معاون وزیر بهداشت:
به گزارش گروه فضای مجازی خبرگزاری دانشجو، در خصوص اهمیت طب سنتی و مکمل از نگاه سازمان جهانی بهداشت گفت: در اولین استراتژی سازمان جهانی بهداشت که برای سال ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۵ تدوین شده بود، به راهبردهای اساسی برای توسعه استفاده از ظرفیت طب سنتی و مکمل در نظام سلامت اشاره و حتی تکلیف شده بود که کشورهای عضو، خدمات خود را در حوزه طب سنتی در نظام سلامت ادغام و از این ظرفیت استفاده کنند.
وی افزود: این سازمان برای تدوین استراتژی ۲۰۲۳- ۲۰۱۴ که به درخواست کشورهای عضو و به منظور راهنمایی برای ادغام طب سنتی و مکمل در سیستم‌های بهداشتی، اقدام به تدوین آن کرد، تجزیه و تحلیلی از روند پیشرفت طب سنتی در دنیا پس از اولین استراتژی خود انجام داد و سپس به این جمع‌بندی رسید که تقاضاها و گرایش‌ها به سوی طب سنتی و مکمل در سراسر جهان رو به افزایش است. همچنین طب سنتی و مکمل نه‌تنها برای درمان بیماری‌ها و بویژه بیماری‌های مزمن کاربرد دارد، بلکه به طور گسترده‌ای در پیشگیری از بروز بیماری‌ها، ارتقا و حفظ سلامت نیز استفاده می‌شود و کاربرد آن برای دولت‌ها مقرون به صرفه است.
مدیرکل دفتر طب سنتی ایرانی- اسلامی وزارت بهداشت هدف سازمان جهانی بهداشت از تدوین این استراتژی جدید را تاکید بر ادغام خدمات طب سنتی و مکمل در نظام سلامت عنوان کرد و گفت: این سازمان حتی پیشنهاد اصلاح در ساختار وزارت بهداشت کشورها را برای توسعه استفاده از طب سنتی، مورد تاکید قرار داده است. بسیاری از کشورها حتی قبل از تاکید سازمان جهانی بهداشت در این حوزه ورود کرده و بسیار هم پیشرفت کرده بودند؛ نمونه آن کشور چین است که اساسا از سال ۱۹۵۴، استفاده از ظرفیت طب سنتی را در کنار طب رایج و طب نوین، در قانون اساسی خود تکلیف کرده بود و در این سال‌ها هم طب سنتی چین که طب سوزنی بخشی از آن است، نه‌تنها در خود این کشور بلکه در بسیاری از کشورهای اروپایی و آمریکایی نیز توسعه و رشد قابل توجهی داشته و از این ظرفیت، استفاده خوبی در پزشکی رایج می‌شود. کشورهای دیگر هم در این راستا پیشرفت‌های خوب و قابل توجهی داشته‌اند، اما بعد از تاکید سازمان جهانی بهداشت، بسیاری از کشورها از این ظرفیت به خوبی استفاده کردند.
خدادوست تصریح کرد: از میان کشورهای اروپایی که اقدام به این کار کردند می‌توان کشور سوئیس را نام برد که پس از سال ۱۹۹۰، متوسط استفاده از خدمات طب سنتی و مکمل در آن ۴۹ درصد بوده است. در کره در سال ۱۹۸۷ خدمات طب سنتی تحت پوشش بیمه قرار گرفت. در چین در حدود ۹۰ درصد از بیمارستان‌ها دارای بخش طب سنتی هستند و خدمات طب سنتی را به مراجعان سرپایی و بستری ارایه می‌کنند. در فنلاند نیز طب سوزنی و دیگر خدمات طب مکمل تحت پوشش بیمه اجتماعی است.
به گفته وی، در کشور آلمان بیمه‌های دولتی و خصوصی بخشی از هزینه‌های درمان مکمل و جایگزین را تحت پوشش دارند. ۸۴ درصد از پزشکان ژاپنی نیز از طب سنتی بومی خود در کنار طب رایج استفاده می‌کنند و در کشورهایی مانند بلژیک وویتنام هم از این ظرفیت استفاده می‌شود.
مدیرکل دفتر طب سنتی ایرانی- اسلامی وزارت بهداشت با تاکید بر اینکه باید به فراگیر شدن و جهانی شدن طب سنتی و مکمل توجه کرد، افزود: در حال حاضر بحث جهانی شدن استفاده از طب سنتی و مکمل جزو رویکرد کشورهای مذکور قرار گرفته است.
منبع: ایسنا
ارسال نظرات