به گزارش گروه فضای مجازی خبرگزاری دانشجو؛ محمدجواد طالبی: این روزها فیلم کوتاه «هنگامه» در اکران های مردمی جشنواره عمار در حال نمایش است. شیوه ای که با تمام مدل های موجود اکران در کشور متفاوت است.
نگارنده بارها و بارها در نقد جشنواره عمار مطالبی در رسانه های مکتوب نوشته ام که سوابق این ادعا در فضای برخط موجود است و چند روز پیش نیز پیرامون فیلم «هنگامه» مصاحبه ای انتقادی داشته ام اما اکران فیلم کوتاه مذکور آنقدر عجیب و منحصر به فرد است که به سادگی نمی‌توان از کنار آن گذشت. روال مرسوم اکرانهای عمار نمایش آثار برتر جشنواره در شهرهای مختلف و در مساجد، مدارس و ... به طور رایگان است اما فیلم هنگامه دارای بلیط فروشی است، یعنی یک فیلم کوتاه که تقریبا در اکران مرسوم سینمای ایران هرگز به اکران نمی رسد و از درجه اهمیت پائینی برخوردار است در این شیوه، نه تنها اکران می شود بلکه مردم برای دیدن آن دست به جیب می شوند و تا امروز که این مطلب منتشر می شود فروش اثر به 19.640.000 تومان رسیده است.
بلیط فروشی انتهای نمایش فیلم
تا این اینجای ماجرا هنوز شگفتی رخ نداده است، غافلگیری زمانی است که شما در این شیوه اکران ابتدا فیلم را می بینید و در پایان از میان بلیط های هزار تا پنج هزار تومانی (به شرط رضایت از فیلم) بلیط می خرید. ممکن است فیلم را دوست نداشته باشید و طبیعی است که مبلغی هم نخواهید پرداخت، فروش نزدیک به 20 میلیون تومان این فیلم در مدت یک ماه حاصل چنین فرایندی است. حالا تصور کنید اگر قرار بود برخی آثار که در پردیس های سینمای با تبلیغات فراوان مخاطب را به سینما می کشانند بدین شیوه بلیط فروشی را در انتهای فیلم و بر مبنای رضایت تماشاگر انجام می دادند چه سرنوشتی پیدا می کردند.
آمارهای گیشه در سینما و اعتبار سنجی از فروش «هنگامه»
حتما سوالات جدی و متعددی در مورد شیوه اکران فیلم مذکور در ذهن شما شکل گرفته و شاید یکی از آنها این باشد که فروش فیلم های سینمایی در چرخه اصلی سینمای ایران نیز بعضا با شانتاژهای رسانه‌ای از طرف تهیه کنندگان و ارائه آمار دروغ برای ایجاد موج روبرو بوده است و اعلام فروش این فیلم نیز می تواند اینگونه باشد و اصلا اعتبار سنجی فروش «هنگامه» چگونه انجام می شود. این سوالی بود که نگارنده با بد بینی تمام از حامد بامروت، تهیه کننده فیلم سوال کردم و حاضر بود شماره تماس همه یا به طور رندوم بخشی از پخش کنندگان فیلم در شهرها و روستاهای کشور را در اختیارمان بگذارد تا به شیوه های مختلف فروش فیلم بررسی شود.
فروش 20میلیونی برای سینما اساسا مبلغی محسوب نمی شود و واقعیت آن است که این فروش با تمام ویژگی هایش که برای اولین بار در سینمای بقول بعضی‌ها «نفتی» ما رخ داده است اصلا ارزش دست به قلم شدن و نوشتن ندارد و این تازمانی است که ندانید فروش فیلم های حاضر در گروه« هنر و تجربه» با هزینه ای که بر دوش سازمان سینمایی و بودجه فرهنگی وزارت ارشاد می گذارد چقدر است؟
«هنگامه» بالاتر از ۵۳فیلم گروه «هنر و تجربه»
فروش یکماهه فیلم کوتاه هنگامه بدون داشتن حتی یک سانس در سینما از فروش 53 فیلم گروه «هنر و تجربه» در سال 94 بالاتر است. طبق روال گروه هنر و تجربه، سازمان سینمایی برای اکران هر کدام از آثار به نمایش درآمده در این گروه باید پنجاه درصد صندلی های یک سینما را خریداری کند تا سینمادار ترغیب به نمایش فیلم شود و آنهم در شرایطی است که حداقل دونفر به سینما برای دیدن آن فیلم مراجعه کنند. بر اساس جدول مندرج در سایت جامعه صنفی تهیه کنندگان سینمای ایران به جز فیلم های «ماهی و گربه»، «اعترافات ذهن خطرناک من»، «خواب تلخ»، «اشکان، انگشتر متبرک و چند داستان دیگر»، «پرویز»، «کپی برابر اصل»، «گس»، «پریدن از ارتفاع کم»، «داره صبح میشه»، «316»، «آتلان»،«سایه روشن»، « در کوچه های عشق»، «بهمن» و «اشیاء از آنچه شما در آئینه می بینید» با فروش 20.200.000تومان، مابقی آثار اکران شده در گروه هنر و تجربه که 53فیلم هستند از فیلم کوتاه «هنگامه» کمتر فروخته اند و نشان داده اند که سازمان سینمایی برای آتش زدن بودجه سالانه‌اش راه درستی را انتخاب کرده است.
امیدوارم شیوه اکران فیلم «هنگامه» و موضوع آن که مورد توجه مردم قرار گرفته مسئولان را در مدیریت بر سینما و سینماگران را در انتخاب موضوع برای ساخت اثر به تامل وادارد.
منبع: فارس