مردم ناامید از تدبیر و امید!

اخبار دانشگاهی را از «کانال اخبار دانشگاهی SNN.ir» دنبال کنید

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو-یادداشت دانشجویی؛ صحبت های صریح و بی پرده مسئولین عالی رتبه کشوری با مردم را در ذات خود می توان زیبا پنداشت، با این حال و با در نظر گرفتن این موضوع، سخنان رئیس جمهوری با مردم، در سال آخر دولت خود  بسیار زیباتر شمرده می شود؛ زیرا در نگاه اول باید اینطور برداشت کرد که گزارشی از عملکرد سه ساله دولت آماده و ارائه شده است. با این تفاسیر مسلما چنین صحبت هایی التیام بخش بسیاری از درد ها خواهد بود و پیوندی مستحکم میان دولت و ملت بوجود خواهد آورد.

بخش هایی از سخنان ریاست جمهوری به گشایش های ایجاد شده در دوران پسا برجام اشاره داشت. روشن است که در خانه ها سفره ها خالی، دست ها بسته تر و جیب ها هم خالی تر شده است. بی اثر بودن رفت و آمد خارجی ها در این دوره از تاریخ بسیار بیشتر از هر زمانی حس می شود. از اجرای برجام چندین ماه می گذرد و در این مدت، رفت و آمد های متعددی جلوی چشم مردم خودنمایی کرده است، از کاروان های عریض و طویل اقتصادی گرفته تا حتی بازیگران فیلم های مستهجن - اما هیچ کدام نتیجه مثبتی برای مردم سوغات نیاورده است.

آن روزهایی که دولت سوت قطار اجرای برجام را به تندی می کشید، دلواپسان انقلاب اسلامی به منادیان تدبیر بارها تذکر دادند که طرف مقابل خدعه می کند، نباید اعتماد کرد؛ لذا اول ریل را بگذارید و ضمانتی برای رفت و برگشت تهیه کنید که به چنین روزهایی دچار نشویم. واقعیت این است که برجام اجرا نمی شود و ابزاری که بتواند طرف غربی را مجبور به عمل کند، در دست دولت نیست. این روزها تخم مرغ های چیده شده در سبد مذاکرات جوجه نشده اند و سود خاصی عاید دولت محترم و مردم صبور نشده است.

با تدبیران سایه ای به نام جنگ را دستمایه حرکت در مسیری کردند که امروز به دلیل ضمانت های سنگین بین المللی، به راحتی نمی توان از آن برگشت؛ فارغ از اینکه سناریوی تهدید آمیز «سایه جنگ»  و شعار مذاکره برد – برد رنگ باخته است؛ دولت به دلیل عدم توفیقات برجام دست و پا بسته تر از هر زمان دیگری در داخل و خارج به سر می برد. جایگاه دیپلماسی منطقه ای جمهوری اسلامی به لطف زانو زدن ها از بین رفته و همینطور در فضای بین المللی، برجام به مثابه سنگی است که زبان و دست دولت زیر آن گیر کرده است.

رنج آور ترین قسمت سخنان را باید در ناگفته ها جست و جو کرد. آنجایی که اشاره ای به سنگ اندازی دولت آمریکا به واسطه تحریم های جدید و قانون منع ویزا و... نشد و صرفا کنگره را مسئول تمام بدعهدی ها جلوه میدادند. از آن دردناک تر نیز آنجاست که به استکبار جهانی کاملا ریز و زیر پوستی وعده مذاکره در دیگر موضوعات -در صورت عمل به تعهدات برجامی- داده می شد، ظاهرا آقای رئیس جمهور فراموش کرده بودند که برجام یک استثنا بود و دیگر چنین فرصتی برای هیچ طرفی ایجاد نخواهد شد. بعید به نظر می رسد که دیگر کسی بتواند با طرف مقابل تلفنی صحبت کند یا دست در دستش بگذارد و یا حتی جسورانه آن ها را مودب و باهوش بخواند.

هرچه از صحبت های ریاست محترم می گذشت، چهره کاندیداتوری وی هویداتر می شد. در سال آخر دولت وعده گشایش های جدیدی داده و حتی از اجرای سیاست های اقتصاد مقاومتی هم صحبت شد! شاید کمتر کسی نداند که سیاست های اقتصاد مقاومتی در سال 92 توسط رهبر معظم انقلاب برای همین دولت تبیین شد؛ و سوال اینجاست که جناب اقای حسن روحانی؛ واردات اقلام مختلف به کشور، وابستگی شدید به فروش نفت بنا، تعطیلی تولیدی های بزرگ داخلی و آمار اسفناک بیکاری، دقیقا کدام قسمتش با اقتصاد مقاومتی سازگار است؟ آیا احترام به درک و شعور مردم انتظار زیادی است؟! مضاف بر موارد مذکور حقوق های نجومی مدیران با تدبیر، و دست آلوده برادر محترم رئیس جمهور در این امر به ادعای رئیس سازمان بازرسی کل کشور و خودباختگی دولت برای خرید هر نوع هواپیما -چه ژاپنی چه امریکایی و چه فرانسوی- نیز از دیگر موارد متعارض با اقتصاد مقاومتی است.

جمعیت بیکار در کشور موج می زند و آقایان خیره به افق مرز ها و دست کارگران خارجی، انتظار توفیقات روز افزون را می کشند. از طرفی دولت شعار مبارزه با فساد می دهد و از طرفی نیز هیأت مدیره مفسد را برای بانکی به نام ملت انتخاب می کند. مدعیان راستگویی و اخلاق مداری فارغ از تمامی توهین های بی سابقه به منتقدین و مردم که بعضا نمی توان ذکر کرد، به واسطه رفتار دوگانه با ولی نعمتان ماقبل انتخابات، بی اخلاقترین دولت در سنوات انقلاب اسلامی هستند.

ناگفته نماند که در این نوشتار اشاره ای به سخنان و آمارهای چشم نواز ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران مبنی بر پرش از روی رکود و تورم های یک رقمی نشد؛ چرا که همراه با شخص ایشان معتقدیم شاخص و مبنای قضاوت تنها و تنها سفره مردم است.

*مسعود رشید - عضو شورای مرکزی اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان سراسر کشور

انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تایید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.