به گزارش گروه فضای مجازی خبرگزاری دانشجو، رضا سراج تحلیلگر سیاسی نوشت:
در 17 می 1985 ( 27 اردیبهشت 1364) «فولر» افسر اطلاعات ملی امریکا در خاورمیانه یک گزارش پنج‌صفحه‌ای تحت عنوان « به‌طرف یک خط مشی در ایران » به ویلیام کیسی رئیس وقت سازمان سیا تسلیم نمود. بر پایه گزارش فولر « سیاست نزدیک سری » آمریکا با دو سناریوی زیر و به صورت موازی عملیاتی گردید.
1) نزدیکی به هاشمی در قالب « پروژه مک فارلين »
2) ارتباط با منتظری ازطریق باند مهدی هاشمی معدوم
در این طرح آمریکایی ـ صهیونیستی، سعی شده بود با توجه به اوضاع داخلی ایران، همزمان طی یک صحنه‌سازی، منوچهر قربانی‌فر با نزدیکان به بیت آقای منتظری ( امید نجف آبادی ) جهت معادلات آینده ایران ارتباط بگیرد و هم با پوشش دلالی سلاح، آمریکایی ها را به آقای هاشمی نزدیک کند. هفته‌نامه فرانسوی ژون آفریک چهارم فوریه 1987 درباره‌ی هدف اصلی « سیاست نزدیک سری آمریکا » این‌گونه بیان می‌کند : «هدف اصلی، عبارت بود از سرنگونی حکومت ایران...پیش‌بینی‌شده بود که امریکا برای نشان دادن حسن نیت خود در زمینه تلاش‌هایش جهت آزادی گروگان‌ها در مرحله اول تعدادی سلاح تحویل دهد... مرحله نهایی عبارت بود از برکناری اجباری [امام] خمینی »
منوچهر قربانی‌فر از اعضاء ساواک و مرتبط با موساد و سازمان سیا در نامه‌ای که بعدها در «الوطن العربی» آن را به چاپ رساند، گفت : « قرار بود عایدات فروش اسلحه در اختیار جناح منتظری (باند مهدی هاشمی معدوم) قرار بگیرد تا جناح منتظری برای تسلط بر اوضاع از قدرت لازم برخوردار باشند. به نوشته قربانی‌فر چندین دیدار سری میان مقامات آمریکایی و اعضای اصلی این جناح انجام شد این دیدارهایی بود که هجده ماه به‌طور سری ادامه داشت.
ادامه دارد...