گاه مخفی نکرده، کمیته ای سه نفره تشکیل داد تا اصلاحات در فوتبال چین را آغاز کنند؛ کمیته ای که اعضایش را لیو یاندونگ، معاون ارشدش، به همراه لیو پنگ، وزیر ورزش و کای ژنهوا، رئیس فدراسیون فوتبال، تشکیل می‌دادند.
رییس جمهور جدید چین به خوبی می‌داند که از فوتبال می‌تواند در راستای رسیدن به اهداف سیاسی و اقتصادی‌اش کمک بگیرد و نقش این ورزش در معادلات بین‌المللی تا چه حد فراگیر است. بنابراین دست کمک به سوی ثروتمندترین کمپانی ها و بازرگانان چینی دراز کرد؛ مردانی که دست و دلبازی شان در چند هفته اخیر، همه را با این سوال مواجه کرده که در چین چه خبر است؟
وانگ جیانلین – ثروتمندترین مرد چین – از افرادی است که دست دولت را در این بین گرفته و درخواست کمک آنها را پاسخ داده است. مالک کمپانی دالیان واندا که سهم بزرگی در احیای دوباره آتلتیکو مادرید داشت، حالا می‌خواهد فوتبال کشورش را بسازد. او تابستان گذشته در نشست مشترک توسعه فوتبال چین – بریتانیا شرکت کرد. او پیش از این هم دستمزد چند میلیون یورویی کاماچو برای نشستن روی نیمکت تیم ملی چین را هم پرداخت می‌کرد.
لی رویگانگ بزرگترین کمپانی تصویری چین را مدیریت می کند و از اعضای پرنفوذ حزب است. او با حمایت‌های خود از فوتبال چین گامی بزرگ در خرید بازیکنان بزرگ برداشته است. کمپانی او 20درصد از سهام باشگاه منچستر یونایتد را هم مال خود کرده و از پیشگامان پیشرفت فوتبال در چین است.
گوئو گوانگ چانگ هم از بازیگران عمده و از حامیان دولت چین در پیشبرد اهداف جاه‌طلبانه‌ش است. او یازدهمین مرد ثروتمند چین است و دوستی نزدیکی با خورخه مندس دارد. مندس دومین فرد قدرتمند فوتبال جهان و یک سوپر ایجنت است. او مدیربرنامه‌های کریس رونالدو، خامس رودریگس، خوزه مورینیو، آنخل دی‌ماریا و یک دوجین ستاره بزرگ دیگر است. مندس هم نقشی پررنگ در فرستادن فوتبالیست‌های بزرگ به چین دارد و اصلا بعید نیست کریس رونالدو برای سال‌های پایان فوتبالش راهی چین بشود.
در هر حال به نظر می‌رسد برنامه‌ای بسیار قوی‌تر از برنامه کشورهای حوزه خلیج فارس داشته باشند و توسعه پایدار را در دستور کار خود قرار داشته باشند. چین در دهه‌های اخیر نشان داده در هر چیزی اراده کند بعد از مدتی به اوج می‌رسد و فوتبال هم نمی‌تواند از این مسائل مستثنی باشد. در حالی که لیگ های درجه دو اروپایی و MLS همچنان چشم به ستاره های در حال افول دارند، چینی‌ها می خواهند با خرید بازیکنانی که همچنان در تیتر خبرها قرار دارند، توجهات بیشتری را جلب کنند.
منبع:۳۰۹۰