به گزارش گروه فضای مجازی خبرگزاری دانشجو؛ رسانه‌ها خبری را مبنی بر دیدار اشرف غنی، رئیس جمهور افغانستان با وزیر امور خارجه ترکیه منتشر کرده‌اند که نکته قابل توجه آن، پیشنهاد افغانستان برای ثبت مشترک آثار درباره مولانا با همکاری ترکیه بود. رئیس جمهور افغانستان در دیدار با «مولودچاووش اوغلو» وزیر خارجه ترکیه گفت: مولانا جلال الدین محمد بلخی افتخار مشترک دو کشور است و ما آماده هستیم که مثنوی معنوی و سایر آثار مولانا را به عنوان میراث مشترک افغانستان و ترکیه در سطح بین‌المللی به ثبت برسانیم.
هرچند همه بر این باورند که مولانا بزرگتر از آن است که در جغرافیای خاصی بگنجد، اما ثبت مثنوی با مشارکت ایران و ترکیه نظرات مختلفی را طی هفته‌های گذشته در پی داشت. ابتدا منتقدان داخلی که از چند و چون پرونده بی‌اطلاع بودند، به انتقاد از این امر پرداختند و بعد، شاعران و اهالی قلم افغانستان که بر سهم نادیده گرفته شده زادگاه مولانا در این پرونده تأکید داشتند، به جمع منتقدان پیوستند. اهالی فرهنگ افغانستان با همکاری تعدادی از شاعران و اهالی قلم ایران و تاجیکستان، اقدام به انتشار بیانیه‌ای در این رابطه با امضای بیش از 1000 نفر کردند؛ بیانیه‌ای که حرف حسابش مشارکت افغانستان در این پرونده به منظور ایجاد وحدت و همدلی میان کشورهای منطقه به واسطه مولانا بود. حال بعد از انتشار خبر دیدار رئیس جمهور افغانستان با وزیر امور خارجه ترکیه، باز هم انتقادات و نگرانی‌هایی مبنی بر حذف ایران از این پرونده به گوش می‌رسد.
فرهاد نظری، مدیر کل ثبت آثار و حفظ و احیاء میراث معنوی و طبیعی، در همین رابطه گفت: ثبت یک اثر در حافظه جهانی یونسکو یک مسئله فنی و فرهنگی است و ربطی به مسائل سیاسی ندراد. اظهارات گفته شده در آن جلسه نیز به نظر می‌رسد از این جهت باشد که بر تمامی زوایای این امر آگاهی وجود نداشته است. ایران مدت‌هاست که پرونده ثبت مشترک مثنوی را به حافظه جهانی یونسکو فرستاده و حضور کشور دیگر در این پرونده نمی‌تواند مانع حضور ایران شود.
وی با بیان اینکه مولوی متعلق به همه جهان است، افزود: بنای ما بر این است که با افغانستان وارد مذاکره شویم تا آنها نیز اگر نسخه‌ای معتبر در این زمینه در دست دارند، به جمع این پرونده بپیوندند. در حال حاضر وارد مذاکره شده‌ایم. به نظر می‌رسد که در آرشیو ملی افغانستان نیز نسخه‌ای قدیمی و معتبر از مثنوی وجود دارد؛ هرچند این نسخه از نظر قدمت به اندازه نسخه موجود در قونیه و ایران نیست، اما به نظر می‌رسد که می‌تواند به عنوان یک نسخه معتبر در این زمینه مطرح شود.
مدیر کل ثبت آثار و حفظ و احیاء میراث معنوی و طبیعی یادآور شد: پرونده ثبت مثنوی همانند پرونده ثبت نوروز است. روزی که نوروز به نام هفت کشور در یونسکو به ثبت رسید، کم‌کم پیشنهادات دیگری نیز از کشورهای مختلف مطرح شد که از جمله آنها می‌توان به ترکمنستان و عراق اشاره کرد که نتیجه‌اش امسال اعلام خواهد شد. ممکن است این پرونده با مشارکت افغانستان ثبت شود و سال آینده نیز کشور هندوستان به دلیل پیشینه‌ای که زبان فارسی در آنجا دارد، بگوید که نسخه کهنی از مثنوی در دست دارد. در این حالت او نیز می‌تواند متقاضی ثبت اثر شود. پروژه های چند ملیتی دنیا این خاصیت را دارند و جای نگرانی برای حضور ایران در این امر نیست.