به گزارش گروه فضای مجازی خبرگزاری دانشجو، رسیدگی به این پرونده از اواسط بهمن سال ٩٣ به دنبال پیداشدن بقایای جنازه یک مرد که به وسیله حیوانات از زیر خاک بیرون و قسمت‌هایی از آن خورده شده بود، در دستور کار پلیس فشافویه قرار گرفت.
شواهد نشان می‌داد قربانی با شلیک چندین گلوله کشته و در زیر خاک دفن شده است. جنازه با هماهنگی قضائی به پزشکی قانونی فرستاده و تلاش برای افشای هویت وی آغاز شد.
در بررسی‌ها روشن شد این مرد ٤٠ساله، عزت‌الله نام دارد که از دو روز قبل ناپدید شده بود. پلیس وقتی به پرس‌وجو از خانواده عزت‌الله پرداخت، دریافت این مرد آخرین‌بار همراه باجناق ٢٢ساله‌اش رضا از خانه بیرون رفت و دیگر بازنگشته است. درنهایت رضا که فقط هفت ماه از ازدواجش گذشته بود، به قتل باجناقش اعتراف کرد.
درحالی‌که کمیسیون پنج‌نفره پزشکی قانونی سلامت روانی رضا را تأیید کرده بود، وی در شعبه هشتم دادگاه کیفری یک استان تهران به ریاست قاضی حسین اصغرزاده و با حضور دو قاضی مستشار پای میز محاکمه ایستاد.
رضا در آن جلسه گفت: به رفت‌و‌آمدهای زیاد همسرم به خانه خواهرش مشکوک شده بودم و گمان می‌کردم باجناقم با او در ارتباط است. یک روز همسرم را تعقیب کردم و فهمیدم به خانه خواهرش رفته است. وقتی من هم به آنجا رفتم و با باجناق و همسرم روبه‌رو شدم، گمان کردم فکری که در ذهن داشتم واقعیت داشته است. چون می‌دانستم دایی‌ام اسلحه کلاشنیکف در خانه‌اش دارد، باجناقم را به بهانه پیداکردن گنج به جاده لوله گاز در حاشیه فشافویه کشاندم و او را به رگبار بستم. همان‌جا جنازه را در گودالی دفن کردم اما واقعا قصد کشتن باجناقم را نداشتم و حالا می‌گویم او بی‌گناه کشته شد.
بنا بر این گزارش، هیأت قضائی پس از بررسی پروند این مرد و با توجه به درخواست اولیای دم، وی را به قصاص نفس- اعدام- محکوم کردند.
منبع: شرق
ارسال نظرات