به گزارش گروه فضای مجازی خبرگزاری دانشجو، محمد ایمانی نوشت:
برخی حرف ها محاکمه خویش است. شعر هم اگر باید گفت با قافیه باید باشد. برخی دولتمردان و حامیان آنها این روزها گارد جالبی در پیش گرفته اند. به جای اینکه وعده های عجیب و غریب 3 سال پیش را مرور کنند و بگویند سرانجام گشایش کذایی اقتصادی چه شد،موضوع بحث را_به زعم خود_عوض می کنند. به جای پاسخگویی به مرد و صاحب نظران ، مدعی هستندکه"به رئیس جمهور توهین می شود" و "کسانی دنبال رد صلاحیت روحانی در انتخابات 96 هستند".
دست پیش می گیرند که پس نیفتند. انگار منتقدان و نه روحانی و حامیانش بودند که تهمت ها و اهانت هایی نظیر" مزدور، کاسب تحریم، همنوا با صهیونیست ها، بی شناسنامه ،بزدل،تازه به دوران رسده،بی دین، حسود، افراطی،جیب بر،دنیاندیده، کاسب تحریم،بیکار، متوهم،فاسد،عقب مانده،عصر حجری، هوچی باز،تازه انقلابی شده،کودک،مخلوقات ترسو، به جهنم که می لرزید و..." را مثل نقل و نبات به کار گرفته اند! آقای روحانی اگر هیچ نقص و ضعفی نداشت جز همین خودکامگی و بی تقوایی و هتاکی ، فاقد صلاحیت بود.
اما درباره مسئله رد صلاحیت، داستان جالب تر است. فعلا کاری نداریم که امثال عبدالله رمضان زاده سخنگوی دولت اصلاحات مکرر می گویند روحانی فاقد کمترین سابقه اجرایی است و ضعف و ناتوانی های دولت نیز از همین جا سرچشمه می گیرد. تناقض آنجاست که دولت و حامیانش از یک طرف می گویند باید احمدی نژاد رد صلاحیت شود و ازطرف دیگر مظلوم نمایی می کنند که کسانی مشغول توطئه برای رد صلاحیت روحانی هستند. اگر به دلایلی آقای احمدی نژاد فاقد صلاحیت باشد، به چند برابر همان دلایل آقای روحانی فاقد صلاحیت است.به قول معروف"بائک یجر و بائی لا یجر؟!". یا به قول عامیانه مرگ فقط برای همسایه خوب است؟
اما واقعیت این است که این فضا سازی ها صرفا برای مظلوم نمایی و برخاستن از صندلی پاسخگویی به مردم در قبال 3 سال فرصت سوزی محض است... شعر هم اگر باید گفت ، لاجرم قافیه باید داشته باشد. هرچند که آقای روحانی در کرمانشاه خطاب به مردم، شعر را نکوهش کرد و گفت "شعر و شعار می گویید و گوش نمی کنید"!