گزارش/
گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، وضعیت فدراسیون جهانی فوتبال(FIFA) از سال گذشته به مرور زمان رو به وخامت گذاشت که در نهایت منجر به این شد تا سپ بلاتر، میشل پلاتینی و ده تن از مقامات عالی رتبه فیفا به اتهام فساد و پولشویی از سمت خود عزل و مورد بازجویی قرار بگیرند که در نهایت منجر به محکومیت و مجرم شناخته شدن آنها گردید.صندلی ریاست فدراسیون جهانی فوتبال که شباهت زیادی به صندلی ریاست فدراسیون فوتبال ایران دارد بعد از این اتفاقات و مجرم شناخته شدن متصدی آن، پس از 16 سال خالی مانده بود؛ این وضعیت بغرنج به مدت 9 ماه ادامه داشت و اخبار مربوط به فساد جناب رئیس و دوستان، روز به روز بیشتر پیکره فوتبال را می لرزاند.با این وجود مقرر شد در روز جمعه، مورخ 26/02/2016 انتخابات انجام شود تا رئیس جدید فیفا از میان جیانی اینفانتینو، شیخ سلمان، علی بن حسین، توکیو سکسویل و ژروم شامپاین انتخاب گردد. اما نکته حائز اهمیت این انتخابات، مواضع مدبرانه رئیس فئراسیون فوتبال ایران بود که تا آنجا که می توانست کج دار و مریز رفتار کرد و نشان داد انتخاب رئیس فیفا به شدت برای او و آینده کاریش اهمیت دارد.
مختصری از آنچه در سوئیس گذشت...
209 کشور عضو فیفا روز جمعه گذشته در مقر این سازمان در سوئیس گردهم آمدند تا رئیس جدید فیفا را انتخاب کنند؛ در پایان دور اول رأی گیری، جیانی اینفانتینو، دبیر کل یوفا با 88 رأی موفق به پیشی گرفتن از رقبای خود شد با این حال چون حد نصاب لازم به دست نیامد، انتخابات با هر 4 کاندیدای موجود، به دور دوم کشیده شد.برای پیروزی در دور اول، نفر برنده باید 138 رأی از 207 را به دست می آورد؛ در دور دوم، فرد برنده با حداقل 104 رأی مشخص می شد که در نهایت اینفانتینو با 115 رأی، بالاتر از شیخ سلمان که 88 رای به دست آورد، به عنوان رئیس فیفا انتخاب شد؛ در این دور علی بن حسین، 4 رأی به دست آورد و ژروم شامپاین هم بدون رأی ماند.
این در حالی است که در دور اول رأی گیری، اینفانتینو با 88 رأی بالاتر از شیخ سلمان با 85 رأی قرار گرفته بود؛ علی بن حسین نیز 27 رأی کسب کرده و شامپاین فرانسوی نیز 7 رأی به دست آورد.لازم به ذکر است که توکیو سکسویل که از کشور آفریقای جنوبی در این انتخابات حضور داشت، از این انتخابات کنار کشید تا با چهار گزینه انتخابات فیفا به مرحله حساس نزدیک شود. او اعلام کرد افراد به فرد دیگری برای انتخابات فیفا رأی دهند ولی مشخص نکرد از چه کسی حمایت خواهد کرد.
رأی محرمانه؛ اسباب سرگرمی یا سیاست کاری
علی کفاشیان که جهت شرکت در نتخابات ریاست فیفا به سوئیس رفته بود، گفت که هر دو رأی خود را به یک نفر داده و اینکه به چه کسی رأی داده را منوط به این دانست که در نهایت چه کسی به عنوان رئیس فیفا انتخاب می گردد؛ اما بعد از انتخاب جیانی اینفانتینو به عنوان رئیس فیفا، کفاشیان از اعلام نام کاندیدای مورد نظرش سر باز میزند و رأی خود را محرمانه می داند؛ رأیی که با وجود گمانه زنی های رسانه ای، هنوز هم در هاله ای از ابهام است و خبر از آن می دهد که جناب رئیس سیاست هایی در سر دارد که می تواند آینده کاری او را رقم بزند.علی کفاشیان که استاد سرگرم کردن رسانه ها و جامعه فوتبال است، باید دید این بار هم قصد مزاح دارد یا در پی هدفی بالاتر مثل گرفتن کرسی در فیفا است؛ وی قبل از سفر به سوئیس گفت : «یکی از اهداف مد نظر فوتبال ما همین است که بتوانیم در ساختار جدید فیفا حضور داشته باشیم و حتی المقدور بتوانیم یکی از کرسی های جهانی فوتبال را در اختیار بگیریم تا بر روی فوتبال ما تاثیر گذار باشد هدف ما این است و خیلی به این توجه نداریم که چه کسی رأی می آورد.»
حال با انتخاب اینفانتینو باید دید مواضع رئیس همیشه خندان چگونه خواهد بود؟! این در صورتی است که اگر شیخ سلمان به عنوان رئیس فیفا انتخاب می شد، علی کفاشیان این شانس را داشت تا با عنوان نایب رئیسی و با ارتقاء پست، به عنوان رئیس AFC جایگزین کاندیدای بحرینی گردد؛ به هر حال و با تصدی گری اینفانتینو بر صندلی ریاست فیفا، باز هم شانس هایی برای ایران و علی الخصوص جناب کفاشیان وجود دارد؛ جیانی اینفانتینو که ماه گذشته در ایران حضور یافت، هم دیداری با رئیس فدراسیون ایران داشت و هم درصدد گرفتن رأی اعتماد جناب رئیس برآمد تا بتواند در انتخابات فیفا از رقیب بحرینی خود پیشی بگیرد؛ در این میان اما علی کفاشیان هم به اذعان خود از او قول هایی گرفته و با این وجود باید دید در آینده اتفاق خوشایندی برای فوتبال ایران خواهد افتاد یا خیر؟!
نایب رئیس AFC، در فکر صعود به FIFA
همانطور که در بالا ذکر شد وعده و وعیدهای اینفانتینو به علی کفاشیان در صورت ریاست فیفا و همچنین تصمیم کفاشیان برای اخذ کرسی در فیفا، همانند حلقه های زنجیر به یکدیگر متصل شده اند؛ تصاحب یکی از کرسی های مقر فیفا توسط ایران می تواند بسیار به نفع فوتبال باشد و رشد و ارتقای هر چه بیشتر را در پی داشته باشد؛ اما فراموش نکنیم که از اردیبهشت ماه سال جاری، علی کفاشیان نایب رئیس کنفدراسیون فوتبال آسیا بوده که طی این مدت جز حضور در مراسمات تشریفاتی و مرسوم هر ساله AFC، توفیق و پیشرفت دیگری نصیب فوتبال ایران نشده است. حال اگر جناب کفاشیان موفق به اخذ کرسی در فیفا شود، می تواند در زمینه هایی زیادی مسبب فتح الباب موفقیت و پیشرفت برای فوتبال ایران شود؛ به طور مثال عقد قرارداد با کمپانی های معروف البسه نظیر نایک و آدیداس، تجهیز ورزشگاه ها و استانداردسازی آن ها، کمک هرچه بیشتر به تیم ملی برای حضور موفق در جام جهانی 2018 روسیه و ... می تواند دستاوردهایی باشد که از راهیابی کفاشیان به فیفا به دست می آید؛ اما در نقطه مقابل اگر این ارتقای پست، تنها با شرکت در مراسمات تشریفاتی خلاصه شود که جز افتخار شخصی و درج در سوابق، سود دیگری نداشته باشد نه تنها باعث ترقی فوتبال نمی گردد بلکه می تواند نتیجه عکس هم در پی داشته باشد.در آخر ذکر این نکته خالی از لطف نیست که علی کفاشیان در ماه های آینده باید در رقابتی تنگاتنگ با دیگر نامزدها برای بقا در ریاست فدراسیون فوتبال بجنگد تا بتواند با حکم پیروزی در انتخابات آتی، به فکر ایده های بلند پروازانه خود باشد.
ارسال نظرات