گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو_ مهدی شیرازیان، داستان از این قرار است که در بازی‌های مقدماتی جام جهانی 2018 آسیا که سه شنبه 16 شهریور بین تیم های ایران و چین برگزار شد در ابتدای بازی دقیقه 5 برخوردی بین وحید امیری و ژنگ دروازه‌بان چین اتفاق افتاد که باعث مصدومیت هردو بازیکن شد و دروازه بان چین نتوانست به بازی ادامه دهد و تعویض شد.
ولی وحید امیری با وجود درد در ناحیه زانو تا دقیقه 70 به بازی ادامه داد و سپس تعویض شد. بعد از بازی مسئولان فدراسیون چین اعلام کردند به خاطر روحیه فوق العاده و رشادتی که در بازی مقابل ایران به خرج داده علاوه بر پاداش 3 میلیون یوآنی مستحق دریافت 1 میلیون یوآن اضافه پاداش تشخیص داده شد و همچنین ژنگ می تواند برای ادامه مراحل درمانی خود به اروپا برود.
اما در این بازی پژمان منتظری هم با شدت زیادی مصدوم شد و از بازی خارج شد.بعد از بررسی های اولیه مشخص شد امیری حداقل یک هفته و منتظری به علت پارگی از ناحیه ماهیچه کتف باید چند هفته ای را از میادین دور باشد.سوال اینجاست که مسئولین فدراسیون فوتبال ایران برای این دوبازیکن چه کرده اند؟
پژمان منتظری نزدیک به چهل بازی و وحید امیری 15 بازی ملی برای ایران انجام داده اند و در تمامی بازی ها هم به ادعای کارشناسان تمام توان خود را برای تیم ملی کشورمان گذاشته اند.چرا مسئولان فدراسیون فوتبال مثل سایر کشورها از بازیکنان حمایت نمی کنند؟ چرا فقط انتظار داریم بازیکنان فارغ از آینده فوتبالی خود ساق هایشان را در طبق اخلاص بگذارند و برای کشورشان افتخار کسب کنند ولی ما کمترین حمایت را از آنها انجام ندهیم؟
سال های قبل تر، زمانی که ایران در لیگ های معتبر دنیا مثل بوندس لیگا بازیکن ملی پوش داشتیم توسط برخی افراد همیشه انگ کم فروشی و محافظت از ساق برای تیم های باشگاهی به میان میامد و خواسته یا ناخواسته کاسه کوزه های نتیجه نگرفتن تیم ملی سر آن بازیکنان شکسته می شد. در حالی که هیچ وقت فدراسیون ها از قهرمانان ملی به نحو شایسته ای حمایت نکرده اند که انتظار فداکاری از آنها را داشته باشند.
این درست است که بازی برای تیم ملی کشور بالاترین افتخار برای هر ورزشکاری است و همه افرادی که فرصت پیدا می کنندتا مثل یک سرباز برای کشور خود جان فشانی کنندباید از فرصت استفاده کرده و دین خود را به کشور ادا کنند ولی آیا نباید مسئولین هم به فکر این سربازان وطن باشند و از آن ها حمایت کنند.
مسئولین فدراسیون فوتبال می توانند با حمایت از این دو بازیکن که بازی در باشگاه های خود را به علت مصدومیت در تیم ملی از دست داده اند نشان دهند به فکر اعضا تیم هستند و روحیه جدیدی به تیم و بازیکنان جوان تر که در تیم ملی هستند را تزریق کنند، تا در بازی های بعدی تیم ملی که خیلی مشکل تر از این دو بازی ابتدایی خواهد بود، تیم با انسجام و از خودگذشتگی بیشتری برای سرافرازی میهن اسلامی تلاش کنند و بتوانند پس از راهیابی به جام جهانی 2018 باعث غرور آفرینی ایرانیان شوند.
