به گزارش گروه فضای مجازی خبرگزاری دانشجو، خودروسازان برای نشان دادن توانمندی های فنی و طراحی، خودروهای کانسپت یا مفهومی را می سازند و به نمایش می گذارند؛ این خودروها معمولا به طور انبوه تولید نمی شود.
این طراحی براق و دو در از مدل مفهومی "ترزور"، احتمالا نگاه ریخت‌شناسی و ظاهری به ویژگی مدل‌های آینده رنو است. این دقیقا برخلاف چیزی است که اینک از خودروهای الماس نشان رنو می‌بینیم.
نمای خارجی این خودرو از فیبر کربن ساخته شده و خطوط نرم افقی از نماس راست در جلو تا انتهای خودرو به صورت شناور کشیده شده‌اند.
جلو پنجره مشبک خورو در مدل‌های سنتی کاملا حذف شده و به جای آن شاهد هواکش برای خنک کردن ترمزها هستیم. در نمای بیرونی خطوط قرمز دور شیشه جلو و حاشیه درها سریعا جلب توجه می‌کنند.
با وجود اینکه طراحی "تروزر" عجیب و چشم‌گیر است، اما اهمیت این مدل مفهومی در تکنولوژی نهفته در طراحی آن مطرح می شود. موتورهای الکتریکی این خودرو به وسیله کارخانه سازنده ابرخودروهای فرمول E ساخته شده است که با گشتاوری برابر 380 نیوتن متر حدود 350 اسب بخار قدرت دارد. ترزور تنها در 4 ثانیه به شتاب صفر تا 100 کیلومتر در ساعت می‌رسد.
این خودرو در زیر پوست خود به 2 باتری مجهز است که با فرایند ترمز به احیاء انرژی خود می پردازند. با وجود تمامی این تکنولوژی ها وزن این خودرو حدود یک هزار و 600 کیلوگرم برآورد شده که اهمیت زیادی در صنعت خودروسازی دارد.
این خودرو همچنین با قابلیت کامل خودرانی ارائه می‌شود. به دلیل این ویژگی فرمان پهن شده است تا کاربر بتواند از طریق آن دید پرسپکتیوی از جاده به دست آورد. این دید پرسپکتیو به وسیله صفحه نمایشگر بزرگ مرکزی با قابلیت پانورامیک ایجاد می‌شود که سخت‌افزار آن روی داشبورد قرار دارد. رنو اعلام کرده قصد دارد تا ویژگی خودران‌های خود را با شعار "دستان بسته، چشمان بسته" تا سال 2020 ارائه دهد.
فناوری صفحه نمایشگر مرکزی رنو کاملا پیشرفته و منحصر به فرد است و می‌تواند زوایای کور، گوشه‌ها و انحناها را به خوبی نشان دهد.