به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، کمیل چهار سال قبل در شرایطی‌که کم‌تجربه‌ترین نفر تیم بود، درخششی فراوان داشت و در عین شایستگی برای حضور در فینال، به مدال برنز قناعت کرد. مبارزۀ فراموش‌نشدنی کمیل برابر آرتور تایمازوف غول ازبکستانی‌ها از فرازهای زیبای المپیک لندن بود جائیکه همگان به چشم دیدند تایمازوف که حضور در 3 فینال المپیک را در کارنامه داشت برای حضور در چهارمین فینال، به شدت دچار تنگی‌نفس شد و این "گوی شانس" بود که به فریادش رسید و حکم به برتری او داد وگرنه کمیل با شجاعتی مثال‌زدنی و تاکتیکی موثر، اجازۀ خودنمایی را از غول گرفته و فاصله‌ای تا پیروزی نداشت. در سالهای گذشته کمیل تجارب بیشتری اندوخته و صاحب مدال نقره سال 2014 دنیا هم شده هرچند فراز و فرودهای گاه و بی‌گاه او، کمی غیرمعمول به نظر می‌رسد بااین‌حال او در 29 سالگی، برد و باخت‌هایش را پشت سر گذاشته و به پختگی کافی رسیده و می‌داند المپیک چطور جایی است و بهتر درک می‌کند که رقبا فقط به نیت "کشتن" می‌آیند.
در المپیک لندن کمیل قاسمی به میدان رفت و با شایستگی به مدال برنز رسید. از نفرات مطرح آن سکو آرتور تایمازوف از کشتی کناره‌گیری کرده و داوید مودزمانشویلی گرجی هم با محرومیتی دائمی روبرو شده و دیگر جایی در مسابقات نخواهد داشت اما بلال ماخوف که در کنار کمیل به مدال برنز رسید همچنان حاضر است و او که به مدد آشنایی فراوانش با کشتی‌فرنگی و روحیه و اعتماد به نفس بالایش، ضعفهای تکنیکی خود را پوشانده، در سالهای اخیر و بدلیل آسیب‌دیدگی‌های بسیار و عمل جراحی‌های مختلف، کمتر در اوج آمادگی به‌سر برده و بعضا به وزن 147 کیلو هم رسیده است. ماخوف که امسال مسیر نسبتا پرپیچ و خمی را برای پوشیدن پیراهن تیم ملی روسیه طی کرد در آخرین تورنمنت معتبری که حضور داشت توفیق پیروزی 11 بر صفر مقابل حاجی مراد گاتسالوف را داشت و به این ترتیب نشان داد که همچنان بهترین است در روسیه. شاید بهترین روش برای غلبه کمیل قاسمی بر ماخوف همان نوع مبارزه ای باشد که در انتخابی با پرویز هادی پیاده کرد و به پیروزی هم رسید. کمیل اگر در برابر این کشتی گیر قدرتمند زودتر از زمان مقرر به امتیاز برسد شاید نتواند در ادامه مبارزه او را مهار کند، پس بهتر است زمانی اقدام به امتیاز گیری کند که بلال زمان کافی برای جبران نداشته باشد.
البته مدعی اصلی این وزن کسی نیست به‌جز طاها آکگول که اصالت مردان قدیمی ترکیه را به ذهن متبادر می‌کند. پسر خوش‌فیزیک، فنی و دوست‌داشتنی ترکها بی‌اندازه محجوب است و با حیا و در هیچ شرایطی حاضر نیست تا برای رقبای درجه اولش کری بخواند و در هر حالتی حرمت بزرگتر را حفظ می‌کند. او با باینکه در سنگین وزن مبارزه می کند؛ اما به خوبی با پای رقبای خود می رسد و اگر رقبا غفلت کرده و اجازه دهند که آنطور که همواره به پاهای حریف می رسد برسد، نخواهند توانست در برابر او به پیروزی برسند، مگر اینکه اجازه ندهند در رفت و برگشت ها و تغییر جای پاها او اقدام به زیرگیری خاص خود کند.
گنو پتریاشویلی جوان 22 ساله گرجی‌ها که در سالهای 2013 و 2015 به مدال برنز جهان رسیده، امسال و در رقابتهای قهرمانی اروپا کاری کرد کارستان و در مبارزه‌ای تماشایی 8 بر8 بر آکگول غلبه کرد. حُسن این جوان دست و پا بلند، روحیه تهاجمی است که از اولین لحظه تا ثانیه آخر با همۀ وجود حمله می‌کند و به بدن رقبا می‌خورد.
کمیل قاسمی برای مقابله با رقبای بلند‌قامتی از جنس طاها آکگول، گنو پتریاش و بلال ماخوف که همچون هشت پا بر رقیب سوار می‌شوند و زیرآوار سنگین خود، سازمان دفاعی‌شان را نابود می‌کنند، چاره‌ای ندارد به جز اینکه از ابتدا روی "گارد" خود محکم بایستد، "کنترل" مبارزه را با "دستهایش" دراختیار بگیرد و در ادامه با توسل به "هد زدن" و "فشار بی‌امان دست‌ها"، نفس آنان را به شماره اندازد و وقتی این مراحل با موفقیت انجام شد، اقدام به زیرگیری کند و البته تکمیل آنرا در "حرکات سوم و چهارم" از یاد نبرد. کمیل نباید فراموش کند که هیچ رقیبی در جهان وجود ندارد که از نظر تنفسی با او توان برابری داشته باشد و این مزیت را باید که "آگاهانه" مورد استفاده قرار دهد تا رقبا در مبارزه با او به "آستانۀ مرگ" برسند.
گروه دوم رقبای کمیل شاید بر روی کاغذ کم شانس‌تر باشند اما هر کدام صاحب توانایی‌هایی هستند که در صورت برخورداری از قرعۀ خوب می‌توانند به کسب مدال امیدوار باشند و اگر دست‌کم گرفته شوند، به سختی او را جریمه خواهند کرد. جمال‌الدین ماگومدوف نفر سوم سال 2011 و نایب‌قهرمان سال قبل جهان یکی از همان‌هاست که در 26 سالگی در بهترین سن برای کسب مدال قرار دارد. او که اصالتا داغستانی است در زمرۀ مهاجرینی است که برای جمهوری آذربایجان کشتی می‌گیرند و اگرچه سابقۀ شکست خوردن مقابل پرویز هادی را دارد اما نباید او را کم‌شانس دانست که او مفت‌باز نیست همچنانکه آلن زاسیف اوکراینی هم از همین تبار است و البته به مراتب کشتی‌فهم‌تر و باشعورتر اما کم نفس‌تر. زاسیف که اصالتا روس است و با پیراهن تیم ملی جوانان روسیه دو بار کمیل قاسمی را شکست داده، از نظر توانایی‌های فنی سرآمد فوق‌سنگین وزنهای دنیاست اما بدلیل نوع تمریناتش در بزنگاه‌ها و مقابل رقبای باکلاس و خوش نفس، کم می‌آورد و سهمش تاکنون همان مدال نقره سال 2013 جهانی بوداپست است. ترول دلاگنف امریکایی و دارنده دو مدال برنز جهان بارها مقابل کمیل قاسمی و پرویز هادی طعم شکست را چشیده با این‌حال هرگز نباید او را از نظر دور داشت که امریکایی‌ها همیشه در المپیک، فراتر از حد انتظار ظاهر شده‌اند. دلاگنف در رقابتهای جهانی 2013 با شکست دادن کمیل، او را حذف کرد و بنابراین باید مراقبش بود همچنانکه دولت شابانبای قزاق و لوان بریانیدزه ارمنی گرجی‌تبار را باید چهارچشمی زیرنظر گرفت. باری، کمیل قاسمی برای حضور در دومین المپیک دوران قهرمانی‌اش تن به سخت‌ترین و منظم‌ترین تمرینات داده و تمام کارشناسان و پیشکسوتانی که اخیرا تمرینات او را دیده‌اند بر آمادگی خارق‌العاده‌اش تأکید دارند. بنابراین اگر در پایان رقابتهای فوق‌سنگین کمیل قاسمی را بر سکوی اول بازیهای المپیک ریودوژانیرو دیدید اصلا تعجب نکنید، او شایسته این عنوان است.
قرعه قاسمی: در وزن 125 کیلوگرم که 20 کشتی گیر حضور دارند، کمیل قاسمی در دور اول به مصاف جارویس کوری از کانادا می رود و در صورت پیروزی بر این کشتی گیر در دور دوم با برنده رادحونی چبی از تونس و کمال عبدالمطلب از مصر دیدار می کند. در گروه قاسمی، گنو پتریاشویلی دارنده مدال برنز جهان از گرجستان، بلال ماخوف قهرمان جهان از روسیه، آلن زاسیف نایب قهرمان جهان از اوکراین، جمال الدین ماگمدوف دارنده مدال نقره جهان از آذربایجان و ترول دلاگنف دارنده مدال برنز جهان از آمریکا حضور دارند. و در بالای جدول نیز طاها آکگول قهرمان جهان از ترکیه، راه آسانی را تا دیدار فینال پیش رو دارد.