به گزارش گروه فضای مجازی خبرگزاری دانشجو، غش کردن اصحاب سیاست ورزی منفعت طلبانه در دامان یکدیگر در عالم سیاست پدیده تازه ای نیست و از قدیم الایام مرسوم بوده که هر از چندگاهی این پدیده به تناسب ایام و احوال رخ می داده، اما اگر این غش کردن با یک جنگ ادراکی- روانی هوشمند نیز همراه گردد آنوقت ماجرا رنگ و بویی تازه یافته و ابعاد گسترده تری پیدا می کند. ناکارآمدی دولت یازدهم در عرصه های گوناگون اقتصادی، سیاسی، سیاست خارجی و... این روزها باعث شده تا صدای خیلی از هم جریانی های مجموعه همراه با دکتر روحانی علیه این معضل بالا بگیرد و هشدارهای جدی را نسبت به تک دوره ای شدن رئیس جمهور فعلی به وی و اطرافیانش مخابره کنند. ضربه های جبران ناپذیری از قِبَل:" بیکاری گسترده قشر آماده به کار، رکود سنگین اقتصادی، خدشه دار شدن جدی اعتبار پاسپورت ایرانی، بازرسی بدنی خارج از عرف یکی از اعضای رده بالای دولت یازدهم در فرودگاه دوبی، باز نشدن ال سی ها مالی، برچیده نشدن سازمان تحریمها و برقراری تحریم های چندباره به بهانه های دیگر" بر پیکره سبد رای دولت وارد شده و این ضربه از دیدگاه حامیان اندیشه ای دولت باید هرچه سریع تر جبران گردد و در بزنگاه انتخابات اثر خود را بر آراء بگذارد. به عقیده برخی ناظرین سیاسی اما در این میانه یک تحرک بسیار مشکوک ودنباله دار در فضای رسانه ای جریان حامی دولت از مدتی پیش کلید خورده و اکنون نیز ادامه دارد و علی الظاهر در آینده نیز ادامه خواهد داشت.
چند نمونه از این گزاره ها را با هم مرور می نمائیم، روزنامه وقایع اتفاقیه در مصاحبه ای با ابراهیم اصغرزاده فعال اصلاح طلب به نقل از وی اینگونه صفحات عالم سیاست داخلی را ورق زد: " اگر روحانی به سمت اصولگرایان برود، جبهه اصلاحات فرو می‌پاشد." و یا در ادامه می افزاید :" اگر در ماه‌های باقی مانده، روحانی بیشتر به سمت اصولگرایان برود، همه دچار شکست می شویم."
هفته نامه مثلث نیز در مصاحبه ای با محورهای مشابه با سعید حجاریان اینگونه به تحلیل فضای حاکم بر تحولات سیاسی پرداخت:" روحانی درحال حرکت به سمت اصولگرایان است. فعالان و جریان‌های سیاسی باید با حسن روحانی نسبت سنجی انجام دهند. اصلاح طلبان به شدت نگران نسبت خود با روحانی هستند. حسن روحانی می‌داند که ما چاره‌ای جز حمایت از او نداریم به همین دلیل به سمت اصولگرایان تمایل پیدا کرده و تلاش می‌کند تا آرای آنها را نیز به دست آورد."
از این سو اینگونه نسبت به حرکت نرم روحانی به سمت اصولگرایان سنتی هشدار داده می شود و از آن سو اینگونه از وی با آغوش باز استقبال می گردد:
مهندس باهنرکه یکی از چهره های بسیار نزدیک به دکتر لاریجانی است در اظهاراتی اینگونه به حضور روحانی در انتخابات ریاست جمهوری 1396 واکنش نشان داد:" از روحانی باید مشروط حمایت کرد."
از سوئی دیگر بهروز نعمتی یکی دیگر از چهره های نزدیک به رئیس مجلس اینگونه تحلیل خود از فضا را بیان نمود: " روحانی گزینه اصولگرایان اعتدالی در سال96 است و ممکن است تندروها با کاندیدایی خاص وارد انتخابات شوند."
برخی ناظرین سیاسی معتقدند این گرایش روحانی به سمت طیفی مشخص از اصولگرایان( اصولگرایان سنتی) با هدف جبران ریزش های قابل توجه سبد رای وی در اثر ناکارآمدی های پیش گفته صورت پذیرفته و اینکه چهره های شاخص اصلاح طلب مدام بر این طبل می کوبند نیز در قالب حقنه کردن همین گرایش به جامعه است به عبارت واضح تر با دست پس می زنند که بعدا با پا پیش بکشند. این هشدار های مکرر از جانب تئوریسین های اصلاح طلب نسبت به گرایش های روحانی هرچند طبعا آلارم های جدی است نسبت به آینده این جریان در سپهر سیاسی کشور اما در بعدی مهم تر نیاز های اورژانسی این جریان را حل خواهد نمود. نیازی مهم به نام مقبولیت اجتماعی! استقبال گسترده طیف اصولگرایان سنتی به سردمداری دکتر لاریجانی رئیس مجلس شورای اسلامی و تحلیل پیامدهایش اما در قالب نوشتاری دیگر بررسی خواهد شد.
منبع: ثامن پرس