به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، اواخر سال 1985، میلان در شرایط خوبی به سر نمی‌برد و در سطحی قرار نداشت تا بتواند اسکودتو را فتح کند. همچنین از جام یوفا نیز پس از باخت برابر ژولت وارگم بلژیک کنار رفته بود. برای تیمی که هر سال در اروپا می درخشید تغییر بزرگی بود. جیوانی ناردی، رییس باشگاه این وضعیت را بدتر کرد.
او به آفریقا گریخت تا به خاطر مالیات‌های پرداخت نشده‌اش، به زندان نیفتد. وضعیت ناردی در تجارت تاثیر قابل توجهی در سقوط میلان داشت. پس از فرار او مرد مشهوری به نام روساریو لوورده، ریاست این باشگاه را برعهده گرفت. این راه‌حل تنها برای مدت زمانی چاره ساز بود.
در این زمان خبر تعجب برانگیز علاقمندی سلیویو برلوسکونی به خرید باشگاه اعلام شد. او در آن دوران برای خیلی از مردم شناخته شده نبود اما در دنیای تجارت مرد مشهوری بود. برلوسکونی شهری به نام Milano Due در حومه شهر میلان ساخت. او شبکه Cinque را راه‌اندازی کرد و آن تبدیل به بزرگترین شبکه خصوصی در آن زمان در ایتالیا شد که پر از برنامه‌های تماشایی بود.
قصد برلوسکونی مبنی بر خرید باشگاه میلان، جنجال برانگیز شد. برخی‌ها آن را فرصتی بزرگ برای میلان می دانستند اما قدیمی‌ترها وجهه پر سر و صدای او را مخالف با ورزش و جدیت همیشگی میلان می‌دانستند. در بعضی از روزنامه ها آگهی برای خرید باشگاه گذاشته شد. در این میان چهره برخی از تازه به دوران رسیده‌هایی همچون جیانی ریورا دیده می شد. او در دوران با شکوه میلان شهرت داشت. ریورا چند سال پیش از فوتبال خداحافظی کرده و نایب رییس باشگاه شده بود.
برلوسکونی که در آن دوران او را به نام sua emmitenza می‌شناختند، داوطلبانه به این تیم ملحق شد و در نهایت به بالاترین پست ممکن دست یافت. او جوزپه فارینا را به عنوان یکی از نایب رییسان باشگاه قرار داد و پس از تردید و فشارهای موجود، تصمیم گرفت بخشی از باشگاه را به او بفروشد.
مخالفت ریورا، مرد قدرتمند سال‌های گذشته باشگاه با برلوسکونی موجب خروج او از میلان شد. در مقابل فارینا برای همیشه در میلان ماند و تاکنون نیز در پست خود مانده است اما نایب رییس افتخاری محسوب می‌شود. رفتار برلوسکونی با آریگو ساچی، سرمربی پارما باعث شگفتی همه شد اما سپس میلان با هدایت این سرمربی و با در اختیار داشتن بازیکنان هلندی همچون مارکو فان باستن، رود گولیت و فرانک رایکارد، میلان تبدیل به تیم کاملی شد. در مدت زمان کوتاهی این باشگاه به قله جهان فوتبال رسید؛ البته نه به خاطر نتایج کسب شده بلکه به دلیل بازی زیبایی که به نمایش می گذاشت.اواخر سال 1985، میلان در شرایط خوبی به سر نمی‌برد و در سطحی قرار نداشت تا بتواند اسکودتو را فتح کند. همچنین از جام یوفا نیز پس از باخت برابر ژولت وارگم بلژیک کنار رفته بود. برای تیمی که هر سال در اروپا می درخشید تغییر بزرگی بود. جیوانی ناردی، رییس باشگاه این وضعیت را بدتر کرد.
او به آفریقا گریخت تا به خاطر مالیات‌های پرداخت نشده‌اش، به زندان نیفتد. وضعیت ناردی در تجارت تاثیر قابل توجهی در سقوط میلان داشت. پس از فرار او مرد مشهوری به نام روساریو لوورده، ریاست این باشگاه را برعهده گرفت. این راه‌حل تنها برای مدت زمانی چاره ساز بود.
در این زمان خبر تعجب برانگیز علاقمندی سلیویو برلوسکونی به خرید باشگاه اعلام شد. او در آن دوران برای خیلی از مردم شناخته شده نبود اما در دنیای تجارت مرد مشهوری بود. برلوسکونی شهری به نام Milano Due در حومه شهر میلان ساخت. او شبکه Cinque را راه‌اندازی کرد و آن تبدیل به بزرگترین شبکه خصوصی در آن زمان در ایتالیا شد که پر از برنامه‌های تماشایی بود.
قصد برلوسکونی مبنی بر خرید باشگاه میلان، جنجال برانگیز شد. برخی‌ها آن را فرصتی بزرگ برای میلان می دانستند اما قدیمی‌ترها وجهه پر سر و صدای او را مخالف با ورزش و جدیت همیشگی میلان می‌دانستند. در بعضی از روزنامه ها آگهی برای خرید باشگاه گذاشته شد. در این میان چهره برخی از تازه به دوران رسیده‌هایی همچون جیانی ریورا دیده می شد. او در دوران با شکوه میلان شهرت داشت. ریورا چند سال پیش از فوتبال خداحافظی کرده و نایب رییس باشگاه شده بود.
برلوسکونی که در آن دوران او را به نام sua emmitenza می‌شناختند، داوطلبانه به این تیم ملحق شد و در نهایت به بالاترین پست ممکن دست یافت. او جوزپه فارینا را به عنوان یکی از نایب رییسان باشگاه قرار داد و پس از تردید و فشارهای موجود، تصمیم گرفت بخشی از باشگاه را به او بفروشد.
مخالفت ریورا، مرد قدرتمند سال‌های گذشته باشگاه با برلوسکونی موجب خروج او از میلان شد. در مقابل فارینا برای همیشه در میلان ماند و تاکنون نیز در پست خود مانده است اما نایب رییس افتخاری محسوب می‌شود. رفتار برلوسکونی با آریگو ساچی، سرمربی پارما باعث شگفتی همه شد اما سپس میلان با هدایت این سرمربی و با در اختیار داشتن بازیکنان هلندی همچون مارکو فان باستن، رود گولیت و فرانک رایکارد، میلان تبدیل به تیم کاملی شد. در مدت زمان کوتاهی این باشگاه به قله جهان فوتبال رسید؛ البته نه به خاطر نتایج کسب شده بلکه به دلیل بازی زیبایی که به نمایش می گذاشت.