استان هرمزگان،یکی از مبادی اصلی ورود کالای قاچاق به کشور است،معضلی که برخی از روستانشینان این خطه نیز به دلیل برخی نارسایی های اقتصادی،در آن نقش آفرینی میکنند.
به گزارش گروه فضای مجازی خبرگزاری دانشجو، پدیده قاچاق،یکی از جدی ترین معضلات اقتصادی کشور به شمار می رود،چالشی که نه تنها در حوزه اقتصاد،بلکه در عرصه های اجتماعی نیز تبعات مخرب آن غیر قابل انکار و محسوس است.
در خصوص کریدرها و مبادی ورود کالای قاچاق به کشور اخبار و گزارشات بسیاری منتشر شده است،یکی از این مبادی،به استان هرمزگان معطوف می شود،خطه ای که با 900 کیلومتر مرز آبی در خلیج فارس و دریای عمان،محل مناسبی است برای تردد شناورهای کوچک و بزرگ ،توام شدن این استعداد و ظرفیت با استقرار یکی از بزرگترین مجتمع های بندری کانتینری،حجم مبادلات کالا در این حوزه را بسیار بالا و چشمگیر ساخته است.
شناورهایی که با رساندن خود به اسکله های صنعتی،تجاری،شیلاتی و مسافربری،کالاها و محصولات را به این خطه و محدوده آبی می رسانند.
مجموعه این عوامل باعث شده تا استان هرمزگان به یکی از اصلی ترین مبادی ورود کالا و محصولات قاچاق مبدل شود.
به اذعان بسیاری از کارشناسان،قریب به یک چهارم کالاها و محصولات قاچاق از محدوده مذکور(مبادی ورودی استان هرمزگان)وارد کشور می شود.
اگرچه دستگاه های نظارتی و انتظامی،توجهی مضاعف را به این خطه لحاظ کرده اند،اما ورود برخی روستائیان به حوزه قاچاق کالا،مقابله،مهار و کنترل این معضل را با دشواری ها و پیچیدگی های مضاعفی همراه ساخته است.
* بعد از کولبران،نوبت به چتر بازان رسیده است
کولبران،واژه ای نام آشنا در عرصه قاچاق کالا به شمار می روند،افراد و گروه هایی که نه عامل قاچاق،بلکه وسیله و ابزاری هستند برای جابجایی چنین محصولات و کالاهایی که به اعتقاد برخی کارشناسان،همچون کیومرث شرافتی، جامعه شناس و آسیب شناس مسائل اجتماعی،عامل اصلی چنین فعالیت و نقش آفرینی از سوی کولبران در جابجایی محصولات قاچاق را باید در شرایط نامساعد اقتصادی در برخی نقاط و محدوده های مرزی جستجو کرد.
حالا در کنار کولبران،این زنان چترباز هستند که به نوعی جابجایی کالاها و محصولات قاچاق را عهده دار می شوند،بندرگاه هایی همچون درگهان،یکی از مراکز عمده فعالیت کولبران و چتربازان محسوب می شود.
محدوده ای صعب العبور که چتر بازان و کولبران برای کسب حداقل دستمزد و اجرت،مخاطرات و ریسک بسیار تردد و عبور از چنین مناطقی را به جان می خَرَند.
درگهان در روزگاران نه چندان دور گذشته،روستایی بیش نبود،اما حجم مبادلات کالا در این منطقه،آن را به یکی از مراکز عمده اقتصادی در استان هرمزگان تبدیل کرده است،محدوده ای که لنج ها و قایق های بارگیری شده بسیاری را در استان مذکور(هرمزگان) میزبانی می کند.
*کولبران و زنان چترباز،قربانیان اصلی قاچاق
شرافتی(جامعه شناس و آسیب شناس مسائل اجتماعی) با اشاره به لزوم واکاوی پدیده کولبری یا چتر بازی در برخی از مناطق مرزی کشور گفت:بررسی ریشه های ظهور و بروز این پدیده و تبعات و پیامد های احتمالی آن،نیازمند مطالعات کارشناسی دقیق و علمی است و به واقع این پدیده از ابعاد گوناگون اجتماعی،فرهنگی و اقتصادی قابل بررسی است.
وی افزود:وقتی در دستمزد اندک و مخاطرات بسیاری که کولبران و چتر بازان با آن مواجه می شوند،تامل می کنیم، به روشنی به این موضوع پی می بریم که بخش قابل توجهی از انگیزه ها و عوامل موثر در پرداختن به چنین فعالیت هایی،مشکلات اقتصادی و بضاعت ضعیف مالی آنها است.
جامعه شناس و آسیب شناس مسائل اجتماعی عنوان کرد:البته این به آن معنا نیست که به هر حال،هیچگونه حساسیت و برخوردی در خصوص این افراد و گروه ها لحاظ نشود زیرا مقابله با قاچاق مستلزم زنجیره ای از اقدامات در بخش های متعدد توزیع،حمل و نقل و جابه جایی خواهد بود اما می طلبد در اولویت گذاری ها و ِاعمالِ اقدامات بازدارنده به ریشه های چنین پدیده ای(کولبری و چتر بازی)نیز توجه شود.
وی افزود:به واقع،قربانین اصلی پدیده قاچاق بعد از اقتصاد کشور،کولبران و چتر بازان هستند،به نحوی که در صورت نزدیک شدن عوامل انتظامی به این گروه و رهاسازی کالاها و محصولات قاچاق به داخل دره یا دریا،حتی تاوان و هزینه جبران خسارت مذکور نیز بر عهده آنان است که متاسفانه این امر موید نگاه کاملا ابزاری قاچاقچیان به این قشر است.
*سهم سه درصدی روستا نشینان از کل قاچاق در استان هرمزگان
آمار منتشر شده در رسانه ها به روشنی موید سهم استان هرمزگان در ورود و توزیع کالاهای قاچاق به کشور است.
چندی پیش روح الله آبداریان،مدیرکل تعذیرات حکومتی استان هرمزگان عنوان کرد:سیگار در رتبه نخست کالاهای قاچاق کشف شده قرار دارد و سپس البسه و پوشاک به عنوان بیشترین محصولات قاچاق مکشوفه در این حوزه،قابل طرح است.
وی می افزاید:قاچاق سوخت نیز که در اوایل سال94 از نظر میزان کشف و ارزش،در رتبه نخست قرار داشت،در سه ماهه نخست سال جاری،تنها 3 درصد از میزان قاچاق کالا و محصولات را به خود اختصاص داده است.
در مجموع استان هرمزگان در 5 میلیارد دلار از کل قاچاق کشور سهیم است که این اعداد و ارقام موید ضرورت اتخاذ تدابیری ویژه در این حوزه است و البته نباید از اشتغالزایی و توسعه اقتصادی در مناطق مرزی نیز به سادگی گذشت که بدون تردید در کنترل و مهار موفق تر کالاهای قاچاق تاثیرگذار خواهد بود.
و در پایان تقویت تجهیز مبادی ورودی این استان به ادوات رصد وکنترل کالاهای قاچاق همچون دستگاهها و سیستم های ایکس ری نیز از دیگر ضروریاتی است که باید با تخصیص و تامین اعتبارات مقتضی نسبت به تامین آن اقدامات لازم عملیاتی شود.
اگر ملت یک کشور در ارامش روحی وروانی زندگی کنند وبتوانندهزینه زندگی خانواده را براحتی تامین کنند چه ضرورتی دارد که خودرا به این خطرات بزنند کاخ نشینان تهران که خون این ملت رابه انحا مختلف وبهانه های واهی مپل زالو دارند میخورند گوش شنوا برای ملتی که به خاطر تهیه شام شب خانواده جان خودرابه خطر میدهند چه تدبیری اندیشیده اند انهایی که با فکر تحجری بااینکه میدانند تمام کاسبی دراین مملکت تعطیل وکار وشغل ودرامدی دراین کشور غیراز انهایی که دارند از خزانه ملی دزدی می کنند وجود ندارد ولی دور کشور را حصار کشیدند این مردم میخوا چگونه زند گی کنند بهترین روش این که اگه میخوان نثل ادمیزادراازبین ببرنند فقط جرم به انها تحمیل کنند واعدامشان کنند تا جمعیت کمتر بشه اگه مسولیین گوش شنوادارند این روش مدیریت در
شما کجای کارید
زنان چترباز همیشه تو بندرعباس بودن
بحث الان نیست
به نظر من برای رفع این معضل همیشگی یعنی قاچاق و ظربه خوردن بازار و تولید کننده داخلی .
و سایر معضلها آزقبیل قاچاق کالا و حتی کنترل بازار در مواقع بی نظمی از قبیل گرانی و....
از امتیاز خوب((( بسیج ))) پایگاه ها استفاده کنیم
بابا هرمزگان دیگه قاچاق نیست اینجا قاچاق کاملا خوابیده همه بیکارن همه بدبخت و ورشکست.ولی موندیم این همه جنس قاچاق توی تهران و شهر های دیگه چیکار میکنه (عده ایی خودشون جلو قاچاق گرفتن تا خودشون قاچاق کنن..)توی قشم و بندر اگه یه بدبخت با یه کیسه لباس یا هرچی دیگه که قاچاق باشه فقط قبل ایست گفتن که تسلیم بشه بهش شبیک کردن بچه هاشو یتیم کردن.
بابا جمع کن کاسه کوزه ات را شما زورتان به انها که دهها و صدها کانتینر قاچاق هر روز خیلی راحت و بصورت توصیه ای و سفرشی از درب اصلی گمرکها و بنادر وارد میکنند نمیرود حالا میخواهید به چهار تا زن بدبخت و بیوه و نان اور خانوار که راهی جز این برای امرار معاش ندارند زور بگویید واقعا که مشتی ضعیفکش و پاچه خوار بیشتر نیستیید
میشه بگین وارد کننده های اصلی چه کسانی هستند؟؟؟
لطفا خودتون رو به اون راه نزنین و مردم رو سرگرم حواشی نکنین!!!
مثلا روزانه چقدر جنس با چتر باز ها وارد کشور میشه وپولش وارد جیب چه کسانی میشه!!!
همه ی این هاحرف است!کمی بیندیشیم!!!
میشه بگین وارد کننده های اصلی چه کسانی هستند؟؟؟
لطفا خودتون رو به اون راه نزنین و مردم رو سرگرم حواشی نکنین!!!
مثلا روزانه چقدر جنس با چتر باز ها وارد کشور میشه وپولش وارد جیب چه کسانی میشه!!!
همه ی این هاحرف است!کمی بیندیشیم!!!
ارسال نظرات
خبرگزاری دانشجو نظراتی را که حاوی توهین است منتشر نمی کند.
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگیلیش) خودداری نمايید.
توصیه می شود به جای ارسال نظرات مشابه با نظرات منتشر شده، از مثبت یا منفی استفاده فرمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابهی دارند، انتشار نمی یابد.
زنان چترباز همیشه تو بندرعباس بودن
بحث الان نیست
به نظر من برای رفع این معضل همیشگی یعنی قاچاق و ظربه خوردن بازار و تولید کننده داخلی .
و سایر معضلها آزقبیل قاچاق کالا و حتی کنترل بازار در مواقع بی نظمی از قبیل گرانی و....
از امتیاز خوب((( بسیج ))) پایگاه ها استفاده کنیم
مسخره کردین خوتنو ...
از سر فقره .... میگی از گشنگی بمیرن..
لطفا خودتون رو به اون راه نزنین و مردم رو سرگرم حواشی نکنین!!!
مثلا روزانه چقدر جنس با چتر باز ها وارد کشور میشه وپولش وارد جیب چه کسانی میشه!!!
همه ی این هاحرف است!کمی بیندیشیم!!!
لطفا خودتون رو به اون راه نزنین و مردم رو سرگرم حواشی نکنین!!!
مثلا روزانه چقدر جنس با چتر باز ها وارد کشور میشه وپولش وارد جیب چه کسانی میشه!!!
همه ی این هاحرف است!کمی بیندیشیم!!!